Ψευτοαυξήσεις στην τιμή των τεύτλων ετοιμάζεται να δώσει η διοίκηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης για την καλλιέργεια του 2013. Ευρωπαϊκή Ενωση και οι εκάστοτε κυβερνώντες και διοικούντες της ΕΒΖ, οδήγησαν τις τιμές στα τάρταρα και την τευτλοκαλλιέργεια στην εξαφάνιση. Παράλληλα, ξεπούλησαν τη μισή εθνική ποσόστωση ζάχαρης, έκλεισαν τα δύο από τα πέντε ζαχαρουργεία και τώρα ετοιμάζονται να ξεπουλήσουν άρον άρον τα υπόλοιπα τρία και την άλλη μισή ποσόστωση ζάχαρης.

Οπως έγινε γνωστό, η διοίκηση της ΕΒΖ αποφάσισε να αυξήσει τις τιμές, αλλά πάλι οι νέες τιμές θα είναι κατά πολύ μικρότερες ακόμα και από τις τιμές του 2005. Μάλιστα, και για το 2012 δόθηκαν κάποιες μικροαυξήσεις σε σύγκριση με το 2011, αλλά τελικά καλλιεργήθηκαν μόλις 90.000 στρέμματα από τα 230.000 που απαιτούνται για να καλυφτεί η ποσόστωση των 158.000 τόνων ζάχαρης. Οπως επίσης έγινε γνωστό από τη διοίκηση της ΕΒΖ τέθηκε στόχος να καλλιεργηθούν φέτος 225.000 στρέμματα. Αλλά ποιος το εγγυάται αυτό, με τέτοια τιμολογιακή πολιτική; Επίσης, με αυτά τα στρέμματα η ενίσχυση για την ολοκληρωμένη διαχείριση θα είναι 17,7 ευρώ το στρέμμα για το 2013. Τιμές και επιδότηση μαζί δεν πιάνουν σε καμία περίπτωση την τιμή των 50 - 51 ευρώ το τόνο που λάμβαναν κατά μέσο όρο οι τευτλοπαραγωγοί πριν το 2006.

Σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες, η διοίκηση της ΕΒΖ πρόκειται να δώσει τιμή 24,37 ευρώ/τόνο το 2013 για κάτω από 11 pol (βαθμός ζαχαρικού τίτλου) από 16,08 ευρώ/τόνο το 2012. Αντίστοιχα για 12 pol θα δοθούν 27,62 ευρώ/τόνο από 24,58 ευρώ/τόνο, για 13 pol 34 ευρώ/τόνο από 29,50 ευρώ/τόνο, για 14 pol 38,11 ευρώ/τόνο από 34,65 ευρώ/τόνο, για 15 pol 39,41 ευρώ/τόνο από 38,74 ευρώ/τόνο και 16 pol και άνω 42,28 ευρώ/τόνο από 42,14 ευρώ/τόνο. Επίσης, αποφασίστηκε να αυξηθεί το μπόνους μεταφορικών από 90 λεπτά μέχρι 3,20 ευρώ τον τόνο ανάλογα με την απόσταση, αλλά όπως φαίνεται, ούτε αυτό λύνει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα.

Το θέμα είναι ότι το κόστος παραγωγής έχει ανέβει στα ύψη και με αυτές τις τιμές δεν μπορεί να αναπτυχθεί η τευτλοκαλλιέργεια. Για παράδειγμα, μόνο τα λιπάσματα τον τελευταίο χρόνο είχαν αύξηση 38%. Μπρος σε αυτή την κατάσταση η τευτλοπαραγωγοί και οι μικρομεσαίοι αγρότες συνολικότερα καλούνται να αγωνιστούν συντονισμένα μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ για: Στήριξη και ενίσχυση του κρατικοσυνεταιριστικού χαρακτήρα και της παραγωγής των μεταποιητικών μονάδων όπως η ΕΒΖ. Πολιτική μείωσης του κόστους παραγωγής και απαγόρευση εισαγωγών προϊόντων που παράγουμε στη χώρα μας, για τη στήριξη της εγχώριας παραγωγής, σε σύγκρουση με τις κατευθύνσεις ΕΕ και ΠΟΕ. Θεσμοθέτηση ικανοποιητικών κατώτερων εγγυημένων τιμών και επιδοτήσεων για όλα τα γεωργικά και ζωοκομικά προϊόντα, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να διασφαλίζουν αξιοπρεπές εισόδημα.