Αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γιώργο Τούσσα, μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, συμμετείχε στο 1ο Φεστιβάλ της εφημερίδας «Ενότητα και Αγώνας» του Κομμουνιστικού Κόμματος των Λαών της Ισπανίας (ΚΚΛΙ), που πραγματοποιήθηκε στις 2 Νοέμβρη στη Μαδρίτη. Η κεντρική ομιλία στο Φεστιβάλ έγινε από τον Γενικό Γραμματέα του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας, Καρμέλο Σουάρεζ, που κάλεσε την εργατική τάξη να δυναμώσει τον προλεταριακό διεθνισμό και την αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική πάλη της, για την κατάκτηση της εξουσίας, το σοσιαλισμό. Χαιρετισμό απηύθυναν ο Γενικός Γραμματέας της Νεολαίας του ΚΚΛΙ, Σόκρατες Φερνάντες, και οι εκπρόσωποι των Κομμουνιστικών Κομμάτων, που συμμετείχαν στο Φεστιβάλ.

Κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, το ΚΚΛΙ οργάνωσε εκδήλωση - συζήτηση με θέμα «Οι προκλήσεις για το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα», με τη συμμετοχή εκπροσώπων από το ΚΚΕ, το ΚΚ Μεξικού, το ΚΚ Τουρκίας, το Κόμμα Εργασίας Βελγίου και το Βραζιλιάνικο ΚΚ καθώς και την παρουσία μελών και φίλων του ΚΚΛΙ.

Παρεμβαίνοντας στην εκδήλωση εκ μέρους του ΚΚΕ, ο Γιώργος Τούσσας επισήμανε μεταξύ των άλλων τα παρακάτω:

«Ανεξάρτητα από τις προβλέψεις σε ό,τι αφορά την πορεία της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, το βέβαιο είναι ότι θα ενταθεί η επιθετικότητα της διακρατικής ένωσης του κεφαλαίου, της ΕΕ, και των αστικών κυβερνήσεων, ενάντια στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Η επιλογή της αστικής τάξης και των κομμάτων της να τσακίσουν το εργατικό κίνημα, να παρεμποδίσουν τη ριζοσπαστικοποίηση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων συνδέεται αναπόσπαστα με το χτύπημα των ΚΚ, την ανακήρυξη του αντικομμουνισμού της ΕΕ ως και επίσημης κρατικής ιδεολογίας, με αξιοποίηση της γνωστής θεωρίας των "δύο άκρων".

Η αστική τάξη και οι οπορτουνιστές συνειδητά αποκρύπτουν το χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης, ότι είναι κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου στο έδαφος της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και της ταξικής εκμετάλλευσης, είναι κρίση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος.

Το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα σκόπιμα αθωώνεται από αστικά κόμματα και τους αναλυτές τους, από οπορτουνιστές της λεγόμενης νεοαριστεράς, του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), οι οποίοι εμφανίζουν την αντεργατική επίθεση ως μια συνταγή νεοφιλελεύθερης διαχείρισης. Ισχυρίζονται ότι δήθεν στο έδαφος του καπιταλισμού με μια άλλη εκδοχή διαχείρισης μπορούν να λυθούν τα λαϊκά προβλήματα. Η ίδια η ζωή έχει επιβεβαιώσει ότι με όλες τις συνταγές αστικής διαχείρισης της κρίσης στο έδαφος του καπιταλισμού δεν μπορούν να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Σε αυτές τις συνθήκες οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ αλλά και οι ανταγωνισμοί της ΕΕ με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, με αυξημένους κινδύνους για γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την αναδιανομή και τον έλεγχο των αγορών, την εκμετάλλευση των λαών.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να επιλέξουν ιμπεριαλιστική δύναμη ή ένωση, ο εργαζόμενος λαός δεν έχει κανένα συμφέρον από κάτι τέτοιο. Τα Κομμουνιστικά Κόμματα, η πρωτοπορία της εργατικής τάξης, συνολικά το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα (ΔΚΚ), πρέπει να εξασφαλίσουν την ιδεολογικοπολιτική αυτοτέλειά τους και τη δράση που να διασφαλίζει ότι δεν θα υποκύπτουν στα διάφορα μπλοκ που παίρνουν μέρος στο πλευρό της μιας ή της άλλης ιμπεριαλιστικής δύναμης, ενός τμήματος της αστικής τάξης εναντίον του άλλου. Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε απόψεις για αποικιακές σχέσεις σήμερα ή για επαναποικιοποίηση. Η έννοια της αποικίας, της μη ύπαρξης δηλαδή συγκροτημένης αστικής τάξης σε ορισμένες χώρες, αφορούσε μια συγκεκριμένη ιστορική φάση, που πλέον έχει ξεπεραστεί. Να γιατί εγγύηση για το σπάσιμο των ανισότιμων δεσμών που συνδέουν τις χώρες μας με τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ μπορεί να είναι μόνο η εργατική εξουσία. Απαιτείται αλλαγή όχι απλώς μιας κυβέρνησης, αλλά της τάξης που βρίσκεται στην εξουσία. Η προβολή αυτής της διεξόδου δεν είναι καθήκον του αύριο, μια αποκομμένη διακήρυξη από την πάλη που διεξάγεται σήμερα, ο σοσιαλισμός είναι η απάντηση γι' αυτό που ζουν τώρα οι λαοί.

Σήμερα στην Ελλάδα όπως και διεθνώς γίνονται διεργασίες αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος μιας και το δίπολο φιλελεύθεροι - σοσιαλδημοκράτες δεν μπορεί να απορροφήσει την οργή κι ανάκτηση που συσσωρεύεται από την αντιλαϊκή πολιτική. Δραστήριο ρόλο σε αυτή την υπόθεση παίζουν για λογαριασμό της αστικής τάξης οι φασιστικές - εθνικιστικές ομάδες σαν τη Χρυσή Αυγή, για την ίδια τη θωράκιση του καπιταλιστικού συστήματος.

Ρόλος, όμως, από την αστική τάξη σε κάθε χώρα έχει ανατεθεί και στις οπορτουνιστικές δυνάμεις, δυνάμεις που συμμετέχουν στο ΚΕΑ. Στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ, που από κόμμα του οπορτουνισμού μετατρέπεται σε διάδοχο της σοσιαλδημοκρατίας, στηρίζοντας όπως ισχυρίζεται τους υγιείς επιχειρηματίες και προβάλλοντας ότι με την καπιταλιστική ανάπτυξη θα επωφεληθούν οι εργαζόμενοι. Σήμερα υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για μια άλλου είδους οργάνωση της κοινωνίας.

Το ΚΚΕ με βάση αυτή την παρακαταθήκη αντιστάθηκε στη μεγάλη πίεση που δέχθηκε για να δηλώσει συμμετοχή σε κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, σε μια κυβέρνηση αστικής διαχείρισης.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις σήμερα είναι ανάγκη να απαντήσουμε τι κίνημα χρειάζονται η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Οι εξελίξεις καθιστούν επιτακτική την ανάγκη όξυνσης της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης του ταξικού εργατικού κινήματος με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, τον "κοινωνικό εταιρισμό", που αξιοποιεί η αστική τάξη με αντιδραστικά συνθήματα και στοχοποιούν την οργανωμένη ταξική πάλη, όπως αυτά των "αγανακτισμένων" κ.ά. που τροφοδοτούν τα φασιστικά μορφώματα».

Σε άλλο σημείο της παρέμβασης υπογράμμισε:

«Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 30 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στην Ευρώπη για τη μελέτη, την επεξεργασία ευρωπαϊκών θεμάτων και το συντονισμό της δράσης τους υπηρετεί την ενότητα του κομμουνιστικού κινήματος στην Ευρώπη και την ενίσχυση της πάλης των Κομμουνιστικών Κομμάτων για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αποτελεί σημαντικό βήμα που υπηρετεί τη συγκέντρωση δυνάμεων και τη σχεδιασμένη δράση κατά της ΕΕ, της Ενωσης του κεφαλαίου, σε γραμμή ενάντια στα αστικά, φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, στις δυνάμεις του οπορτουνισμού που στηρίζουν την ΕΕ και κινούνται στη γραμμή της διαχείρισης του καπιταλισμού. Οι ηγετικές δυνάμεις του ΚΕΑ έχουν κάνει τις δικές τους επιλογές, υποστηρίζουν την ΕΕ και βασικές, στρατηγικές της θέσεις. Υποστηρίζουν μια ένωση του κεφαλαίου που γίνεται συνεχώς και πιο αντιδραστική και επικίνδυνη, έχουν αρνηθεί τις αρχές της κοσμοθεωρίας μας, τις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού. Τα ΚΚ έχουν πλέον τη δική τους επιλογή. Βγάζουν πολύτιμα συμπεράσματα και στηρίζουν την ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων.

Ωστόσο, οι διαφορετικές, έως και διαμετρικά διαφορετικές, απόψεις, που συναντιούνται σήμερα μέσα στο ΔΚΚ υπογραμμίζουν την επικαιρότητα της θέσης του ΚΚΕ πως η κατάκτηση επαναστατικής στρατηγικής και τακτικής που αντιστοιχεί σε αυτή, είναι μια δύσκολη υπόθεση, αλλά είναι μονόδρομος. Είναι το αναντικατάστατο εργαλείο που θα διαμορφώσει στέρεο έδαφος για την ιδεολογικοπολιτική και μαζική πάλη και θα συμβάλει στη συγκέντρωση και την προετοιμασία εργατικών, λαϊκών δυνάμεων στη σύγκρουση με το κεφάλαιο, τα κόμματά του και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Είναι υπόθεση εκείνων των ΚΚ που αντιτάσσονται στην οπορτουνιστική διάβρωση και υπερασπίζονται την ταξική πάλη μέχρι το τέλος, που παλεύουν για τη σοσιαλιστική προοπτική. Αυτές οι δυνάμεις σε αυτή την κοινή βάση μπορούν να εκφραστούν και μπροστά στις ευρωεκλογές του χρόνου».