Κυριακή 19 Μάη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΚΚΕ
Εκδήλωση στο Παλιοζογλώπι για τον Χαρίλαο Φλωράκη

Την Κυριακή 26/5, στην τοποθεσία του «Αϊ-Λια», στα οκτώ χρόνια από το θάνατό του

Με αφορμή τη συμπλήρωση οχτώ χρόνων από το θάνατο του Χαρίλαου Φλωράκη (22/5/2005), η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ οργανώνει εκδήλωση τιμής και μνήμης την Κυριακή 26 Μάη στις 12 το μεσημέρι, στην πατρίδα του, το Παλιοζογλώπι Καρδίτσας, στην τοποθεσία του «Αϊ-Λια». Στη σχετική ανακοίνωση, σημειώνεται:

«

Ο Χαρίλαος Φλωράκης, γεννήθηκε τον Ιούλη του 1914, στο χωριό Ραχούλα, του σημερινού Δήμου Ιτάμου των Θεσσαλικών Αγράφων. Ερχεται σε επαφή με τις κομμουνιστικές ιδέες από πολύ νεαρή ηλικία, οργανώνεται στην ΟΚΝΕ. Από τότε, μαθητής, και για 76 ολόκληρα χρόνια, μέχρι το τέλος του βιολογικού του βίου, απλόχερα προσφέρει τα πάντα στο ΚΚΕ, στους ηρωικούς ταξικούς αγώνες του λαού μας. Με ακατάβλητη πίστη στη δύναμη και στο δίκιο του λαού, με παραδειγματική αφοσίωση στα ιδανικά της εργατικής τάξης, στην πάλη για κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ο Χαρίλαος Φλωράκης εκφράζει μια ολόκληρη γενιά σύγχρονων λαϊκών ηρώων, παραδείγματα για το σήμερα.

Πρωτοστατεί μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες κομμουνιστές, χιλιάδες αγωνιστές στις ανώτερες στιγμές της ταξικής πάλης στη χώρα μας, στιγμές που ακόμη ακτινοβολούν διεθνώς, δείχνουν το δρόμο στην ανειρήνευτη πάλη της εργατικής με την αστική τάξη, και των συμμάχων τους, ντόπιων και ξένων. Σ' αυτές εντάσσεται ο αγώνας του ΕΑΜ, η τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, με αιμοδότη - καθοδηγητή το ΚΚΕ.

Ο Χαρίλαος Φλωράκης, δε λυγίζει. 216 μήνες, 6.570 μέρες σε φυλακές και εξορίες είναι το δώρο της αστικής τάξης για τον "καπετάν Γιώτη", μέχρι την εποχή της μεταπολίτευσης. Τέτοια ...δώρα έκανε το αστικό κράτος της δεκαετίας του '50 και σε χιλιάδες άλλους κομμουνιστές, αγωνιστές, που όχι μόνο δε διαγράφουνε το δρόμο της λαϊκής επαναστατικής πάλης, αλλά, με τη στάση ζωής τους, του χαρίζουν κι άλλο φως.

Ο Χαρίλαος Φλωράκης, αναδεικνύεται σε λαϊκό ηγέτη, σε Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, μέσα από αυτό το δρόμο, μέσα από τη φωτιά μεγάλων ταξικών αγώνων, που η εργατική τάξη με τη σύμμαχη φτωχή αγροτιά, διεξάγει ενάντια στην αστική τάξη και τους συμμάχους της, τους Αγγλους, τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές.

Ανυποχώρητα και οργανωμένα παλεύει, τόσο σ' αυτή την περίοδο όσο και στην κατοπινή, όταν το αστικό κράτος, και οι κυβερνήσεις του, χρησιμοποιούν το μαστίγιο ενάντια στους "κομμουνιστοσυμμορίτες", όταν εξορίζει, εκτελεί, βασανίζει, με στόχο να χτυπήσει την ηθική υπεροχή τους, να τρομοκρατήσει, για να στεριώσει την εξουσία του. Οπως και αργότερα, τα χρόνια μέχρι την μεταπολίτευση, όπου το ΚΚΕ, ύστερα από 27 χρόνια παρανομίας, κατακτά, τη δημόσια εμφάνιση του, τη λεγόμενη "νομιμότητα" του.

Αναλαμβάνει Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ από το 1972- 1989. Πρωτοστατεί ενάντια στο δηλητήριο της λεγόμενης "ανανέωσης", όταν το Κόμμα χτυπιέται από μέσα, από τους λεγόμενους "ανανεωτές". Δηλαδή, εκείνους που αργότερα δημιούργησαν τα πολιτικά σχήματα τύπου ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ και λοιπούς εραστές ενός ..."ηθικού" καπιταλισμού, που σήμερα, πάνω στα ερείπια της κρίσης, που πληρώνει με το αίμα του αυτός ο λαός μας, προτείνουν συμμαχίες με τμήματα των αστών, καλλιεργώντας αναμονή, αυταπάτες, ότι τα συμφέροντα των μονοπωλίων και του λαού, μπορούν δήθεν να ταυτιστούν.

Ο Χαρίλαος Φλωράκης, η γενιά του, μας διαπαιδαγωγούν, μας φρονηματίζουν, μας εμπνέουν. Ειδικά σήμερα, βασισμένοι στην ιστορική πείρα, είμαστε βέβαιοι ότι "η σπορά του θα καρπίσει". Κόντρα στη μεταφυσική ερμηνεία της ζωής, κόντρα στις Κασσάνδρες των αντιλαϊκών μονόδρομων της ΕΕ, των αστικών κυβερνήσεων, συγκυβερνήσεων και συμμαχιών, κόντρα στις ψευδεπίγραφες αντιμνημονιακές - αντιμερκελικές γραμμές, η ζωή, αργά και βασανιστικά προχωρά, αποδεικνύει την αλήθεια της.

Στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, στο χωριό, στους τόπους μόρφωσης, δημιουργείται η πιο πλατιά συμμαχία. Ενώνονται και παλεύουν για τα άλλοτε αυτονόητα, εργάτες, υπάλληλοι, φτωχοί επαγγελματίες, νέοι. Διεκδικούν με επιθετικά αιτήματα τα στοιχειώδη, που η καπιταλιστική κρίση μας στερεί, ανοίγουν μέτωπο για να πληρώσουν την κρίση αυτοί που τη δημιούργησαν. Στέκονται αλληλέγγυοι ο ένας στον άλλο, ανεξάρτητα από το χρώμα, τη φυλή, την εκλογική τους τοποθέτηση, ταξικά αλληλέγγυοι σε όλες τις μάχες, μέχρι την τελική, την εξουσία.

Γνωρίζουμε ότι ο αρνητικός συσχετισμός δύναμης αλλάζει, ακόμη κι όταν τα πράγματα φαίνονται ακίνητα κι ο αντίπαλος παντοδύναμος. Ακόμη κι όταν εξακολουθεί να διαθέτει τη δύναμη να ξεγελά, με μηχανισμούς, το κράτος του, αλλάζοντας φορεσιές, κυβερνήσεις, φτιάχνοντας "νέα" κόμματα - φτερούγες. Προετοιμαζόμαστε για το ενδεχόμενο επερχόμενου πολέμου στην περιοχή μας, για να μη χύσει το αίμα του ο λαός, για ξένα συμφέροντα, αλλά, να παλέψει για τη δική του πατρίδα, τον πλούτο της. Αυτός είναι ο δικός του ιδρώτας, όχι των μονοπωλίων που προκειμένου για κέρδη, αρπάζουν και τα όπλα, αν δεν μπορούν να λύσουν αλλιώς τις διαφορές τους.

Η σπορά του Χαρίλαου Φλωράκη μένει και είναι αυτή, η ρεαλιστική αισιοδοξία, ότι η εργατική τάξη θα πάρει το τιμόνι της οικονομίας και του κράτους, ελευθερώνοντας τη χώρα από την ΕΕ, επιστρέφοντας τον πλούτο στο λαό, αφού αυτός τον παράγει. Το ΚΚΕ καταθέτει τις δυνάμεις του σ' αυτή την κατεύθυνση, με τη βαθιά πεποίθηση ότι η αστείρευτη λαϊκή δύναμη, θα ξαναγεννηθεί, κυοφορεί νέους μεγάλους αγώνες, την πάλη για τη νέα κοινωνία, τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ