Κολοσσιαία «αντιτρομοκρατική» άσκηση σε μια σειρά κράτη - μέλη της ΕΕ, με ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, μεταφερόμενες από τις 27 χώρες - μέλη της, ετοιμάζουν οι ευρωενωσιακοί, που ενισχύουν το θεσμικό πλαίσιο για την προληπτική καταστολή του λαϊκού κινήματος, με πρόσχημα την καταπολέμηση της «τρομοκρατίας». Στο πλαίσιο των προετοιμασιών για την «πανευρωπαϊκή αντιτρομοκρατική άσκηση», υπό την εποπτεία του «Δικτύου Atlas», ο λεγόμενος Συντονιστής Αντιτρομοκρατικής Δράσης της ΕΕ, Gilles de Kerchove, δήλωσε μεταξύ άλλων:

«Η πρωτοβουλία αυτή είναι η μεγαλύτερη αντιτρομοκρατική άσκηση προσομοίωσης που έχει λάβει χώρα στην Ευρώπη και διεξάγεται από τις ειδικές μονάδες επέμβασης των διαφόρων κρατών - μελών. Η άσκηση αποτελείται από ταυτόχρονη προσομοίωση τρομοκρατικών επιθέσεων σε κτίρια και διάφορες υπηρεσίες μεταφορών (τρένα, λεωφορεία, πλοία) σε εννέα ευρωπαϊκές χώρες (Σουηδία, Ιρλανδία, Λετονία, Ισπανία, Βέλγιο, Ιταλία, Αυστρία, Σλοβακία και Ρουμανία). Θα παρθεί ένας μεγάλος αριθμός ομήρων με τις επιθέσεις και θα προβούν κοινές δραστηρίοτητες διάσωσης (...)».

Προκειμένου, μάλιστα, να μη μείνει καμιά αμφιβολία για το πού στοχεύουν ασκήσεις όπως αυτή που περιγράφει πιο πάνω, ο εκπρόσωπος του Atlas πρόσθεσε: «Στην Ευρώπη συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε σοβαρή τρομοκρατική απειλή. Εξακολουθεί να είναι ουσιώδης η ενίσχυση των άμεσων δομών απάντησής μας, όπως είναι π.χ. οι ειδικές δυνάμεις».

Το «Δίκτυο Atlas» είναι μια ένωση που αποτελείται από τις ειδικές αστυνομικές μονάδες των 27 κρατών - μελών της ΕΕ «για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και των ποινικών πράξεων». Η ορολογία που επιλέγεται δεν είναι καθόλου τυχαία, αφού το αστικό δίκαιο μπορεί να χαρακτηρίσει «ποινική πράξη» οτιδήποτε σχετίζεται με τη δράση του εργατικού - λαϊκού κινήματος και να το συνδέσει έτσι με την τρομοκρατία. «Παράνομη» πράξη είναι, για παράδειγμα, η συμβολική κατάληψη ενός υπουργείου, ακόμα και μια απεργία, όταν τα αστικά δικαστήρια την κρίνουν ως τέτοια.

Τυπικά, στόχος του «Atlas» είναι «η βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των μονάδων της αστυνομίας και η ενίσχυση των δεξιοτήτων τους με την κατάρτιση και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών». Σε αυτό το πλαίσιο, «σε τακτική βάση γίνονται συναντήσεις και διεξάγονται κοινές ασκήσεις μεταξύ των μονάδων».

Η νομική βάση για την ύπαρξη και λειτουργία του «Δικτύου Atlas» παρέχεται με την απόφαση 2008/617/ΔΕΥ του Συμβουλίου της ΕΕ, που επιτρέπει στα κράτη - μέλη να ζητούν τη συνδρομή άλλου κράτους - μέλους σε περίπτωση «κρίσεων». Γράφεται, χαρακτηριστικά, στην απόφαση:

«(...) συνιστά συμπλήρωμα των διατάξεων της απόφασης Prum με τις οποίες προβλέπονται μορφές αστυνομικής συνδρομής μεταξύ κρατών - μελών μέσω ειδικών μονάδων επέμβασης σε άλλες καταστάσεις, δηλαδή σε ανθρωπογενείς καταστάσεις κρίσεως οι οποίες συνιστούν σοβαρή άμεση υλική απειλή κατά προσώπων, ιδιοκτησίας, υποδομών ή οργανισμών (...) καθορίζει γενικούς κανόνες και όρους, ώστε οι ειδικές μονάδες επέμβασης ενός κράτους - μέλους να μπορούν να παρέχουν βοήθεια ή/και να διενεργούν επιχειρήσεις στο έδαφος άλλου κράτους - μέλους (εφεξής "αιτούν κράτος μέλος"), όταν έχουν προσκληθεί από το δεύτερο κράτος - μέλος και έχουν συμφωνήσει να το πράξουν για να αντιμετωπισθεί μια κατάσταση κρίσης».

Ως «κατάσταση κρίσης» περιγράφεται «κάθε κατάσταση κατά την οποία οι αρμόδιες αρχές ενός κράτους - μέλους έχουν βάσιμους λόγους να πιστεύουν ότι υφίσταται ποινικό αδίκημα που συνιστά σοβαρή άμεση υλική απειλή κατά προσώπων, ιδιοκτησίας, υποδομών ή οργανισμών του εν λόγω κράτους - μέλους». Δηλαδή, για την ενεργοποίηση όλου αυτού του δικτύου καταστολής με δυνάμεις μεταφερόμενες από χώρα σε χώρα, αρκεί μιαν εκτίμηση του αστικού κράτους ότι απειλούνται για παράδειγμα οι εγκαταστάσεις του όποιου επιχειρηματικού ομίλου. Αλλά από το λαϊκό κίνημα, τέτοιοι κίνδυνοι δεν υφίστανται. Προκειμένου όμως να «εκτιμηθεί» μια απειλή, δουλεύουν και οι προβοκάτσιες...

Παρακάτω στην απόφαση, ξεκαθαρίζεται ότι: «(...) ένα κράτος - μέλος δύναται να αιτείται την παροχή βοήθειας από ειδική μονάδα επέμβασης άλλου κράτους - μέλους για την αντιμετώπιση κατάστασης κρίσης (...) η βοήθεια μπορεί να συνίσταται στην παροχή προς το αιτούν κράτος - μέλος εξοπλισμού ή/και εμπειρογνωμοσύνης ή/και τη διεξαγωγή επιχειρήσεων στο έδαφος του εν λόγω κράτους - μέλους, με τη χρήση όπλων εφόσον απαιτείται (...) Στην περίπτωση επιχειρήσεων στο έδαφος του αιτούντος κράτους - μέλους, οι αξιωματικοί της ειδικής μονάδας επέμβασης εξουσιοδοτούνται να δρουν ως δύναμη υποστήριξης στο έδαφος του αιτούντος κράτους - μέλους και να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την παροχή της αιτούμενης βοήθειας».

Για τις ασκήσεις τύπου «Atlas», ορίζεται ότι «τα συμμετέχοντα κράτη - μέλη μεριμνούν ώστε οι ειδικές μονάδες επέμβασης να διεξάγουν συνεδριάσεις και να διοργανώνουν κοινά εκπαιδευτικά προγράμματα και ασκήσεις, οποτεδήποτε απαιτείται, με στόχο την ανταλλαγή εμπειριών, εμπειρογνωμοσύνης καθώς και γενικών, πρακτικών και τεχνικών πληροφοριών σχετικά με την αντιμετώπιση μιας κατάστασης κρίσης».

Συμπληρωματικά στα παραπάνω, στις 22/11/2012, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε δύο εκθέσεις που σκιαγραφούν τους αντιδραστικούς σχεδιασμούς της ΕΕ να εξελιχθεί σε δύναμη με επιχειρησιακές δυνατότητες παράπλευρες ή και ανταγωνιστικές του ΝΑΤΟ. Να ενισχυθεί, δηλαδή, η δύναμη κρούσης της λυκοσυμμαχίας για λογαριασμό των μονοπωλίων της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό και να αντιμετωπιστεί με αποτελεσματικότητα ο «εχθρός λαός» στο εσωτερικό των κρατών - μελών.

Η πρώτη έκθεση, με τίτλο «Εφαρμογή της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας», καλούσε τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών και τα κοινοτικά όργανα να αξιοποιήσουν όλο το φάσμα των στρατιωτικών μέσων, ώστε η ΕΕ να γίνει πιο αποτελεσματική ακόμα και από το ίδιο το ΝΑΤΟ σε επεμβάσεις εκτός ευρωενωσιακών συνόρων.

Η δεύτερη έκθεση, με τίτλο «Ρήτρα αμοιβαίας άμυνας και η ρήτρα αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ενωσης: Πολιτική και επιχειρησιακή διάσταση», καλούσε τις κυβερνήσεις να συντονίσουν τη δράση τους, προκειμένου να βρίσκονται σε «επιχειρησιακή ετοιμότητα» για επεμβάσεις στρατιωτικού και πολιτικού χαρακτήρα μέσα στα ίδια τα κράτη - μέλη. Με πρόσχημα την «τρομοκρατία», τις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, τις «ενεργειακές ελλείψεις», τις «φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές», τις «πανδημίες», οι ευρωενωσιακοί ετοιμάζουν παρεμβάσεις στο εσωτερικό των κρατών - μελών, υιοθετώντας την ορολογία του ΝΑΤΟ για «σύγχρονες απειλές».

Απροκάλυπτα αναγνωρίζουν το «δικαίωμα» της στρατιωτικής επέμβασης της ΕΕ σε κράτη - μέλη της, όταν απειλούνται οι «δημοκρατικοί θεσμοί», δηλαδή οι θεσμοί του αστικού συστήματος. Ετσι με μια εκτίμηση των αστών «περί απειλής» ενεργοποιούνται αυτές οι δυνάμεις για καταστολή. Και, βεβαίως, σ' αυτό το ζήτημα, οι προβοκάτσιες διαφόρων κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών γίνονται μοχλός τόσο για εκτιμήσεις περί «απειλής», όσο και για άγρια καταστολή.

Στο ίδιο πνεύμα δρομολογούν και κοινές ασκήσεις τύπου «Αtlas», για την «αντιμετώπιση κρίσεων» στο εσωτερικό των κρατών - μελών, γράφοντας μεταξύ άλλων: «Τα κράτη - μέλη και η Ενωση είναι ανάγκη να αναπτύξουν μια πολιτική που εδράζεται στην πρόληψη, την ετοιμότητά τους και την αντιμετώπιση όλων των σημαντικών απειλών κατά της ασφάλειας, ιδίως αυτών που προσδιορίζονται στην Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας, στη στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας και σε τακτικές εκθέσεις του Συντονιστή της Αντιτρομοκρατικής Δράσης της ΕΕ».

Ως άμεσες δράσεις προτείνονται:

• «Η υποχρέωση της Ενωσης να κινητοποιεί όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της για την πρόληψη τρομοκρατικών απειλών στην ΕΕ και για την προστασία των δημοκρατικών θεσμών και του άμαχου πληθυσμού από ενδεχόμενη τρομοκρατική επίθεση». Η ΕΕ ανοίγει το δρόμο για ωμές επεμβάσεις στα κράτη - μέλη, χαρακτηρίζοντας δράσεις και κινητοποιήσεις του λαϊκού κινήματος απειλή για τους «δημοκρατικούς θεσμούς»!
• «Η θέσπιση εργαλείων από την πλευρά της Ενωσης για την αντιμετώπιση ορισμένων νέων μειζόνων προκλήσεων στον τομέα της ασφάλειας, όπως είναι εκείνες στον τομέα της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού και της ασφάλειας του εφοδιασμού με άλλα κρίσιμα προϊόντα, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις αποκλεισμού υποκινούμενου από πολιτικά κίνητρα». Μια κινητοποίηση ή γενική απεργία σε λιμάνια, σε μεταφορικά μέσα, σε ενεργειακές υποδομές μπορεί κάλλιστα με τη λογική της ΕΕ να χαρακτηριστεί «πρόκληση της ασφάλειας».
• «Ο σχεδιασμός και η διεξαγωγή κατάλληλων ασκήσεων σε επίπεδο ΕΕ για την αντιμετώπιση κρίσεων, με τη συμμετοχή εθνικών δομών αντιμετώπισης κρίσεων και των κατάλληλων δομών της ΕΕ». Ανάλογες ασκήσεις έχουν ήδη πραγματοποιηθεί και στη Ελλάδα με τη συμμετοχή μονάδων και του στρατού για την «αντιμετώπιση πλήθους».

Ολα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι η ΕΕ είναι ιμπεριαλιστική συμμαχία των μονοπωλίων και σαν τέτοια δεν πρόκειται να αλλάξει. Στρέφεται εναντίον των λαών, τόσο μέσα στην επικράτεια των κρατών - μελών της, όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Μπροστά στην ένταση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, της καταστολής και των πολεμικών σχεδίων, για τα λαϊκά στρώματα γίνεται επιτακτική η ανάγκη ενίσχυσης της πάλης για αποδέσμευση από ΕΕ - ΝΑΤΟ και όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και οργανισμούς, με ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων σε κάθε χώρα και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.