Πέμπτη 8 Νοέμβρη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 24
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
ΒΑΣΙΛΙ ΣΙΓΚΑΡΕΦ
Ζωή

«Αν ο κόσμος θέλει να βλέπει την βία ωραιοποιημένη, τότε κάτι δεν πάει καλά με το μυαλό τους. Οπότε την αναπαριστώ όπως είναι στην πραγματικότητα, γρήγορη και άσχημη» υποστηρίζει ο έντιμος Καουρισμάκι. Γροθιά στο στομάχι του κάθε κουτσοβολεμένου, νοικοκυραίου, μικροαστού που οραματίζεται να αναρριχηθεί κάποτε στον αστικό παράδεισο και περιχαρακωμένος στα προστατευτικά τείχη της αστραφτερής κοινωνίας να μην ενοχλείται πλέον από τη θέα πεινασμένων και παρείσακτων αγροίκων που όλο και αυξάνουν... Για τη ρώσικη ταινία του Βασίλη Σιγκάρεφ «ΖΩΗ» (2012) - διαγωνιστικό τμήμα - δεν υπάρχει μεσοβέζικος δρόμος. `Η τη λατρεύεις, ή τη μισείς. Εδώ δεν χωράνε μικροαστικές θεωρήσεις και διδασκαλίες για τη βία, δε χωράνε οι ευαισθησίες που εξαντλούνται στη θέα του αίματος.

Σ' αυτήν την πολιτική, ουσιαστικά, ταινία φτιαγμένη σε εποχές γενικευμένης, βάρβαρης και κανιβαλικής βίας προς τους πάντες και τα πάντα, το απογυμνωμένο, υπαρξιακό πορτρέτο των τραγικών ηρώων των τριών ιστοριών της σπονδυλωτής ταινίας, που τέμνονται από «μοιραία» γεγονότα, δεν γνωρίζει δικολαβίστικους καθωσπρεπισμούς του τύπου ναι μεν αλλά... Ο χώρος και ο χρόνος στις τρεις ιστορίες μπορεί και να μη συμπίπτει...

Η ταινία μιλάει για θάνατο και για το επόμενο βήμα, τη ζωή! Ανταλλαγή της ύλης, καταστροφή και αναδημιουργία οργανικών δομών, ανομοίωση και αφομοίωση. Η Γκρίσκα και ο Αντον είναι ένα νεαρό ζευγάρι που παντρεύεται, μια αλκοολική μητέρα που περιμένει με αγωνία να της επιστραφούν οι δίδυμες κορούλες της που βρίσκονται στην κηδεμονία της Πρόνοιας κι ένα αγόρι που επιθυμεί διακαώς να ξανασυναντήσει τον απόντα πατέρα του... Η μητέρα του, όμως, έγκυος από καινούργια σχέση, του το απαγορεύει και του πήρε κομπιούτερ για αντιπερισπασμό. Χωρίς συναισθηματισμούς και κοιτώντας στα μάτια την πραγματικότητα, ο σκηνοθέτης - στην δεύτερή του ταινία μεγάλου μήκους - προχωρεί σε μια σχολαστική απεικόνιση της καθημερινής πραγματικότητας μέσα στο ρώσικο χειμωνιάτικο τοπίο, ψάχνοντας να βρει τι κρύβεται πίσω της.

Η μητέρα του αγοριού έδιωξε τον πατέρα από το σπίτι, γιατί του σάλεψε... είχε αποκτήσει τεράστια χρέη από το πάθος για τα φρουτάκια, χρέη που αδυνατούσε να ξεπληρώσει. Ο πατέρας αυτοκτόνησε, πνίγηκε στη λίμνη. Η Γκρίσκα και ο Αντον παντρεύονται στην εκκλησία και μετά μπαίνουν στο τρένο να επιστρέψουν σπίτι τους. Η Πρόνοια επιβίβασε σε λεωφορείο τα δίδυμα κοριτσάκια που θα παρελάμβανε η μητέρα τους και υπάλληλος της Πρόνοιας στο σταθμό άφιξής τους.

Ο εκσυγχρονισμός στη Ρωσία μετά την ανατροπή έρχεται ραγδαία όχι μόνο στο οικονομικό, αλλά και στο πολιτισμικό πεδίο. Αποκτά ουσιαστικές δυτικές ελευθερίες, «φρουτάκια», αποκτά νέες, χαρούμενες και πολύχρωμες αισθητικές συνήθειες. Η Γκρίσα έχει Ρiercing και κατάξανθες extensions ράστα. Σύμβολα αθώα, με τόνους εξωτικούς, σύμβολα των νέων ηθών. Τα νέα ήθη συνοδεύονται από φτώχεια, από εγκληματικότητα από συμμορίες... σαν κι αυτή που για λίγα χαρτονομίσματα κακοποιεί μέχρι θανάτου τον ασθενικό Αντον, δίνοντας έναυσμα στην εμετική βία. Η κοπέλα προσπαθεί να επέμβει, είναι αδύνατο, τραβά το φρένο στο βαγόνι και όλος ο συρμός φρενάρει τόσο απότομα που προκαλείται τραγικό δυστύχημα. Ισως το τρένο συγκρούστηκε με το λεωφορείο που βρίσκονταν τα δίδυμα... Δεν έχει σημασία το πώς, αλλά τα δίδυμα πέθαναν... Αιτία και αποτέλεσμα, στοιχεία αλληλεπίδρασης... Το αποτέλεσμα καθορίζεται από την αιτία και, με τη σειρά του, παίζει ενεργό ρόλο, επιδρώντας αντίστροφα στην αιτία...

Σε αυτό το σημείο αρχίζει η σύνθετη επεξεργασία και η αποδόμηση ως το κόκαλο των ζοφερών καταστάσεων, απίστευτων συναισθημάτων οδύνης, απελπισίας, με απόλυτη αλήθεια, με απόλυτα ειλικρινή σπαραγμό με κουρελιασμένες, παραλυμένες υπάρξεις... η Γκρίσκα φθάνει στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Αλλ' η ζωή είναι πιο δυνατή... Μαζεύει τα κομμάτια της, ξαναδένει τους ξυραφισμένους καρπούς της, βγάζει τα επουσιώδη, το piercing από τη γλώσσα, μαζεύει σε κότσο τα ράστα μαλλιά της και πηγαίνει στο κιόσκι με την κόκκινη σκεπή, στο μόνο φωτεινό σημείο. Αντιδρά, σηκώνεται, ορθώνει ανάστημα κι ετοιμάζεται να πάρει το μέλλον της στα χέρια της. Το ρεαλιστικό αυτό πολιτικό φιλμ με θέση γίνεται μια οικουμενική παραβολή σε εποχές που η τέχνη γίνεται όλο και πιο δειλή και γλυκερή, ενώ η επίθεση του συστήματος γίνεται όλο και πιο βάρβαρη...

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
«Θαυματουργή» πορεία στο χρόνο (2011-11-16 00:00:00.0)
Βυσσινόκηπος (2008-02-12 00:00:00.0)
«Ο Επιστάτης Σάνσο» (2006-09-17 00:00:00.0)
«Ψυχώ» του Χίτσκοκ (2003-09-07 00:00:00.0)
Ο Αμλετ του Λ. Ολίβιε (2000-10-28 00:00:00.0)
Η ώρα του Κίτον (1997-06-05 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ