Τρίτη 11 Σεπτέμβρη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το κουμάντο να το 'χει ο λαός

Παρακολουθώντας τα «απόνερα» που προκάλεσε και στην Ελλάδα η απόφαση της ΕΚΤ για παρέμβαση στη δευτερογενή αγορά ομολόγων, βγάζει μάτι η προσπάθεια των αστικών επιτελείων να καλλιεργήσουν την ψευδαίσθηση ότι «κάτι αλλάζει» στην ΕΕ. Μερίδα του αστικού Τύπου παρουσιάζει την απόφαση της ΕΚΤ σαν «νίκη του Νότου σε βάρος του Βορρά», άλλοι σαν ελιγμό της Γερμανίας, για να κερδίσει χρόνο στο πεδίο των εσωτερικών ανταγωνισμών. Αλλοι, πάλι, μιλούν για τον «σούπερ Μάριο», προσδίδοντας διαστάσεις ήρωα στον σημερινό επικεφαλής της ΕΚΤ, Μάριο Μόντι. Ολοι μαζί, όμως, αστικά κόμματα και ΜΜΕ, προσπαθούν να παρουσιάσουν τις αποφάσεις της Ευρωτράπεζας σαν «αλλαγή σελίδας» σε ό,τι αφορά τον τρόπο διαχείρισης της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, ανεξάρτητα από το πόσο ικανοποιημένος αισθάνεται ο καθένας, ανάλογα με τα συμφέροντα που εκπροσωπεί.

Στην Ευρωζώνη, πράγματι γίνεται «πόλεμος», ο οποίος μάλιστα χοντραίνει όσο βαθαίνει η κρίση. Είναι πόλεμος κυρίως ανάμεσα στα ισχυρότερα οικονομικά κράτη - μέλη για το ποιος θα χάσει λιγότερα ή θα κερδίσει περισσότερα στο πλαίσιο της αστικής διαχείρισης της κρίσης. Από αυτήν τη σκοπιά, κάθε συμβιβασμός έχει περισσότερο και λιγότερο χαμένους, ανάλογα με το πώς διαμορφώνονται κάθε φορά οι συσχετισμοί. Η διαφορά, όμως, έγκειται στο εξής: Οταν τα αστικά επιτελεία μιλάνε για κέρδη και ζημιές, δεν εννοούν τις συνέπειες που έχει ο κάθε συμβιβασμός στη ζωή του λαού. Αυτήν την έχουν ξεγραμμένη, στο βαθμό που το ξεπέρασμα της κρίσης για λογαριασμό των μονοπωλίων, τα οποία υπηρετούν, προϋποθέτει την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία του λαού.

Αυτή τη στρατηγική υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις, προωθώντας μέτρα όπως αυτά που παίρνονται σε όλη την ΕΕ, με ή χωρίς μνημόνια, και τα οποία μάλιστα έχουν αποφασιστεί πολλά χρόνια πριν την εμφάνιση της κρίσης. Που σημαίνει για τους λαούς αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα χωρίς τελειωμό. Οι αποφάσεις της ΕΚΤ σώζουν τους τραπεζικούς ομίλους και τα μονοπώλια που εκπροσωπούν και βουλιάζουν τους λαούς πιο πολύ στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Το ίδιο θα συμβεί και με οποιοδήποτε άλλο μείγμα διαχείρισης αποφασίσουν, είτε αυτό συμπληρωθεί με «επεκτατικά», είτε με «περιοριστικά» μέτρα. Αλλαγή σελίδας προς όφελος του λαού εντός της ΕΕ και με τα μονοπώλια ακούνητα στην οικονομία και την εξουσία, δε γίνεται. Οσο ο λαός σε κάθε χώρα δεν αποφασίζει να σπάσει με την πάλη του το φαύλο κύκλο της αστικής διαχείρισης, η ζωή του θα γίνεται κόλαση. Λύση για το λαό είναι μόνο η αποδέσμευση από την ΕΕ και η μονομερής διαγραφή του χρέους, με τον ίδιο αφέντη στην οικονομία και την εξουσία της χώρας του.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ