Σε διατεταγμένη υπηρεσία, παρέχοντας δημόσια τη στήριξή της στο βάθεμα των αντιλαϊκών σχεδίων συγκυβέρνησης - τρόικας - κεφαλαίου για την ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών, που περνάει και μέσα από το τσάκισμα της εργατικής δύναμης και την εξόντωση χιλιάδων μικρών και αυτοαπασχολούμενων εμπόρων, βιοτεχνών και επαγγελματιών στο βωμό της κερδοφορίας των μονοπωλίων, εμφανίστηκε πάλι η συνδικαλιστική πλειοψηφία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ). Παρέχοντας στη συγκυβέρνηση απλόχερα και αδιάλειπτα τις υπηρεσίες της από τη θέση στην οποία βρίσκεται, επιχειρεί συστηματικά χυδαία και απροκάλυπτα να αποπροσανατολίσει τους εμπόρους, τα συμφέροντα των οποίων θεωρητικά - και μόνο - εκπροσωπεί και να τους πείσει ότι πρέπει να συναινέσουν και να σκύψουν το κεφάλι στις πολιτικές της περιθωριοποίησής τους, της εξαθλίωσης και της ανεργίας για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Με την κυρίαρχη προπαγάνδα της επερχόμενης καταστροφής, αν δεν εφαρμοστούν μέχρι κεραίας οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης απέναντι σε τρόικα - κεφάλαιο, βάζει πλάτες στην κυβέρνηση και στα μονοπώλια μιλώντας για αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στις «διαρθρωτικές αλλαγές» και στις «πραγματικές μεταρρυθμίσεις», «αστοχίες σε έσοδα και δαπάνες», «ανύπαρκτες ιδιωτικοποιήσεις», «παρατάσεις κλεισίματος οργανισμών και αναδιάρθρωσης των ΔΕΚΟ», αναπαράγοντας το ψέμα ότι αυτά ...«αφήνουν πολλές εκκρεμότητες και όσο περνάει ο καιρός το πακέτο των μέτρων γίνεται μεγαλύτερο και βαρύτερο και αυξάνουν συνεχώς οι απαιτήσεις περικοπών σε μισθούς και συντάξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα». Οι ΕΒΕ, που αγγίζουν ήδη το φάσμα της οριστικής ανεργίας και της φτώχειας εξαιτίας αυτών των πολιτικών που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να ανακάμψει και να διαιωνίσει την κυριαρχία του, δεν έχουν κανένα λόγο να παραπλανώνται από τις προσπάθειες τέτοιων πλειοψηφιών. Εχουν κάθε λόγο να συντάσσονται με τους εργαζόμενους, με τα πλατιά λαϊκά στρώματα που είναι τα θύματα αυτής της πολιτικής και τα συμφέροντά τους μπορούν να εξασφαλιστούν μόνο μέσα από τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, στον αντίποδα των πολιτικών της ΕΕ των μονοπωλίων και του ανταγωνισμού.