Την «πολιτική συνοχής» της ΕΕ συζήτησε τις προάλλες για πολλοστή φορά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εγκρίνοντας εκθέσεις σχετικά με την περιφερειακή πολιτική στους τομείς της «αναβάθμισης των πόλεων», της «εδαφικής συνεργασίας» και της ευρωενωσιακής πολιτικής ενέργειας. Με εξαίρεση την παρέμβαση του ΚΚΕ, η συζήτηση στην Ολομέλεια ήταν αποκαλυπτική για την προσπάθεια του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου να κρύψει ότι η όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων στο καπιταλιστικό σύστημα, αποτελεί αμείλικτη νομοτέλεια και πως η ανισόμετρη ανάπτυξη μεταξύ κρατών - μελών της ΕΕ, αλλά και ανάμεσα σε περιφέρειες της ίδιας χώρας, είναι αποτέλεσμα του ίδιου του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, της άναρχης και χαοτικής ανάπτυξης που λειτουργεί με μοναδικό κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Κοινός τόπος των εκθέσεων που συζήτησε το Ευρωκοινοβούλιο, στο όνομα, τάχα, του να αμβλυνθούν οι αντιθέσεις, είναι η διάθεση δημόσιου χρήματος και διευκολύνσεων στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, προκειμένου να κινητοποιήσουν τα συσσωρευμένα κεφάλαιά τους και να ξεπεράσουν την καπιταλιστική κρίση σε βάρος των εργαζομένων. Καλούν την Τοπική Διοίκηση να συνάψει συμβάσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που θα καθορίζουν την επιλογή των έργων και τον τρόπο διάθεσης των ευρωενωσιακών κονδυλίων, όχι για την ικανοποίηση των οξυμένων λαϊκών αναγκών (δημόσιες δωρεάν συγκοινωνίες, αντισεισμικά και αντιπλημμυρικά έργα, υποδομές δημόσιας εκπαίδευσης, υγείας κ.λπ.), αλλά αντίθετα σε νέους κερδοφόρους τομείς για το κεφάλαιο, όπως διαχείριση απορριμμάτων, εμπορική εκμετάλλευση ιστορικών και πολιτισμικών μνημείων, απελευθέρωση της παραγωγής και διανομής ενέργειας, ενεργειακή απόδοση. Οι εκθέσεις προωθούν την αντιλαϊκή στρατηγική «Ευρώπη 2020», που απορροφά ήδη το 63% των κοινοτικών πόρων στην Ελλάδα, ενώ 40% των χρημάτων επιστρέφει στους μεγάλους ξένους μονοπωλιακούς ομίλους και το υπόλοιπο 60% κατευθύνεται στην ελληνική πλουτοκρατία, για να επιταχύνει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Αυτή η πολιτική της ΕΕ και αστικών κυβερνήσεων συσσωρεύει κέρδη στο κεφάλαιο, βάσανα και δεινά στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και πρέπει να ανατραπεί μαζί με το ευρωενωσιακό οικοδόμημα των μονοπωλίων.