Οι προσδοκίες για μεγαλύτερη κερδοφορία μέσα από αυξανόμενες επενδύσεις και εξαγωγή κεφαλαίου γιγαντώνουν τον ανταγωνισμό μεταξύ των μονοπωλιακών ομίλων, για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι (γεγονός που εκφράστηκε χαρακτηριστικά στην υπόθεση με το «φρέσκο» γάλα) και την επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη και στα δικαιώματά της.

Οπως χαρακτηριστικά τόνιζε, σε ανακοίνωσή του το Νοέμβρη του 2013, το Κλαδικό Συνδικάτο Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών «...μόνο η λειτουργία από το 2008 του νέου εργοστασίου της ΦΑΓΕ στη Νέα Υόρκη κόστισε 200 απολύσεις στα εργοστάσιά της στην Ελλάδα, ενώ η πολυδιαφημιζόμενη "ενίσχυση των εξαγωγών" της ΜΕΒΓΑΛ (εμπορικές συμφωνίες με σκανδιναβικές χώρες και Κίνα) είχε ως αποτέλεσμα το κλείσιμο το καλοκαίρι του 2013 του υποκαταστήματος διανομής Αττικής (160 απολύσεις)».

Οι ίδιες οι εξελίξεις αναδεικνύουν ότι οι μισθωτοί εργαζόμενοι και οι μικροί κτηνοτρόφοι, καθώς και άλλα λαϊκά στρώματα, δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από μια ανάπτυξη που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και στον ανελέητο ανταγωνισμό μεταξύ των μονοπωλιακών κολοσσών. Κάθε διέξοδος που θα αναζωογονεί το κεφάλαιο θα επιφέρει απανωτά πλήγματα για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Η υπόθεση με το «φρέσκο» γάλα και η εξέλιξή της πρέπει να προβληματίσει, να βγουν συμπεράσματα για το πώς, ενώ σήμερα υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών με φθηνά και ασφαλή τρόφιμα, αυτό δεν πραγματοποιείται γιατί η παραγωγή είναι υποταγμένη στο κέρδος. Μόνο σε μια κοινωνία όπου τα μέσα παραγωγής θα είναι κοινωνική περιουσία και η οικονομία θα αναπτύσσεται όχι άναρχα, με βάση το κέρδος, αλλά σχεδιασμένα με βάση τις ανάγκες μπορεί να εξασφαλίζεται η ικανοποίηση των συνεχώς διευρυνόμενων ανθρώπινων αναγκών.

Η πρόταση διεξόδου που προτείνει το ΚΚΕ στο λαό, η πρόταση για πάλη με σκοπό συνολικές ανατροπές σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας είναι η μοναδική που πατάει στη σύγχρονη πραγματικότητα και συμφέρει το λαό.