-- Λένε κάποιοι ότι τα μέτρα μπορεί να οδηγήσουν κάποια στιγμή σε κοινωνική έκρηξη, εσείς βλέπετε τέτοιο ενδεχόμενο κι αν ναι, πότε;

-- Τώρα, ας μην κάνουμε προβλέψεις, ως προφήτες. Το πότε δεν μπορεί να το προδιαγράψει κανένας. Το γεγονός, για παράδειγμα, για να σας μιλήσω και λίγο στρατηγικά, με βάση τις αποφάσεις και του 19ου Συνεδρίου, ότι σήμερα το κίνημα, το Κόμμα, οι δυνάμεις όλες οι ριζοσπαστικές στην ελληνική κοινωνία, αυτές που αντιλαμβάνονται τα προβλήματα ή που τέλος πάντων βλέπουν ότι δεν πάει άλλο με αυτό το σύστημα και χρειάζεται ριζική ανατροπή του, όλες αυτές οι δυνάμεις θα πρέπει να κινητοποιηθούν, θα πρέπει να δουν αυτά τα ζητήματα.

Για να ολοκληρώσω, δρούμε σε συνθήκες μη επαναστατικής κατάστασης, για να μιλήσω για ζητήματα στρατηγικής και κάπως θεωρητικά. Δεν αποκλείεται να φτάσει η στιγμή που «οι πάνω να μην μπορούν, οι κάτω να μην θέλουν», να υπάρχει τέτοια όξυνση της ταξικής πάλης και του κινήματος που να οδηγήσει την εργατική τάξη, τις λαϊκές μάζες σε διάθεση για ριζικές άμεσες επαναστατικές αλλαγές. Αυτό η ιστορία το έχει ζήσει, οι άνθρωποι φυσικά μέσα απ' την ιστορία, το κίνημα το έχει βιώσει στο παρελθόν. Εμείς θεωρούμε ότι αυτό θα συμβεί, μόνο που η κατάσταση δεν είναι τέτοια σήμερα, οι συνθήκες δεν είναι τέτοιες, δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Αυτή είναι η διαφορά. Δεν αποκλείουμε λοιπόν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, απ' αυτή την άποψη το καθήκον μιας πρωτοπορίας όπως είναι το ΚΚΕ, σε κοινωνικό επίπεδο η εργατική τάξη μέσα σ' αυτή την ευρύτερη λαϊκή συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους, με τη φτωχή αγροτιά θα πρέπει να προετοιμάζονται από σήμερα και γι' αυτές τις στιγμές όπου θα πρέπει να βάλουν επί τάπητος το ζήτημα της δικής τους, της εργατικής λαϊκής εξουσίας και της οικοδόμησης μιας άλλης κοινωνίας.

Από κει και πέρα, όταν το κίνημα μένει σε μορφές -δε λέω αυτό που λέγαμε πριν για τον εκφυλισμό, τις ευθύνες των ηγεσιών κ.λπ. που υπάρχουν- όταν ο ένας κλάδος ασχολείται ή βλέπει τα δικά του κυρίως προβλήματα, ζητήματα και αιτήματα, όταν ο άλλος κλάδος αντίστοιχα κάνει το ίδιο, όταν δεν υπάρχει συντονισμός και κοινή δράση και στόχοι, πού θα στοχεύει αυτή η υπόθεση, τότε δημιουργούνται προβλήματα, δυσκολεύει η κατάσταση.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι από σήμερα πρέπει να παλεύουμε για την ανάπτυξη του εργατικού λαϊκού κινήματος, για την αναζωογόνησή του, την ανασύνταξή του, για αλλαγή συσχετισμών που είναι αρνητικοί σήμερα μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα και για τη δημιουργία προϋποθέσεων, όσον αφορά στο περιεχόμενο, τις μορφές πάλης, τι κίνημα, για ποιο σκοπό και με ποιους στόχους. Και οι στόχοι και του κινήματος θα πρέπει να φτάσουν, μέσα απ' τη συγκρότηση αυτής της λαϊκής συμμαχίας ξαναλέω και στο ζήτημα της εξουσίας.