Πολιτισμικό έγκλημα αποτελεί η απόφαση της κυβέρνησης να συγχωνεύσει - καταργήσει δεκάδες δημόσιες βιβλιοθήκες της χώρας. Το ΚΚΕ, μετά την Ερώτηση για την «Ιακωβάτειο» Δημόσια Βιβλιοθήκη Ληξουρίου Κεφαλονιάς, φέρνει στη Βουλή ερωτήσεις των βουλευτών του Θεοδόση Κωνσταντινίδη και Ελένης Γερασιμίδου προς τον υπουργό Παιδείας για την κατάσταση των Δημόσιων Κεντρικών Βιβλιοθηκών Κιλκίς και Σερρών.

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Κιλκίς ιδρύθηκε το 2000, αριθμεί 5.600 μέλη, διαθέτει 26.000 τόμους και έχει πραγματοποιήσει 93.000 δανεισμούς. Εχει πραγματοποιήσει σημαντικό έργο: πλήθος εκπαιδευτικών προγραμμάτων, παιδικές δραστηριότητες, εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις. Το 2012 το παιδικό τμήμα της ανακαινίστηκε και εξοπλίστηκε με ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Εμπλουτίστηκε η συλλογή της με νέους τίτλους, γεγονός που αύξησε την επισκεψιμότητα και την αναγνωστική κίνηση.

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών ιδρύθηκε το 1952. Το 2006 στεγάστηκε σε ιδιόκτητο κτίριο!!! Εχει 26.000 μέλη, 75.000 βιβλία και τεράστιο οπτικοακουστικό υλικό. Διοργανώνει παρουσιάσεις βιβλίων, θεματικές εκθέσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, λογοτεχνικά σεμινάρια, κινηματογραφικές προβολές, εκδόσεις για την πόλη και το νομό. Ολα αυτά γίνονται με καλυμμένες μόνο τις μισές από τις 12 οργανικές θέσεις.

«Με την πολιτική που εφαρμόζουν οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις για τις δημόσιες βιβλιοθήκες, και επομένως για τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Κιλκίς, μεθοδεύεται συστηματικά η συρρίκνωση και η χειροτέρευση των όρων πρόσβασης του λαού και των παιδιών του σ' αυτές. Είναι ενδεικτικό ότι πέρα από τη χαμηλή κρατική επιχορήγηση, στη Βιβλιοθήκη Κιλκίς εργάζεται μόνο ένα άτομο ως μόνιμο προσωπικό», αναφέρουν οι βουλευτές και συνεχίζουν: «Το επιχείρημα ότι η υποβάθμιση και οι συγχωνεύσεις των βιβλιοθηκών γίνονται για την εξοικονόμηση δημόσιων πόρων, είναι παραπλανητικό και θέλει να κρύψει ότι στόχος είναι η ιδιωτικοποίηση και η παράδοσή τους στο ιδιωτικό κεφάλαιο, μεταξύ άλλων και μέσω ΜΚΟ. Είναι φανερό ότι η πολιτική αυτή, κυβέρνησης - ΕΕ - μονοπωλίων, είναι σε διαμετρική αντίθεση με τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας για μόρφωση και πολιτισμό. Σε συνθήκες καπιταλισμού, οι βιβλιοθήκες απαξιώνονται πλήρως ως πνευματικός και πολιτιστικός θεσμός του τόπου και μετατρέπεται σε εμπόρευμα προς πώληση το πολύτιμο ιστορικό, πνευματικό υλικό τους.

Οι σύγχρονες ανάγκες για δωρεάν προσβάσιμο και ποιοτικό βιβλίο, αρχειακό και μουσειακό υλικό διευρύνονται. Αυτό σημαίνει ότι οι Δημόσιες Βιβλιοθήκες έπρεπε να στηρίζονται ουσιαστικά για να επιτελούν το ρόλο τους. Να είναι πλήρως εξοπλισμένες, να διαθέτουν επαρκές προσωπικό, με μόνιμη και σταθερή εργασία. Να υπάρχει πλήρης κάλυψη των λειτουργικών εξόδων και των εξόδων για εμπλουτισμό τους με βιβλία και άλλο απαραίτητο υλικό. Επιπλέον, θα έπρεπε οι Δημόσιες Βιβλιοθήκες να είναι άμεσα συνδεδεμένες με την Α΄βάθμια και Β΄βάθμια Εκπαίδευση, να αλληλοτροφοδοτούνται και να στηρίζουν πολύπλευρα την εκπαιδευτική διαδικασία. Στο πλαίσιο αυτό είναι απαραίτητη και η επαναλειτουργία των Σχολικών Βιβλιοθηκών».