Σάββατο 24 Μάρτη 2012 - Κυριακή 25 Μάρτη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ
«Συνυπογράφει» στην πράξη την αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική
  • ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ στέλνουν σιδεροδέσμιους τους εργαζόμενους στις ορέξεις της εργοδοσίας
  • Οι εργαζόμενοι να πάρουν οι ίδιοι την τύχη στα χέρια τους, να οργανώσουν τους αγώνες τους

Η άγρια αντιλαϊκή και αντεργατική επίθεση η οποία κάθε μέρα γίνεται όλο και βιαιότερη κατά των εργαζομένων, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο από τους ίδιους τους εργαζόμενους, μόνο όταν οι ίδιοι πάρουν την υπόθεση της πάλης στα χέρια τους, όταν οργανώσουν τους αγώνες αντίστασης, ανυπακοής και τελικά ρήξης με αυτή την πολιτική. Για να το πετύχουν όμως αυτό είναι απαραίτητο να ξεχωρίσουν τους «εχθρούς από τους φίλους», να δουν τι ρόλο εξυπηρετούν όλες οι δυνάμεις στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και να ξεμπερδέψουν οριστικά με όσους τους οδηγούν σιδεροδέσμιους στις ορέξεις της πλουτοκρατίας. Η ευθύνη των εργαζομένων είναι μεγάλη, διότι τώρα είναι η ώρα να προστατεύσουν τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους.

Η στάση που κρατούν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού με πρωταγωνιστές τις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και άξιους συμπαραστάτες την «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΑΠ), αλλά και άλλες εμφανιζόμενες ως «αριστερές» δυνάμεις, είναι χαρακτηριστική.

Αλλά ας δούμε αναλυτικά τη στάση των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού σε τέσσερα πρόσφατα παραδείγματα:

1. Η πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΠΑΣΚΕ - ΑΠ) υπέγραψε εν κρυπτώ 3ετή Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με το Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Λιανικής Πωλήσεως Ελλάδας (ΣΕΛΠΕ) για τα έτη 2010, '11 και '12, με το ύψος των μισθών να παραμένει παγωμένο στα επίπεδα του 2009! Πρόκειται για ευθεία υπονόμευση των εργαζομένων του κλάδου και των δικαιωμάτων τους για τους εξής λόγους:

Πρώτον, ο μισθός του 2009 όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των εργαζομένων, αλλά αντιθέτως - και εξαιτίας της ολοένα αυξανόμενης φορολογίας κλπ. - θα έχει ως συνέπεια να βουλιάξει ακόμη περισσότερο το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Δεύτερον, η σύμβαση αφορά μόνο στους εργαζόμενους στα μεγάλα πολυκαταστήματα και εμπορικά κέντρα, ενώ περιορίζεται μόνο στους εργαζόμενους που εργάζονται σε επιχειρήσεις οι οποίες είναι μέλη του εν λόγω εργοδοτικού φορέα (ΣΕΛΠΕ). Επιπρόσθετα η συμφωνία αφορά μόνο τους εργαζόμενους που είναι μέλη πρωτοβάθμιων σωματείων που ανήκουν στη δύναμη της Ομοσπονδίας. Συνέπεια αυτών είναι να μένουν χιλιάδες εργάτες του κλάδου εκτός σύμβασης.

Το κυριότερο, όμως, είναι ότι όλη αυτή η διαδικασία έγινε χωρίς την παραμικρή συμμετοχή των εργαζομένων, χωρίς την οργάνωση του παραμικρού αγώνα, μακριά απ' τους εργαζόμενους - λες και δεν ήθελαν να έχουν «μάρτυρες στο έγκλημα». Την ώρα δηλαδή που οι εργοδότες στα μεγάλα πολυκαταστήματα προχωρούν σε απολύσεις, σε μειώσεις μισθών και διαθεσιμότητες, δεν αναπτύχθηκε (ούτε καν «για τα μάτια του κόσμου»), καμιά αγωνιστική πρωτοβουλία για την παρεμπόδιση των εξελίξεων. Να σημειωθεί πως δε συνεδρίασε καν το ΔΣ της Ομοσπονδίας για τη σύμβαση.

Κάνουν «διάλογο» για να συντρίψουν τους εργαζόμενους

2. Η πλειοψηφία της διοίκησης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), δείχνοντας ένα ακόμη πρόσωπο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, αποδέχθηκε την πρόταση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων για έναρξη «διαλόγου» που ως τελική κατάληξη θα έχει την κατακρεούργηση των μισθών.

Με ανακοίνωσή του το Εκτελεστικό Συμβούλιο (ΠΑΣΚΕ) της Ομοσπονδίας δήλωσε απερίφραστα πως αποδέχθηκε την πρόσκληση «με μόνο σκοπό να λάβει γνώση των προθέσεων των εργοδοτών», ξεκαθαρίζοντας πως έχει «πλήρη επίγνωση της ήδη διαμορφωμένης πραγματικότητας του μνημονίου για τους μισθούς και τις συμβάσεις». Με αυτόν τον τρόπο κάνει το πρώτο βήμα για την ολοκληρωτική συντριβή των εργατικών δικαιωμάτων. Να υπενθυμίσουμε πως ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, ως πλειοψηφία του Συνδέσμου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ηρακλείου Κρήτης, υπέγραψαν νέα σύμβαση με μείωση μισθών κατά 4,5%!

3. Η πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ) της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου (ΠΟΕΜ) απάντησε αρνητικά στην πρόταση των ταξικών δυνάμεων για άμεση σύγκληση της ολομέλειας της διοίκησης προκειμένου να αποφασιστεί οργανωμένη αγωνιστική και συντονισμένη απάντηση απέναντι στην επιθετικότητα της εργοδοσίας. Συγκεκριμένα δήλωσε πως ...«δε συντρέχει λόγος» να γίνει ολομέλεια, αφού η εργοδοσία δεν έχει προχωρήσει στην καταγγελία της σύμβασης!

Κι αυτό την ώρα που στην «Ελληνική Χαλυβουργία» οι εργαζόμενοι διεξάγουν εδώ και πέντε μήνες έναν σκληρό ανυποχώρητο ταξικό αγώνα ενάντια στην εργοδοτική απαίτηση για να δουλεύουν με μισθούς πείνας, στα Ναυπηγεία Ελευσίνας οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι, στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά η εργοδοσία επιχειρεί να επιβάλει διήμερη εκ περιτροπής εργασία, στις αντιπροσωπείες αυτοκινήτων η εργοδοσία θέλει να δώσει τα δεδουλευμένα που χρωστάει σε ...μεταχειρισμένα αυτοκίνητα και σε δεκάδες άλλες μικρές βιοτεχνίες του κλάδου προχωράνε με τρομοκρατία να επιβάλουν ατομικές συμβάσεις με μείωση μισθού ή αύξηση ωρών εργασίας.

4. Η πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ) της διοίκησης της Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ) προχώρησε σε διαπραγματεύσεις με τους ιδιοκτήτες κλινικών (ιδιωτική υγεία). Εκεί, και διά στόματος του προέδρου της, έδωσε «αέρα» στις αξιώσεις των εργοδοτών για κατάργηση της κλαδικής σύμβασης και διαπραγμάτευση από μηδενική βάση. Ο πρόεδρος της ΟΣΝΙΕ χαρακτήρισε «επαναστατική γυμναστική» τους αγώνες για να υπερασπιστούν οι κατακτήσεις των εργαζομένων, εξέφρασε κατανόηση για το ύφος της εργοδοτικής καταγγελίας, ενώ ισχυρίστηκε πως η επιχειρηματική δραστηριότητα στην Υγεία μπορεί να εξασφαλίσει και τους εργοδότες και τους εργαζόμενους.

Ασφαλώς, η εργοδοσία «άλλο που δεν ήθελε», έτσι ζήτησε από την ΟΣΝΙΕ να «προσγειωθεί στην πραγματικότητα» και να μη συνεχιστούν «οι αμαρτίες του παρελθόντος» - δηλαδή, να ανατραπούν εδώ και τώρα οι όποιες κατακτήσεις των εργαζομένων έχουν απομείνει.

Διέξοδος στην οργάνωση και τον αγώνα

Κύρια «γραμμή» των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού - με βάση τα όσα παραδείγματα αναφέραμε - είναι ότι εργοδότες και εργάτες έχουν «κοινά συμφέροντα» τα οποία μπορεί να βρεθούν μέσα από «διαλόγους», μακριά από την οργάνωση των αγώνων. Πρόκειται για μια «γραμμή» που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί τους εργαζόμενους σε υποταγή απέναντι στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Στον αντίποδα αυτής της στάσης και δράσης, οι ταξικές δυνάμεις καλούν τους εργαζόμενους να πάρουν οι ίδιοι τις τύχες στα χέρια τους, να οργανώσουν τον αγώνα τους, μέσα από μαζικές διαδικασίες, συσκέψεις, συνελεύσεις, συζητήσεις. Να μην υποταχθούν. Είναι ενδεικτικό ότι:

1. Στην περίπτωση της συνάντησης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων με την Ομοσπονδία Επισιτισμού - Τουρισμού, εργαζόμενοι του κλάδου και κυρίως νεολαίοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Συνδικάτου της Αττικής και χάλασαν στην πράξη το «διάλογο» που βρισκόταν σε εξέλιξη.

2. Στους μεταλλεργάτες, πραγματοποιήθηκε πλατιά σύσκεψη την Κυριακή 11 Μάρτη δεκάδων σωματείων του κλάδου - μετά από κάλεσμα του σωματείου εργαζομένων της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» - για την οργάνωση της απάντησης του κλάδου στην εντεινόμενη εργοδοτική επιθετικότητα.

3. Οι εργαζόμενοι στα λιθογραφεία και τις εκτυπωτικές επιχειρήσεις, μετά από κάλεσμα της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων, έκαναν μαζική παρέμβαση την ώρα συνεδρίασης του Συνδέσμου Εκτυπωτικών Μέσων Επικοινωνίας Ελλάδας (ΣΕΜΕΕ) και ξεκαθάρισαν ότι δε θα γίνει δεκτή καμιά μείωση μισθών.

Σήμερα που η επίθεση εντείνεται, ξεχωρίζει κυριολεκτικά η «ήρα απ' το στάρι». Ξεχωρίζει ποιες δυνάμεις καλούν τους εργαζόμενους να πάρουν την υπόθεση στα χέρια και ποιες, ερήμην τους, σφαγιάζουν τα δικαιώματά τους με τις ίδιες τις υπογραφές τους. Οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ) μαζί με τους συνοδοιπόρους τους («Αυτόνομη Παρέμβαση» και άλλοι), βάζουν τα εργατικά δικαιώματα στην «Προκρούστεια κλίνη», βάζουν τα αντεργατικά μέτρα στη ζωή. Τα όσα έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα είναι ενδεικτικά του ρόλου αυτών των δυνάμεων και της στάσης τους.


Κ. Τ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ