Τα αδέλφια Λέα, Αντριέν και ο μικρός, εκ γενετής κωφάλαλος, Τεό έρχονται από το Παρίσι - όπου ζουν με τη μητέρα τους - στην Προβηγκία, για τις καλοκαιρινές διακοπές. Δεν είναι οι διακοπές που τα παιδιά ονειρεύτηκαν, αλλά η μοναδική λύση ανάγκης για τη μαμά τους, που πάει στο Κεμπέκ να διερευνήσει το έδαφος, μια που σκέφτεται να μετακομίσει στον Καναδά με τα παιδιά της μετά τον πρόσφατο χωρισμό της με τον πατέρα των παιδιών... Τα παιδιά συναντούν πρώτη φορά τον παππού Πολ από την Προβηγκία - για 20 ολόκληρα χρόνια η μαμά τους δε μιλάει με τον πατέρα της. Ο παππούς, ελαιοπαραγωγός, είναι δεμένος με τη γη περισσότερο από τους ανθρώπους. Αγροίκος, απότομος, παλαιών αρχών, πίνει ασταμάτητα παστίς. Να, το περίγραμμα μέσα στο οποίο ανθίζουν οι συγκρούσεις οι οικογενειακές, των διαφορετικών γενεών, διαφορετικών χαρακτήρων, βορρά και νότου κλπ. Και οι νέοι αρχίζουν να μαλακώνουν, όταν ανακαλύπτουν ότι και οι γέροι υπήρξαν νέοι, μέσα από φωτογραφίες και την επίσκεψη της τρελής (μάλλον γελοίας) παρέας των χίπηδων του '70.

Ταινία άνιση, με ένα χαριτωμένο πρώτο μέρος, συγκριτικά πάντα με το δεύτερο. Ιντριγκες προβλέψιμες, γκαγκς σε μεγάλο βαθμό γκροτέσκα, τίποτα δεν πείθει στο φιλμ, που μια ακατάσχετη αίσθηση ξαναϊδωμένου πλημμυρίζει το θεατή. Αισιόδοξο το ηθικό δίδαγμα: Γνώση, κατανόηση, καλή θέληση και προαίρεση βοηθούν τους ανθρώπους να συνυπάρχουν... Σημαντικότερος και ουσιαστικότερος βέβαια πρωταγωνιστής, δίπλα στον ώριμο Ζαν Ρενό, η ονειρεμένη και ονειρική Προβηγκία. Και μόνο γι' αυτόν το λόγο, αξίζει να το δείτε.

Με τους: Ζαν Ρενό, Αννα Γκαλιένα, Ιγκ Οφρέ, Σαρλότ ντε Τουρκχέιμ, Κλοέ Ζουανέ κ.ά.

Παραγωγή: ΓΑΛΛΙΑ (2014).