Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Διάβασα προσεκτικά τις Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για το 19ο Συνέδριο, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 11-14 του Απρίλη του 2013 και θα ήθελα, αφού, είναι δυνατό, να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις ή και επισημάνσεις.

Κατ' αρχάς, σε ό, τι αφορά το νέο σχέδιο Καταστατικού και το νέο σχέδιο Προγράμματος του ΚΚΕ δεν έχω κάποια διαφωνία. Κινείται, κατά τη γνώμη μου, εντός των πλαισίων ενός κόμματος νέου τύπου, ή κόμματος της εργατικής τάξης, το οποίο θα φέρει την πολιτική και κοινωνική ανατροπή στην Ελλάδα.

Στη συνέχεια, σε ό,τι αφορά τις Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο θα ήθελα, εφόσον είναι δυνατόν, να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις και αναφέρομαι πιο συγκεκριμένα στις παραγράφους που βρίσκονται στις σελίδες 71-72. Δηλαδή, αναφερόμαστε, στα όργανα της λαϊκής εξουσίας ή του σοσιαλιστικού κράτους, εννοώντας στο πώς θα οικοδομηθεί μελλοντικά ο σοσιαλισμός στην Ελλάδα, παραβλέποντας κάτι πολύ ουσιαστικό, τον εργατικό - λαϊκό έλεγχο.

Από ποιους φορείς θα ελέγχεται η εργατική - λαϊκή εξουσία στο σοσιαλισμό; Είναι σαφές ότι ο εργατικός - λαϊκός έλεγχος θα υλοποιείται από τα κάτω προς τα πάνω στις συγκεντρωμένες μονάδες παραγωγής (αγροτική παραγωγή, βιομηχανική παραγωγή, υπηρεσίες, εκπαίδευση, υγεία), εκλέγοντας αντιπροσώπους, οι οποίοι θα είναι ανακλητοί, χωρίς ιδιαίτερα κανένα προνόμιο και θα απολογούνται στη μονάδα παραγωγής, που εργάζονται οι ίδιοι, ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Κύριο χαρακτηριστικό των αντιπροσώπων αυτών δε θα είναι μόνο ο έλεγχος στην παραγωγή, αλλά και η αποφασιστική συμβολή τους στην περιφρούρηση καθώς και στην αποδοτικότητα της παραγωγής στο χώρο δουλειάς. Ικανή και αναγκαία προϋπόθεση, για όλα αυτά, όμως, είναι η κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη και τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα.

Ωστόσο, η κατάσταση, σήμερα στην Ελλάδα, ενταγμένη στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι τραγική. Η ελληνική κυβέρνηση εφαρμόζει τα πιο βάρβαρα, αντιλαϊκά μέτρα μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Στον εργασιακό τομέα, υπάρχει το ΣΕΠΕ (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας) το οποίο υπολειτουργεί, απέναντι στις ανάγκες των εργαζομένων (υπάρχουν πολύ λίγοι ελεγκτές, καθώς υπάρχουν πολύ λίγοι γιατροί εργασίας στους εργασίας στους εργασιακούς χώρους και στα σχολεία και μηχανικοί - ελεγκτές για δημόσια κτίρια). Οι εργαζόμενοι είναι είλωτες, έχουν απολέσει όποιο δικαίωμα είχαν κατακτήσει με τόσους αιματηρούς αγώνες προηγουμένων αιώνων. Ας μην ξεχνάμε στην Ελλάδα, σύμφωνα με πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» έχουμε ένα νεκρό εργάτη κάθε τρεις ημέρες. Αυτή είναι η δημοκρατία των κεφαλαιοκρατών...

Εύχομαι ολόψυχα να διεξαχθούν και να ολοκληρωθούν ομαλά οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου και να ισχυροποιείται όσο το δυνατόν περισσότερο το Κόμμα της εργατικής τάξης.