Το ημερολόγιο έδειχνε την «ενδέκατη ώρα, της ενδέκατης μέρας, του ενδέκατου μήνα» (11/11) στις 11.00, όταν στο προσωπικό του βαγόνι στο δάσος της Κομπιέν, ο Γάλλος στρατάρχης Φέρντιναντ Φος υπαγόρευε τους όρους της ανακωχής του 1918 στον Γερμανό Χερτεμπέργκερ, με την οποία τερματίστηκε ο Α' Παγκόσμιος πόλεμος. Αυτά τα κοσμοϊστορικά γεγονότα θα επιχειρήσει να προσεγγίσει η εκπομπή «Ποιητική Αδεία» που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 1-3 μμ στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Στα τέλη του 19ου αιώνα και αρχές του 20^ου, ο καπιταλισμός περνά στο ανώτατο στάδιό του, τον ιμπεριαλισμό όπου κυριαρχούν τα μονοπώλια και οι εξαγωγές κεφαλαίων αποκτούν μεγαλύτερη σημασία από τις εξαγωγές εμπορευμάτων με συνέπεια να γίνεται πρωτεύον ζήτημα για τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη η κατάκτηση εδαφών για την εξαγωγή κεφαλαίων και η εξασφάλιση σφαιρών επιρροής και αγορών. Επίσης, στρατηγικής σημασίας ζήτημα ήταν η εξασφάλιση πρώτων υλών και ενεργειακών πόρων (πετρέλαια), αλλά και η εξασφάλιση υπερκερδών που ήταν πρωτεύον ζήτημα στον οξύτατο ανταγωνισμό μεταξύ των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και των μονοπωλίων τους.

Ταυτόχρονα, είχε ενταθεί η ανισομετρία μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών με τις ΗΠΑ, την Γερμανία και την Ιαπωνία να σημειώνουν γοργή ανάπτυξη και να εκτοπίζουν από τις διεθνείς αγορές χώρες όπως η Αγγλία και η Γαλλία. Αυτή η γοργή ανάπτυξη έκανε επιτακτική την ανάγκη του κεφαλαίου για νέες μεγαλύτερες εδαφικές κτήσεις, γεγονός που σήμαινε ξαναμοίρασμα των αποικιών.

Από την άλλη σημειωνόταν σοβαρή ανάπτυξη της επαναστατικής διαδικασίας παγκοσμίως την οποία οι ιμπεριαλιστές επιχειρούσαν να καταστείλουν και να αναχαιτίσουν. Την παγκόσμια επαναστατική διαδικασία.

Ετσι ο παγκόσμιος πόλεμος ως μέσο λύσης των ταξικών και ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων προετοιμαζόταν πολλά χρόνια πριν. Με την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων να εκδηλώνεται ήδη από το 1905 και μέσω διαδοχικών «περιφερειακών» κρίσεων, φθάνουμε στις 28 Ιουνίου του 1914 όπου στο Σεράγεβο δολοφονείται ο διάδοχος του θρόνου της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας αρχιδούκας Φραγκίσκος Φερδινάνδος και η σύζυγός του Σοφία Χότεκ, από τον Γκαμπριέλ Πρίντσιπ, μέλος της σερβικής εθνικιστικής οργάνωσης «Ελευθερία ή Θάνατος», γνωστής με το όνομα «Μαύρη Χειρ».

Το συγκεκριμένο γεγονός κατεγράφη στην ιστορία ως η αφορμή για την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που εξαπέλυσε ο ιμπεριαλιστικός συνασπισμός κρατών, με επικεφαλής τη Γερμανία, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό της Αντάντ.

Μοναδικός αντίπαλος στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ήταν η διεθνής εργατική τάξη. Απέναντι στους οππορτουνιστές ηγέτες των ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων που στήριξαν ουσιαστικά τις ιμπεριαλιστικές κυβερνήσεις, το κόμμα των μπολσεβίκων με επικεφαλής τον Β. Ι. Λένιν, στάθηκε συνεπής αγωνιστής ενάντια στα μιλιταρισμό, το σοβινισμό και τον πόλεμο.

Το μπολσεβίκικο κόμμα καλούσε τους εργαζόμενους όλων των χωρών να επιδιώξουν την ήττα των κυβερνήσεών τους στον πόλεμο, τη μετατροπή του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε εμφύλιο, την επαναστατική ανατροπή της εξουσίας της αστικής τάξης και των τσιφλικάδων. Τακτική που δικαιώθηκε ιστορικά με τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, το πιο σημαντικό αποτέλεσμα του πολέμου για τους λαούς, αφού άνοιξε το δρόμο για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, επιδρώντας και στην ανάπτυξη του επαναστατικού εργατικού κινήματος διεθνώς.