«Οργάνωση και αλληλεγγύη παντού» είναι το μήνυμα της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ) με αφορμή την έναρξη της σχολικής χρονιάς που ξεκινά σήμερα με τους χειρότερους όρους.

Η ανακοίνωση της ΑΣΓΜΕ έχει ως εξής:

«Στο ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς όλα δείχνουν ότι τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα από πέρυσι.

Ενα χρόνο μετά την εφαρμογή του πολυδιαφημισμένου "νέου" σχολείου, λείπουν όλα όσα είναι απαραίτητα για να λειτουργήσει στοιχειωδώς ένα σχολείο: εκπαιδευτικοί, καθαρίστριες, αίθουσες και σχολεία, αναλώσιμα και θέρμανση, σίτιση, οι συντηρήσεις και οι επισκευές έχουν μπει στο ψυγείο του Καλλικράτη που παρέδωσε στους δήμους τα σχολικά κτίρια για "αξιοποίηση", εποπτικά μέσα και βιβλία, ασφαλή και επαρκή μεταφορά.

• Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 156.000 μόνιμοι εκπαιδευτικοί και προβλέπονται 14.000 αναπληρωτές (έναντι 22.000 πέρυσι). Οι ωρομίσθιοι και οι εκπαιδευτικοί με ΕΣΠΑ έρχονται πολύ αργότερα στα σχολεία. Συνολικά μέσα στα σχολεία υπάρχουν 9 είδη ελαστικών εργασιακών σχέσεων.
• Οι συμβασιούχες καθαρίστριες καλούνται με 250 ευρώ να καθαρίσουν καθημερινά 18 (!) αίθουσες, ενώ οι μόνιμες πέρασαν στην ευθύνη των δήμων. Κάθε συνταξιοδότηση μόνιμης μπορεί να αντικατασταθεί μόνο από συμβασιούχο.
• Το 30,2% των σχολείων μετρά περισσότερα από 51 χρόνια ζωής! Το 10% πριν από 41 με 50 χρόνια, το 15,1% πριν από 40 χρόνια, το 21,3% πριν από 30 και μόνο το 20,9% χτίστηκε την τελευταία 20ετία. Το 48,5% αφορά δημοτικά σχολεία! Ο τελευταίος ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟΣ έλεγχος έγινε το 2009 και αφορούσε μόνο το 1/3 των σχολείων που χτίστηκαν προ του 1960.
• Το 2012 δεν στάλθηκαν καθόλου χρήματα για επισκευές στα σχολεία!!
• Το 2011 διατέθηκαν για τις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων περίπου 100 εκατ. ευρώ, σε 4 δόσεις (-40% από το 2010). Το 2012 έχει διατεθεί 1 δόση μόνο, το Φεβρουάριο, 20 εκατ. ευρώ, κουτσουρεμένη κατά 33% από την αντίστοιχη του 2011. Από το 2010 - 2012 προβλέπεται μείωση 120%. Θα δοθούν 31 ευρώ ανά μαθητή.
• 200.000 μαθητές σε όλη τη χώρα δεν γνωρίζουν με τι τρόπο θα πηγαίνουν σχολείο.

Με αφορμή την κρίση, προωθούν τη λογική της αυτοσυντήρησης (βλ. αυτο-αξιολόγηση) της σχολικής μονάδας, όπου αν ο δήμος ή ο γονιός δεν μπορεί να το συντηρήσει ή να προσελκύσει χορηγούς, θα κλείνει ή θα υποβαθμίζεται. Οι συγχωνεύσεις σχολείων ξεκίνησαν από πέρυσι και τα κατηγοριοποιημένα σχολεία είναι προ των πυλών. Ο εκπαιδευτικός θα καλείται να ζήσει με 600 ευρώ και θα γυρίζει από σχολείο σε σχολείο, για να συμπληρώσει ωράριο, χωρίς να μπορεί να θυμηθεί ούτε το όνομα των μαθητών του. Οι αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση όπου αναμένονται και προπτυχιακά δίδακτρα, δείχνουν το δρόμο που θέλουν να μας οδηγήσουν.

Τούτο το "νέο σχολειό" που ήρθε μαζί με την κρίση, είναι γνήσιο τέκνο των πολιτικών που εφαρμόστηκαν - χρόνια τώρα - κατ' εντολή της EE και που η κρίση το έφερε πιο γρήγορα στο φως.

Την ίδια στιγμή ένα τεράστιο χρέος που δεν είναι δικό μας, μεταφέρεται στις πλάτες μας, για να ξελασπώσει ένα ΣΑΠΙΟ σύστημα που θεωρεί πρόοδο (;!) στον 21ο αιώνα

• να εγκαταλείπουν τα παιδιά το σχολείο για να μπουν στην παραγωγή ή τη φτηνή κατάρτιση,
• να κλείνουν σχολεία και νοσοκομεία,
• να νομιμοποιείται η ναρκωκουλτούρα και να μεγαλώνει το ποσοστό αυτών που κάνουν χρήση,
• να βγαίνουν 1,5 εκατ. άνθρωποι στη σκουριά της ανεργίας,
• να εμφανίζονται μαζικά ανεμβολίαστα παιδιά και ξεχασμένες αρρώστιες (π.χ. ηπατίτιδα, φυματίωση),
• ένα σύστημα που θεωρεί παράπλευρη απώλεια τον υποσιτισμό και τις αυτοκτονίες, βαρίδι τους συνταξιούχους και τα ΑμΕΑ.

Εργαζόμενε, γονιέ, άνεργε, μικροεπαγγελματία, αυτοαπασχολούμενε, νέοι γονείς,

η σημερινή κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, όπως και οι προηγούμενες, λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά. ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ. Λεφτά υπάρχουν, αλλά δίνονται για να διασωθούν τα μεγάλα ξένα και εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα, το όραμα της EE και τα ιδανικά της επιχειρηματικότητας.

Από τότε που ξέσπασε η κρίση, μας ζητούν να κάνουμε υπομονή και θυσίες. Ταΐσαμε πολλές θυσίες το κτήνος και όμως αυτό δεν ηρέμησε. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Από κούρεμα σε κούρεμα φτάσαμε στην πτώχευση, σε έναν τόπο πλούσιο που θα μπορούσε να ταΐσει το λαό του. Και όμως κάποιοι ακόμα διαπραγματεύονται, αν θα πτωχεύσουμε με ευρώ ή με δραχμή.

Ερχονται και άλλα μέτρα και θα 'ρθουν και άλλα και άλλα, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας (πόσο πιο φτηνή να γίνει η εργατική δύναμη;) και της "ανάπτυξης" (θα ξεπουλήσουν ΔΕΚΟ, λιμάνια, γη και θάλασσα!).

Για να μπορέσουμε να προστατέψουμε τα παιδιά μας από τη λαίλαπα, πρέπει να... πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, να δώσουμε το χέρι σε όποιον σηκώνεται, να απαιτήσουμε ό,τι δικαιούμαστε.

Η ΑΣΓΜΕ, ως πανελλαδικό όργανο όλων των γονιών, καλεί γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς και όλους τους εργαζόμενους να βάλουμε φραγμό στην διάλυση του δημόσιου δωρεάν σχολείου και της ζωής μας.

Οπως:

1. Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη γονιών και εκπαιδευτικών για τη λειτουργία των σχολείων.

Δωρεάν βιβλία, εκδρομές για όλα τα παιδιά. Δωρεάν θέρμανση, πετρέλαιο, ρεύμα, νερό και τηλέφωνο στα σχολεία.

2. Εκτακτη χρηματοδότηση στα σχολεία για να καλυφθούν ανάγκες μαθητών άνεργων οικογενειών όπως αγορά τετραδίων και στυλό.

3. Ενα μίνι δωρεάν γεύμα στο σχολείο για όλα τα παιδιά.

4. Ολα τα παιδιά με πλήρη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να εμβολιαστούν όλα τα βρέφη και τα νήπια με δημόσιες κινητές μονάδας υγείας στα σχολεία.

5. Δωρεάν μεταφορές όλων των μαθητών προς και από το σχολείο.

6. Διεύρυνση της ενισχυτικής διδασκαλίας και των Π.Δ.Σ.

7. Δωρεάν όλες οι δημοτικές υπηρεσίες (π.χ. πολιτιστικά και αθλητικά κέντρα, παιδικοί σταθμοί) για τα παιδιά άνεργων οικογενειών.

8. Να καλυφθούν όλα τα κενά με μαζικούς διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών. Οχι παραπάνω από 20 μαθητές ανά τμήμα. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι ελαστικά εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί και το βοηθητικό προσωπικό των σχολείων.

Αποκλειστικά Ενιαία - Δημόσια και Δωρεάν Αναβαθμισμένη εκπαίδευση για όλα τα παιδιά μέχρι τα 18 τους χρόνια που θα εξασφαλίζει σύγχρονη ολόπλευρη μόρφωση σε όλα τα παιδιά.

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΚΑΙ ΕΝΩΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ συνεχίζουμε σε πνεύμα ανυπακοής και οργανωμένης απειθαρχίας ενάντια στα χαράτσια, για να μην υπάρχει μαθητής χωρίς ρεύμα στο σπίτι.

Με ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ μαχητικούς, μαζικούς, αποκούμπι για τις πιο ευάλωτες ομάδες (π.χ. άνεργοι γονείς) αποκαλύπτουμε τα ζητήματα του υποσιτισμού και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, κόντρα στο παζάρι ελπίδας των μ.κ.ο. αλλά και των φασιστικών φωνών που δηλητηριάζουν την ενότητα των εργαζομένων και πουλάνε φιλανθρωπία.

Κανείς δεν είναι μόνος του. Οργάνωση του αγώνα και Αλληλεγγύη παντού!».