Σε... κυρίαρχο ζήτημα της Παιδείας ανήγαγαν αυτές τις μέρες τα ΜΜΕ τις δηλώσεις της βουλευτή της ΔΗΜΑΡ Μ. Ρεπούση ότι το μάθημα των θρησκευτικών δεν έχει θέση στο σχολείο. Πράγμα που αποτελεί πρόκληση, τη στιγμή που ετοιμάζεται να εφαρμοστεί μια νέα σοβαρή αντιδραστική τομή στην εκπαίδευση μέσα από το νομοσχέδιο για το νέο λύκειο και την τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση.

Σήμερα, το σχολείο έχει «εμπλουτιστεί» με ευρωπαϊκά προγράμματα που στοχεύουν στην προπαγάνδα και όχι στη μόρφωση, οι επιχειρήσεις κάνουν μάθημα στους πελάτες τους και τους υπαλλήλους τους, η καλλιέργεια της «επιχειρηματικότητας» προβάλλεται σαν ένας από τους στόχους του σχολείου όχι απλά σαν μάθημα, ακόμα και οι επιστήμες κόβονται και ράβονται στα μέτρα του συστήματος. Ολη η δομή και λειτουργία του υποτάσσεται στις ανάγκες των επιχειρήσεων για εργατικό δυναμικό με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Για τις σοβαρές αυτές προσαρμογές στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων κουβέντα δε λένε όσοι στηρίζουν αυτό το σύστημα.

Το τι Παιδεία παρέχεται και για ποιον είναι θεμελιώδες ερώτημα και σήμερα οι απαντήσεις είναι: Παιδεία που οδηγεί στην ημιμάθεια και την αμορφωσιά, Παιδεία για τις ανάγκες κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου. Ο λαός δεν μπορεί να αφήνει να τον αποπροσανατολίζουν μικροπολιτικά - επικοινωνιακά παιχνίδια από το στόχο για μία Παιδεία που θα υπηρετεί τις ανάγκες του, θα είναι πραγματικά σύγχρονη στη μορφή και στο περιεχόμενο και καθολική.