• Ικανοποιητικές ΣΣΕ στον Επισιτισμό, στα Ζαχαρώδη και στα Ξενοδοχεία. Να καλυφθούν σταδιακά οι απώλειες του μείον 15% από το 2012.
• Να μη δεχτούμε καμιά ατομική σύμβαση, καμιά επιχειρησιακή σύμβαση με μειώσεις. Να μην υποκύψουμε στους εκβιασμούς και τις απειλές της εργοδοσίας που θα ενταθούν το επόμενο διάστημα.
• Να κάνουμε καθαρό στη συμβιβασμένη εργοδοτική πλειοψηφία της Ομοσπονδίας να μην τολμήσει να υπογράψει και νέα μείωση.
• Να αναδείξουμε το Ασφαλιστικό που αποτελεί για τον κλάδο μας ζήτημα πρώτης προτεραιότητας, αφού μετά και την κατάργηση των ΒΑΕ απαιτούνται 40 χρόνια εποχικής δουλειάς για μια σύνταξη πείνας.
• Να δώσουμε τη μάχη σε όλες τις οργανώσεις μας σε όλη τη χώρα, ενάντια στην περικοπή του επιδόματος ανεργίας.
• Να μη μείνει κανένας μαθητής, πρακτικάριος έξω από τα συνδικάτα. Να οργανώσουμε τους νέους και νέες, για να δώσουμε μαζί τη μάχη ενάντια στον εξευτελισμό και την ανέχεια, στην προσπάθεια να φέρουν τον πατέρα απέναντι από το γιο, τον παλιό να κοιτά με μισό μάτι το νεότερο.

«Είναι τώρα η ώρα - υπογραμμίζει η Γραμματεία - να απαντηθεί αν θα παλέψουμε ή αν θα παραδοθούμε. Με ποιους όρους θα οργανώσουμε τους αγώνες, ποια μέτρα θα πάρουμε για την επιτυχία τους. Μα το πιο σημαντικό που πρέπει να απαντηθεί είναι με ποια γραμμή θα δώσουμε τις μάχες που έρχονται, τι κίνημα θα είναι αυτό που θα προχωρήσει την αντίσταση και τις ανατροπές που χρειάζεται η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

• Θα είναι κίνημα που θα υποχωρεί καθημερινά στη λογική του «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω» ή κίνημα ρήξης με τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους και ανατροπής αυτής της βάρβαρης πολιτικής.
• Θα πάμε με όσους έχουν ξεπουλήσει τα συμφέροντα της τάξη μας και τώρα προωθούν λύσεις από τα πάνω για μια καλύτερη διαχείριση ή θα πάμε μαζί με όσους οικοδομούν το ισχυρό μέτωπο εργατών, φτωχών αυτοαπασχολουμένων, αγροτών και της νεολαίας για να διεκδικήσουμε τη ζωή μας που στερούν, τη ζωή που μας αξίζει».

Ολα αυτά σημειώνει «πρέπει να βρουν απαντήσεις γρήγορα μέσα από τη δράση και λειτουργία των σωματείων, με συνεδριάσεις διοικητικών συμβουλίων, με γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις ανά χώρο και ανά τμήμα, βάζοντας μπροστά όλες εκείνες τις δυνάμεις που στάθηκαν όρθιες το προηγούμενο διάστημα και πρωτοστάτησαν στους αγώνες που έγιναν. Με όλους αυτούς που ισχυροποίησαν το ΠΑΜΕ και έδωσαν ελπίδα και προοπτική, δίνοντας μάζες από το πιο μικρό πρόβλημα μέχρι το μεγαλύτερο».