«Οργάνωση - συσπείρωση - προετοιμασία για πανελλαδική, πανεργατική απεργία». Με αυτό το σύνθημα τα ναυτεργατικά συνδικάτα ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΠΡΝ (Ενωση Πληρωμάτων Ρυμουλκών Ναυαγοσωστικών), ΠΕΣ/ΝΑΤ και η Επιτροπή Ανέργων Ναυτεργατών, διοργανώνουν σύσκεψη την Τετάρτη 12 Σεπτέμβρη στις 10.30 το πρωί στην αίθουσα συνελεύσεων της Ενωσης Μηχανικών.

Σε ανακοίνωσή τους επισημαίνουν: «Σε μια χώρα, που οι Ελληνες εφοπλιστές είναι κυρίαρχοι στην κορυφή της παγκόσμιας ναυτιλίας με αμύθητα κέρδη από τη στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων (2 δίσ. ευρώ έδωσαν μόνο το πρώτο 7μηνο του 2012 για την αγορά 111 μεταχειρισμένων ποντοπόρων πλοίων) πάνω από 10.000 άνεργοι ναυτεργάτες αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Το επίδομα ανεργίας είναι ...294 ευρώ για τους έγγαμους και 235 ευρώ για τους άγαμους, ενώ ακόμα και αυτό το ποσό της ντροπής το παίρνουν ελάχιστοι γιατί οι προϋποθέσεις είναι απαγορευτικές. Σε όλες τις κατηγορίες πλοίων οι ΣΣΕ έχουν λήξει, καταστρατηγούνται με αποτέλεσμα τη μείωση μισθών και την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων.

«Σε πάνω από 60.000 αλλοδαπούς συναδέλφους μας -αναφέρουν τα σωματεία- Ελληνες οι εφοπλιστές, δεν δίνουν στο ΝΑΤ ούτε ένα ευρώ», ενώ από πάνω «απολαμβάνουν 56 φοροαπαλλαγές, δεν πληρώνουν ούτε καν για την κατασκευή και την συντήρηση των επαύλεών τους».

Τα σωματεία επισημαίνουν ότι συνένοχες είναι οι συνδικαλιστικές παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΠ, οι οποίες και στην ΠΝΟ συνεργάζονται «αρμονικά» και -παρά τους ψευτοκαβγάδες των κομμάτων τους- συνέβαλαν με τις υπογραφές τους στη «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία που οργιάζει στα ποντοπόρα πλοία και τα κρουαζιερόπλοια.

«Συμφέρον -συνεχίζουν- των εργαζομένων είναι η στήριξη της πρότασης νόμου του ΚΚΕ για κατάργηση της δανειακής σύμβασης, των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, στην πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους».

Καλούν εργαζόμενους στεριάς και θάλασσας να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ, για γενική απεργία απέναντι στα νέα αντιλαϊκά μέτρα, για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων τους. «Αγώνας, ρήξη και ανατροπή -καταλήγουν- της εξουσίας του κεφαλαίου. Για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του και ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει».