Μετά ...βαΐων και κλάδων ανακοινώθηκε την περασμένη Δευτέρα (12 Μάη) η συνεργασία τριών υπουργείων προκειμένου να αντιμετωπιστεί το σοβαρό πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας που αποτελεί μάστιγα και στη χώρα μας. Οπως γνωστοποιήθηκε, υπεγράφη πρωτόκολλο συνεργασίας για κοινή δράση για την καταπολέμηση της παχυσαρκίας, την ανάπτυξη υγιεινών διατροφικών συνηθειών και την ενημέρωση μέσω της εκπαίδευσης σε όλες τις σχολικές βαθμίδες, μεταξύ των υπουργείων Πολιτισμού και Αθλητισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων και Υγείας. Μάλιστα, οι υφυπουργοί των τριών υπουργείων, που έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση, συμφώνησαν ότι η θλιβερή πρωτιά στην παιδική παχυσαρκία και η πολύ χαμηλή εθνική μας επίδοση στη φυσική άσκηση μεταξύ όλων των ομάδων του πληθυσμού πρέπει να αντιμετωπιστούν με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα.

Οπως έχει αποδειχθεί από παραδείγματα του παρελθόντος, τέτοιου είδους ενέργειες κάθε άλλο παρά στο ενδιαφέρον των αρμοδίων για τις πραγματικές ανάγκες του λαού μπορούν να ενταχθούν. Αλλωστε (και) στη συγκεκριμένη εκδήλωση ...κρύφτηκαν επιμελώς από τους αρμόδιους υφυπουργούς οι συνθήκες που οδηγούν σήμερα στην έλλειψη άσκησης, με συνέπεια τη δημιουργία φαινομένων όπως αυτό της παιδικής παχυσαρκίας. Αντίθετα και αυτή τη φορά δεν έλειψαν οι αναφορές στο οικονομικό (κυρίως) κόστος που έχουν τέτοιου είδους παθήσεις για το ίδιο το σημερινό σύστημα. Κάτι το οποίο παραδέχθηκε μεταξύ άλλων και ο υφυπουργός Αθλητισμού Γ. Ανδριανός, αναφέροντας χαρακτηριστικά το «...πόσο καλύτερο και αποδοτικότερο είναι από πλευράς κόστους το δημόσιο χρήμα να επενδύεται στη διάδοση της υγιεινής ζωής απ' ό,τι στην αντιμετώπιση των συνεπειών της έλλειψης της άσκησης». Στο ίδιο πνεύμα και τα λεγόμενα της υφυπουργού Υγείας Ζέτας Μακρή, που τόνισε πως «τα χρόνια νοσήματα, είναι γνωστό, αποτελούν ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα δημόσιας υγείας, επειδή επιβαρύνουν όλο και περισσότερο τα συστήματα Υγείας λόγω των αυξανόμενων διαστάσεων, επηρεάζοντας αρνητικά την ποιότητα ζωής των ασθενών και των οικογενειών τους». Στο ίδιο πνεύμα άλλωστε στηρίζονται και αρκετές αντίστοιχες προσπάθειες της ΕΕ με σχετικές έρευνες και προγράμματα που καταλήγουν πάντα σε συμπεράσματα που είχαν να κάνουν με τους κινδύνους άμεσου και έμμεσου οικονομικού κόστους λόγω ασθενειών, αναρρωτικών αδειών, πρόωρων θανάτων κλπ.

Από την άλλη αν αναζητήσει κανείς τις αιτίες για τη δημιουργία τέτοιων παθήσεων σήμερα, αυτές δεν βρίσκονται ξεκομμένες από τα όσα επιτάσσει το σημερινό σύστημα για τον ίδιο τον Αθλητισμό και τη Φυσική Αγωγή. Δυο τομείς εντελώς υποβαθμισμένοι σήμερα εξαιτίας των πολιτικών που εφαρμόστηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και συνεχίζονται να εφαρμόζονται από τη σημερινή συγκυβέρνηση. Είναι αυτές οι πολιτικές που έχουν επιφέρει τη σχεδόν ανυπαρξία του σχολικού αθλητισμού, τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής στα σχολεία, το ξεπούλημα των αθλητικών εγκαταστάσεων, την έλλειψη ελεύθερων χώρων (ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα).

Οπως έχει αποδειχθεί, οι λογικές και οι πρακτικές των εκάστοτε κυβερνήσεων μέχρι τώρα βασίζονταν σε ένα πολύχρονο σχέδιο πλήρους παράδοσης του Αθλητισμού στο δρόμο της εμπορευματοποίησης. Κάτι που έχει καταντήσει σήμερα πολυτέλεια την άθληση για τη νεολαία, τους εργαζομένους και τα λαϊκά στρώματα, με το υψηλό κόστος για άθληση να αποτελεί τροχοπέδη σε οποιαδήποτε προσπάθεια. Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης. Για παράδειγμα, τα χαράτσια για τη χρήση αθλητικών εγκαταστάσεων, υψηλές συνδρομές για τη συμμετοχή σε κάποιο σωματείο ή σε κάποια διοργάνωση, το κόστος του αθλητικού εξοπλισμού, η μετακύλιση εξόδων στους αθλούμενους είναι μερικές από τις ...θηλιές που «πνίγουν» σήμερα μια λαϊκή οικογένεια προκειμένου τα μέλη της να αθληθούν.

Την ίδια ώρα σε μια άλλη - εξίσου σημαντική - περίπτωση η χρόνια τώρα συνεχιζόμενη τακτική του πετσοκόμματος των κρατικών επιχορηγήσεων προς τις ομοσπονδίες, που έχουν φθάσει να είναι λιγότερες και ...από ψίχουλα, έχουν ως συνέπεια την πλήρη διάλυση του Σωματειακού Αθλητισμού. Σήμερα τα περισσότερα Σωματεία ισορροπούν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, με το λουκέτο να είναι προ των πυλών για αρκετά από αυτά. Οι περισσότεροι ερασιτεχνικοί σύλλογοι αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα ακόμα και για τα βασικά. Κάτι που για παράδειγμα έχει σοβαρές συνέπειες στη λειτουργία τους, κάτι που ένα από τα πρώτα πράγματα που επηρεάζει είναι τις ακαδημίες του κάθε συλλόγου. Πλέον, συνεχώς πληθαίνουν τα παραδείγματα που δείχνουν ότι σε αυτόν τον τομέα όχι μόνο τίθεται σε αμφισβήτηση η σωστή δουλειά, εξαιτίας των προβλημάτων, αλλά σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και η ύπαρξή τους.