Με εξασφαλισμένο ετήσιο «μετρητό» χρήμα, συμβάσεις χρήσης της υλικοτεχνικής υποδομής, ενοίκια από την ακίνητη περιουσία και «στάνταρ πελατεία» για το εμπορευματικό σκέλος των μεταφορών, το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, το λεγόμενο ΤΑΙΠΕΔ, όρισε, χτες, με σχετική ανακοίνωσή του, τη 16η του ερχόμενου Σεπτέμβρη ως την καταληκτική ημερομηνία για την εκδήλωση ενδιαφέροντος από τους υποψήφιους επενδυτές για την εξαγορά του 100% των μετοχών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, στο πλαίσιο ιδιωτικοποίησης του εθνικού σιδηρόδρομου.

Είχε προηγηθεί η οριστική έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή της διαδικασίας καθώς, όπως είχε επισημάνει στην πρόσφατη επιστολή του ο αντιπρόεδρός της, Χ. Αλμούνια, προς τον υπουργό Υποδομών, Μ. Χρυσοχοΐδη, το σχέδιο ιδιωτικοποίησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ «επαναφέρει τους ελληνικούς σιδηρόδρομους στο κέντρο του ευρωπαϊκού ανταγωνισμού». Σύμφωνα με τη χτεσινή ανακοίνωση του ΤΑΙΠΕΔ, πριν την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας το ελληνικό Δημόσιο θα έχει εξασφαλίσει στον μελλοντικό ιδιοκτήτη, μέσω αντίστοιχων συμβάσεων, ετήσια υποχρέωση επιδότησης 50.000 εκατ. για την παροχή δημόσιων υπηρεσιών για πέντε χρόνια, μακροχρόνια σύμβαση μίσθωσης τροχαίου υλικού αλλά και της συντήρησής του καθώς και μακροχρόνια συμφωνητικά για τη μίσθωση επιλεγμένων ακινήτων.

Υπενθυμίζουμε ότι όλα τα παλαιότερα χρέη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ έχουν περάσει στον κρατικό προϋπολογισμό, βρίσκονται σε εξέλιξη με έξοδα του Δημοσίου έργα ηλεκτροδότησης και συνολικής αναβάθμισης του βασικού άξονα Αθήνα - Θεσσαλονίκη που με την ολοκλήρωσή τους το 2016 τα δρομολόγια θα διεξάγονται εντός 3,5 ωρών, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται η συμφωνία της εταιρείας με την «Cosco» και τη «Hewlett-Packard» που θα αποφέρει επιπλέον έσοδα στους νέους ιδιοκτήτες από το εμπορευματικό σκέλος της λειτουργίας της. Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υποδομών, ήδη οι γαλλικοί, ρωσικοί και κινεζικοί σιδηρόδρομοι φέρεται να έχουν εκδηλώσει αρχικό ενδιαφέρον για την απόκτηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Είναι χαρακτηριστικό της λογικής που ακολουθεί η συγκυβέρνηση για την ιδιωτικοποίηση του σιδηρόδρομου το ότι πουθενά στην αρχική πρόσκληση ενδιαφέροντος δεν αναφέρεται η έννοια του «τιμήματος» που θα καταβάλλει ο νέος ιδιοκτήτης, παραδείγματος χάριν, για τη χρήση του τροχαίου υλικού, κάτοχος και διαχειριστής του οποίου σήμερα είναι ο ΟΣΕ. Οπως προκύπτει από την αρχική ανάγνωση της ανακοίνωσης του ΤΑΙΠΕΔ, το ελληνικό Δημόσιο θα επιβαρυνθεί το ίδιο για την καταβολή ετήσιου τιμήματος στον ΟΣΕ, απαλλάσσοντας τον υποψήφιο «επενδυτή» ακόμη και από αυτήν την ελάχιστη υποχρέωση.

Το ζητούμενο είναι τι οφέλη προσδοκά να αποκομίσει η συγκυβέρνηση για λογαριασμό των δημόσιων οικονομικών από τη μετατροπή του κρατικού μονοπωλίου στους σιδηρόδρομους σε ιδιωτικό, γιατί από τα μέχρι τώρα δεδομένα δεν προκύπτει το παραμικρό, πέραν του αντιτίμου που - λογικά - θα καταβάλει ο όποιος αγοραστής, το ύψος του οποίου δεν γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή και που σίγουρα δεν πρόκειται να αντιστοιχεί στην πραγματική αξία της εταιρείας. Η διαδικασία αυτή έτσι όπως εξελίσσεται δείχνει ότι θα αποτελέσει πραγματικό μνημείο ανάμεσα σε όλες τις λεόντειες συμβάσεις υπέρ του ιδιωτικού κεφαλαίου, που έχουν κατά καιρούς υπογράψει οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις.