Οι συνδυασμοί στο σκάκι αποτελούν την τεχνική και το θέαμα σε μια παρτίδα, αρκεί να υπολογίζονται σωστά και με σχέδιο, διαφορετικά η αντεπίθεση του αντιπάλου θα είναι καταπέλτης και οι απώλειες μεγάλες. Δηλαδή, ό,τι ενέργειες - θυσίες, αποκαλύψεις, καρφώματα κλπ. - κάνουμε εναντίον του αντιπάλου, περιμένοντας ένα θετικό αποτέλεσμα, το οποίο όμως από κακό μέτρημα δεν πραγματοποιείται και γυρίζει εις βάρος μας.

Στη θέση του διαγράμματος ο λευκός ξεκινάει ένα συνδυασμό που τελικά αποτυχαίνει και το αποτέλεσμα δεν πλήττει τον μαύρο, αλλά γυρίζει εναντίον του με αποτέλεσμα να χάσει την παρτίδα.

Τα λευκά αρχίζουν την επίθεση (στη θέση του διαγράμματος) παίζοντας 1. ε5 Ιη4 2. Ιη5 η6 3. ΙΧε6.

Η θυσία του Ιππου στο «ε6» φαίνεται να είναι καλή, αφού απειλεί ταυτόχρονα βασίλισσα και πύργο, ενώ παράλληλα ανοίγει και τη διαγώνιο του αξιωματικού. Σε περίπτωση που τα μαύρα παίξουν 3... ζΧΙ 4. ΑΧε+Ρη7 5. ΑΧη4 και τα λευκά νικούν γιατί ξαναπαίρνουν τον Ιππο και κερδίζουν δύο πιόνια. Ο συνδυασμός όμως του λευκού λειτούργησε αντίστροφα γιατί τα μαύρα με 3... Βθ4! 4. θ3 Βη3! και τα μαύρα νικούν, γιατί το ματ δεν αντιμετωπίζεται στο «η2» ή στο «θ2».

Αρχίζοντας τον επιθετικό του συνδυασμό ο λευκός δεν τον μελέτησε όσο έπρεπε, ώστε να προλάβει αυτό που επακολούθησε. Τέτοιες αντίστροφες επιθέσεις με αυτόματη εξέλιξη δεν παρουσιάζονται εύκολα, αλλά όταν εμφανιστούν δημιουργούν ενδιαφέρον και παρουσιάζουν την πραγματική ομορφιά του σκακιού!