Παρακολουθώντας τις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα παρατηρείς τα εξής: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συγκυβερνούν. Σε συγκυβερνήσεις μαζί τους έχουν συμμετάσχει ΛΑ.Ο.Σ. και ΔΗΜΑΡ. Από τη ΔΗΜΑΡ κάποιοι μιλούν για σύμπραξη με τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι φεύγουν προς ΠΑΣΟΚ - Ελιά. Κάποιοι του ΠΑΣΟΚ, γύρω από τον Γ. Παπανδρέου, βλέπουν προς ΣΥΡΙΖΑ μεριά, ο Κ. Σκανδαλίδης το είπε ευθέως. Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι δεν αποκλείει συνεργασία με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εάν αλλάξουν ηγεσίες και μείγμα διαχείρισης. Μετεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ είπε πως θέλει να συμβάλει στη διαπραγμάτευση για το χρέος και σε άλλα από τη σημερινή του θέση. Το Ποτάμι ευθέως έχει δηλώσει ότι μπορεί να συνεργαστεί με όλους. Ο Π. Καμμένος ποντάρει στον ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί πρώην ΑΝΕΛ γέρνουν προς τη ΝΔ. Επομένως, πολλά διαφορετικά κόμματα αλλά όλοι μπορούν να πάνε με όλους. Αυτό που τους ενώνει είναι πάνω απ' αυτά που φαίνεται ότι τους χωρίζουν. Τι είναι αυτό; Τους ενώνουν ο ΣΕΒ, η ΕΕ, η ανταγωνιστικότητα, οι επενδύσεις. Και ας έχουν διαφορές. Είναι, όμως, όλ' αυτά που τους χωρίζουν από τα λαϊκά συμφέροντα.