Κυριακή 14 Απρίλη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΣΤΙΣ 19 ΑΠΡΙΛΗ
Στον αγώνα για ζωή με δικαιώματα και αξιοπρέπεια

Συγκέντρωση, στις 11.30 π.μ., στην πλ. Κλαυθμώνος και πορεία στο Μέγαρο Μαξίμου

Από παλιότερη κινητοποίηση συνταξιούχων
Από παλιότερη κινητοποίηση συνταξιούχων
Στην τελική ευθεία των προετοιμασιών για την επιτυχία του πανελλαδικού συλλαλητηρίου, την Παρασκευή 19 Απρίλη, μπαίνουν οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις ΙΚΑ - ΕΛΤΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΟΣΕ - ΟΑΕΕ - ΟΤΑ - ΝΑΤ - ΤΑΕ - OAEE. Το αγωνιστικό ραντεβού των συνταξιούχων είναι στην πλατεία Κλαυθμώνος, στις 11.30 π.μ., ενώ θα ακολουθήσει πορεία στο Μέγαρο Μαξίμου.

Ηδη μια σειρά από σωματεία σε διάφορες περιοχές της χώρας οργανώνουν την κάθοδο των συνταξιούχων στην Αθήνα. Οι συνεργαζόμενες συνταξιουχικές οργανώσεις θα δώσουν συνέντευξη Τύπου στις 15 Απρίλη, στις 11 το πρωί, στην αίθουσα της Ενωσης Λογιστών Αθήνας (Κάνιγγος 27), ενώ την επόμενη μέρα, 16 Απρίλη, διοργανώνουν πικετοφορία η οποία θα ξεκινήσει στις 10 το πρωί από την πλατεία Εθνικής Αντίστασης. Οι συνταξιούχοι απαντούν με την οργάνωση και κλιμάκωση του αγώνα τους στην πολιτική της κυβέρνησης, που τσακίζει κυριολεκτικά τα δικαιώματα και τη ζωή τους, με το σφαγιασμό των κύριων και επικουρικών τους συντάξεων, με την άγρια φορολογία, τα χαράτσια, τις ανατιμήσεις σε βασικά προϊόντα, με περικοπές στην περίθαλψη, κ.λπ., και οδηγεί εκατοντάδες χιλιάδες στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Τα σοβαρά προβλήματα, ακόμα και επιβίωσης, που αντιμετωπίζουν οι συνταξιούχοι μεταφέρουν στον «Ρ» ο Γιώργος Ταϊρίδης, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Μενιδίου, και η Αγγελική Χαραλαμποπούλου, πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Αθήνας.

Η Αγγελική πήρε σύνταξη στα 60 της χρόνια, μετά από 40 χρόνια δουλειάς. Η κύρια σύνταξή της έχει φτάσει τα 601 ευρώ και η επικουρική της από τα 416 ευρώ αρχικά, έχει φτάσει τώρα στα 213 ευρώ.

Ο Γιώργος, όπως μας είπε, δούλευε στην οικοδομή από το 1955 και μέχρι το 1999, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε, μετά από 45 ολόκληρα χρόνια δουλειάς. Η σύνταξή του, κύρια και επικουρική, έχει φτάσει πλέον στα 732 ευρώ, που, όπως λέει, δεν του φτάνει για τα στοιχειώδη. Λέει χαρακτηριστικά ο Γιώργος: «Εγώ έχω κάνει επέμβαση "μπάι πας" και κάθε μήνα το κόστος για τα φάρμακα φτάνει τα 60 - 70 ευρώ, αφού αυξήθηκε και η συμμετοχή. Τι γίνεται όμως τώρα, αν πάρω το φάρμακο που έπαιρνα και όχι το γενόσημο θα επιβαρυνθώ με άλλο ένα 25%».

-- Πώς τα βγάζετε πέρα;

-- Το καλάθι μας μικραίνει. Το σίγουρο είναι ότι δεν τα φέρνω βόλτα. Γιατί αν προσθέσεις και κάποια προσωπικά έξοδα, εκτός από τα φάρμακα, τις εξετάσεις που στην ηλικία μας είναι πιο συχνές και στις οποίες έχουμε συμμετοχή, δε φτάνουν τα λεφτά. Πρέπει να κάνω συγκεκριμένη διατροφή, έχω και πίεση και ζάχαρο. Στο γαύρο και στη σαρδέλα πάμε. Είναι και το κρέας που πρέπει να τρώμε και να το διατηρούμε σε ένα επίπεδο. Ρώτα με πώς την έβγαλα το χειμώνα.

-- Πώς;

-- Με τις κουβέρτες, γιατί το πετρέλαιο ήταν πανάκριβο, δεν μπορούσα να αγοράσω, το ίδιο και με τα ξύλα. Αυτό που ενόχλησε όμως περισσότερο ήταν ότι δεν μπορούσα να διαβάσω. Από τις κουβέρτες κατευθείαν στο κρεβάτι. Δεν μπορούσα να κάτσω να διαβάσω. Επιπλέον έχω παιδιά και εγγόνια. Η κόρη μου είναι καθηγήτρια αγγλικών και είναι άνεργη, ο γαμπρός μου πήγε να ανοίξει ένα μαγαζί, χρεώθηκε, το έκλεισε, μπήκαμε και εμείς στα έξοδα. Εχω τις εγγονές και οι δυο άνεργοι και μένουμε μαζί.

Ο Γιώργος, όμως, παρά τις δυσκολίες τονίζει: «Ομως, την παλεύουμε, είμαστε όρθιοι, δίνουμε τη μάχη καθημερινά. Τώρα, μπροστά στο συλλαλητήριο, κάνουμε περιοδείες, στις 17 Απρίλη έχουμε σύσκεψη στο Μενίδι και το κάνουμε κοντά στο συλλαλητήριο, γιατί όταν το λες από νωρίς το ξεχνά ο συνταξιούχος, περνάνε και τα χρόνια. Πάμε σε τράπεζες, στο ΙΚΑ, στα ΚΑΠΗ, κάνουμε συσκέψεις. Ρίχνουμε βάρος στην κινητοποίηση. Δουλεύουμε για να έχουμε συμμετοχή και δεν σταματάμε εκεί. Ο αγώνας συνεχίζεται».

«Το κόστος για την υγεία είναι πολύ μεγάλο...»

Η ίδια ερώτηση και στην Αγγελική.

-- Τι δυσκολίες αντιμετωπίζετε;

-- Εγώ παίρνω στο σύνολο 814 ευρώ σύνταξη. Με μεγάλη δυσκολία και ενίσχυση, τα βγάζουμε πέρα. Εγώ, για παράδειγμα, έχω πολλά έξοδα με τα φάρμακα. Εχω τρία νοσήματα, στεφανιαία νόσο και παίρνω φάρμακα για την καρδιά, έχω διαβήτη και μέχρι τώρα στην ινσουλίνη δεν πληρώναμε τίποτα, τώρα όμως χρεωνόμαστε ένα 10% και 25% και έχω και ρευματοειδή αρθρίτιδα, για την οποία επίσης πριν δεν πλήρωνα τίποτα στα φάρμακα. Χτες που τα πήρα έδωσα 26 ευρώ. Το μήνα συνολικά δίνω 150 ευρώ στα φάρμακα. Εκτός από τη συμμετοχή που αυξήθηκε πληρώνουμε και επιπλέον και τη διαφορά για την ουσία. Χτες, για παράδειγμα, έδωσα άλλα 43 ευρώ για φάρμακα. Τώρα πληρώνω και τις ταινίες για το ζάχαρο. Θέλω κάθε μήνα 150 ευρώ για φάρμακα, ή θα τα μειώσω και έτσι θα πεθάνω. Αν δεν πάρω τα φάρμακα για την καρδιά τελείωσα, ή για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα που οι πόνοι είναι αφόρητοι. Το κόστος για την υγεία είναι πολύ μεγάλο και η συμμετοχή στις εξετάσεις γιατί πριν δεν πληρώναμε. Ολα αυτά είναι τεράστιο κόστος. Δεν είναι μόνο, λοιπόν, ότι μειώθηκε η σύνταξη, αλλά μπήκαν τα χαράτσια, πληρώνουμε για την υγεία και τα φάρμακα. Δεν βγαίνουμε. Είναι πολύ απλό.

Η Αγγελική υπογραμμίζει ότι πληθαίνουν συνεχώς οι συνταξιούχοι που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης. Χαρακτηριστικά λέει:

«Πολλοί συνάδελφοι έχουν φτάσει στο σημείο να μην έχουν δραχμή, βοηθώντας και τα παιδιά τους που είναι άνεργα. Με έχει εξοργίσει ότι από το πρωί μέχρι το βράδυ μας πιπιλάνε το μυαλό ότι φταίνε οι "μαϊμού συντάξεις", οι συνταξιούχοι, κ.λπ. Εχουμε φτύσει αίμα για να πάρουμε μια σύνταξη και φτάνεις σε σημείο να μην έχεις να φας. Δεν στερείσαι μόνο το καλό φαγητό, αλλά και το κακό, το ψωμί, για να παίρνεις φάρμακα και να πληρώνεις τα χαράτσια. Φυσικά και εγώ δεν έχω πληρώσει χαράτσι. Με το σταγονόμετρο φέτος και η θέρμανση. Τα προβλήματα είναι τεράστια για όλους τους συνταξιούχους ανεξάρτητα από το ύψος της σύνταξης. Γιατί προπαγανδίζουν ότι κάποιοι παίρνουμε και μεγάλη σύνταξη λες και δεν τα έχουμε πληρώσει. Ολοι οι συνταξιούχοι που σταμάτησαν τη δουλειά και τώρα χρειάζεται να ξεκουραστούν δεν πρέπει να τους λείπει τίποτα.

Πρέπει να αγωνιστούμε για ό,τι μας ανήκει. Εχουμε πληρώσει και θα αγωνιστούμε να τα πάρουμε πίσω. Πρέπει, όμως, να γίνει κατανοητό ότι από τον καναπέ δεν λύνεται το πρόβλημα. Στις 19 του μήνα πρέπει να είμαστε χιλιάδες συνταξιούχοι για να πάρει το μήνυμα η κυβέρνηση. Για να σταματήσει το αίσχος ότι οι συντάξεις είναι αποτέλεσμα "πελατειακών σχέσεων". Να μιλήσουμε με τον κόσμο. Γι' αυτό και δίνουμε τη μάχη. Οσοι περισσότεροι στη συγκέντρωση τόσο καλύτερα. Μαζί με το ταξικό κίνημα παλεύουμε για τα δικαιώματά μας. Εχουμε προσφέρει πλούτο, δεν μπορεί να μας τσακίζουν και να μας πετάνε».


Γιώτα ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ