ΦΩΤ.

Στις 20 Μάρτη συμπληρώθηκαν 15 χρόνια από το ταξίδι χωρίς γυρισμό, του αγαπημένου μας συντρόφου, συζύγου, πατέρα και παππού, ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΡΙΚΑΛΙΝΟΥ. Παρά το πέρασμα των χρόνων η μνήμη του παραμένει ολοζώντανη. Δοσμένος στον αγώνα από τα νιάτα του, πέρασε πολλές δυσκολίες. Διώξεις, βασανιστήρια, φυλακίσεις και εξορίες. Ομως άντεξε, στάθηκε ολόρθος, παραμένοντας πιστός στις ιδέες του μέχρι το θάνατό του. Μας λείπει...

Στην αξέχαστη μνήμη του, προσφέρουμε στο ΚΚΕ 250 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Πάνω Καισαριανής.

Η σύντροφός του, Γιάννα

τα παιδιά του: Χρήστος, Δημήτρης, Νίκος

***

ΦΩΤ.

Με τη συμπλήρωση πέντε χρόνων από το θάνατο της αγαπημένης γυναίκας του, ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΜΑΝΩΛΗ, και με αφορμή την ονομαστική της γιορτή, ο άντρας της, Γεώργιος Σωτηρίου, από το Καστράκι Καλαμπάκας, προσφέρει 20 ευρώ στον «Ριζοσπάστη», 20 ευρώ στο περιοδικό της Εθνικής Αντίστασης και 10 ευρώ στην ΚΝΕ, μέσω ΝΣ Τρικάλων.

***

ΦΩΤ.

Στη μνήμη του πατέρα μου, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ (φωτ.), από το Δυρράχιο Αρκαδίας, και της μητέρας μου, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ, που κλείνουν 20 και 10 χρόνια, αντίστοιχα, από το θάνατό τους, προσφέρω 200 ευρώ στο Κόμμα, το ΚΚΕ, που αγάπησαν και υπηρέτησαν με πίστη για τη νίκη των ιδεών μας.

Χαράλαμπος Σταθόπουλος

***

ΦΩΤ.

Στη μνήμη της αγαπημένης μου συντρόφισσας στη ζωή και τον αγώνα, ΒΑΓΓΕΛΙΤΣΑΣ ΤΕΝΤΖΟΓΛΙΔΗ, η οποία «έφυγε» από τη ζωή τον περασμένο Δεκέμβρη και με αφορμή τη γιορτή της, σήμερα 25 του Μάρτη, προσφέρω 50 ευρώ στο Κόμμα της, το ΚΚΕ.

Νίκος Τεντζογλίδης

***

ΦΩΤ.

Την Πέμπτη 8 Μάρτη αποχαιρετίσαμε για το τελευταίο ταξίδι τον αγαπημένο σύντροφο ΓΙΩΡΓΟ ΛΟΥΠΑ. Γεννήθηκε στις 2/6/1956 στη ΛΔ Πολωνίας στο Λισκοβάτε από πολιτικούς πρόσφυγες. Γαλουχήθηκε με τα ιδανικά του κομμουνιστικού κόμματος και στα 19 του χρόνια έγινε μέλος της νεολαίας του Κόμματος στην Πολωνία. Σπούδασε μηχανολόγος εφαρμοστής. Το 1978 παντρεύτηκε την Βασιλική, κόρη πολιτικών προσφύγων και απέκτησαν δύο παιδιά, τη Φανή και τον Τάσο. Το 1983 ο σ. Γιώργος επαναπατρίστηκε και έμεινε στη Ν. Φιλαδέλφεια, και, αργότερα, στα Ανω Λιόσια όπου έζησε μέχρι τελευταία με την οικογένειά του. Με τον επαναπατρισμό του έπιασε δουλειά στον ΟΤΕ ως συμβασιούχος, αλλά η σύμβασή του δεν ανανεώθηκε ποτέ λόγω της πολιτικής του δράσης. Εκτοτε εργάζεται στη ΔΕΗ στην περιοχή της Ελευσίνας. Συνεχίζει αταλάντευτα την πολιτική του δράση με αποτέλεσμα οι συνάδελφοί του να τον εκλέξουν, πολλές φορές, να τους εκπροσωπεί συνδικαλιστικά, μέσα από τις γραμμές του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Αναδείχτηκε πρόεδρος της ΤΔΕ της ΕΤΕ/ΔΕΗ, αντιπρόσωπος στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας. Αλλά και στην περιοχή που ζούσε ο σ. δρούσε πολιτικά, γιατί ο εργαζόμενος πρέπει να μάθει την αλήθεια, όπου κι αν ζει ή δουλεύει, όπως έλεγε χαρακτηριστικά. Χαιρόσουν να συζητάς με τον Γιώργο για τη ζωή του στην Πολωνία, για τις επιτυχίες του σοσιαλισμού. Εκφράζουμε, στην οικογένειά του, τη λύπη μας.

Στη μνήμη του, οι σφοί του από την ΚΟ ΔΕΗ, αντί για στεφάνι, προσφέρουμε 300 ευρώ στο ΚΚΕ.

Καλό ταξίδι Γιώργο.

* Επίσης, μέσω της Αχτίδας Ενέργειας της ΝΕ Βιομηχανίας του ΚΚΕ, στη μνήμη του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΟΥΠΑ προσφέρουν, αντί για στεφάνι: Η αδελφή του Σωτηρία, 100 ευρώ, η οικογένεια Αποστολακόπουλου Βαγγέλη, Σοφίας, Ζωής, 100 ευρώ, η οικογένεια Θάνου Σάκη - Αποστολακόπουλου Πένυς 50 ευρώ, η οικογένεια Γκαρτζονίκα Τάκη - Ρούλας 30 ευρώ, Γκαρτζονίκας Θανάσης 30 ευρώ, η οικογένεια Ρούσου Βαγγέλη - Πόπης 30 ευρώ, η οικογένεια Βαγγέλη Βαγγέλη - Βαγγελιώ 30 ευρώ, η οικογένεια Ψαλίδα Ευτυχίας 30 ευρώ, η οικογένεια Σακκά Παύλου - Ιφιγένειας 30 ευρώ, η οικογένεια Βαγγέλη Βασιλικής 50 ευρώ, η οικογένεια Μπέλου Νίκου 50 ευρώ, η οικογένεια Καρκανεβάτου 50 ευρώ.

* Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αλληλεγγύης Συνταξιούχων ΔΕΗ (ΠΑ.Σ.Α.Σ./ΔΕΗ), στη μνήμη του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΟΥΠΑ, ενεργού μέλους του συλλόγου μας, αντί για στεφάνι, προσφέρει 100 ευρώ στην οικονομική εξόρμηση του ΚΚΕ, μέλος του οποίου υπήρξε ο Γ. Λούπας.

***

ΦΩΤ.

Στη μνήμη της αξέχαστης αδερφής μας ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ (Λίτσας) ΑΜΠΑΖΙΔΟΥ, από την Καβάλα και για την ονομαστική της γιορτή, τα αδέρφια της Χρυσούλα, Μανώλης και Αλέκος προσφέρουν στη ΝΕ Καβάλας του ΚΚΕ το ποσό των 300 ευρώ.

***

ΦΩΤ.

Ο Βαγγέλης Γράψας, στη μνήμη του γιου του, ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΡΑΨΑ, που έφυγε, πρόωρα, από τη ζωή, στις 25 Φλεβάρη 2012, σε ηλικία μόλις 38 ετών, προσφέρει στο ΚΚΕ το ποσό των 50 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Ανω Λιοσίων. Ο Γιώργος Γράψας ήταν παντρεμένος, εργαζόταν στο ΧΥΤΑ Ανω Λιοσίων.

***

2 ΦΩΤ.

Είμαι ο Λεωνίδας Ξεπουλιάς, κληρωτός του 1940. Υπηρέτησα τη θητεία μου στο Τάγμα τηλ/τών Θεσ/νίκης. Εκεί κατατάχτηκε και ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΩΣΤΟΥΔΗΣ. Η διοίκηση μας προόριζε για βαθμοφόρους και με τη λήξη των μαθημάτων πήραμε το βαθμό του δεκανέα. Ο Βαγγέλης - που οι φίλοι του τον λέγαμε Βάγγο - στις εξετάσεις επρώτευσε. Ετσι, τιμής ένεκεν, συνέχισε και έγινε λοχίας. Εγώ στις εξετάσεις ήρθα δεύτερος. Η ειδικότητά μας ήταν εκπαίδευση στρατιωτικών ταχυδρομικών περιστεριών. Βλέπεις, διατηρούνταν ακόμη αυτό το αναχρονιστικό μέσον διαβιβάσεων με απαίτηση της γαλλικής αποστολής, στην οποία το κράτος είχε αναθέσει την εκπαίδευση του στρατού. Τον Αύγουστο του '40, κλήθηκαν για εκπαίδευση στα νΝέα διαβιβαστικά μέσα αρκετές αρχαιότερες κλάσεις. Σε μια απ' αυτές - μάλλον του 1937 - ανήκε και ο μεγαλύτερος αδερφός του Βαγγέλη, ο ΝΩΝΤΑΣ ΚΩΣΤΟΥΔΗΣ, έτσι γνωριστήκαμε. Από συντυχιά γνώρισα, τότε, και τις μικρότερες αδερφές τους. Με την κήρυξη του πολέμου - 28η Οκτώβρη '40 - ο Βαγγέλης ανέλαβε υπηρεσία σε έναν όρχο αυτοκινήτων, εγώ στο λόχο διαβιβάσεων του ΤΣΑΜ (Τμήμα Στρατιάς Ανατ. Μακεδονίας) με έδρα τις Σέρρες. Οι κακουχίες -και όχι μόνον- στην Αλβανία, δημιούργησαν πολλά κενά σε αξιωματικούς. Το Γενάρη του '41 συγκροτήθηκε Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών τρίμηνης εκπαίδευσης, στην Καβάλα, που την παρακολούθησε και ο Βαγγέλης. Τελειώνοντας πήρε το βαθμό του έφεδρου ανθυπολοχαγού και τοποθετήθηκε στο λόχο μας... «τ' αηδόνια ξανάσμιξαν». Με την παράδοσή μας στους Γερμανούς, 10 Απρίλη '41, ο λόχος μας εγκλείστηκε στο χώρο του Συντάγματος Πυρ/κού των Σερρών. Ο Βαγγέλης πήγε στην πατρίδα του, Σκοτούσα Σερρών. Τώρα έμαθα για τη δράση του, όπως και όλης της οικογένειάς του, και στην κατοχή και μετά που ο Βαγγέλης έγινε... Αλέξης (στο ΔΣΕ).

Στην ιερή -για μένα- μνήμη τους, προσφέρω για ενίσχυση του Κόμματος 100 ευρώ και 20 ευρώ στον «Ριζοσπάστη».

***

ΦΩΤ.

Ο αδελφός μας ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΙΜΠΡΙΚΙΔΗΣ του Κωνσταντίνου (φωτ.) γεννήθηκε στον Πειραιά από γονείς πρόσφυγες (Πόντιοι) το 1921. Μαθητής γυμνασίου στο Μαρούσι το 1939 οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ. Στην κατοχή εντάσσεται στο ΚΚΕ και αναλαμβάνει ως γραμματέας την καθοδήγηση της ΚΟ Χαλανδρίου. Τον Ιούνη του 1943, μετά από προδοσία, συλλαμβάνεται από την Γκεστάπο και βασανίζεται άγρια στο κολαστήρι της οδού Μέρλιν, με αποτέλεσμα να κλονιστεί ανεπανόρθωτα η υγεία του. Μετά την αποφυλάκισή του, βγαίνει στην παρανομία και καθοδηγεί και πάλι την ΚΟ Χαλανδρίου. Μετά το Δεκέμβρη του 1944 έφτασε με άλλους μάχιμους του ΕΛΑΣ και μη, στους Σοφάδες Καρδίτσας. Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας επιστρέφει με εντολή του Κόμματος στην Αθήνα όπου και συλλαμβάνεται πάλι από προδοσία. Δικάστηκε από τα στημένα δικαστήρια τρεις φορές ισόβια. Εμεινε στις φυλακές 18 χρόνια και αποφυλακίστηκε το Δεκέμβρη του 1962. «Φιλοξενήθηκε» στις φυλακές Χατζηκώστα, Σωτηρίας, Αίγινας, Αβέρωφ, Τρίπολης, Αμφισσας, Ιτζεδίν και στα Γιούρα. Με τη δικτατορία βγήκε στην παρανομία, τον πρόδωσε, όμως, η κλονισμένη υγεία του, που τον οδήγησε στο θάνατο το 1973, στα 52 του μόλις χρόνια.

Στη μνήμη του ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΣΙΜΠΡΙΚΙΔΗ, καθώς και των αδελφών μας, ΜΕΛΠΟΜΕΝΗΣ Κ. ΤΣΙΜΠΡΙΚΙΔΗ, ΜΑΡΙΑΣ ΤΟΥΝΤΑ, ΚΥΡΙΑΚΟΥ Κ. ΤΣΙΜΠΡΙΚΙΔΗ και ΣΟΦΙΑΣ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΑ, οπαδών και ψηφοφόρων του ΚΚΕ, προσφέρουμε για την οικονομική εξόρμηση του Κόμματος, μέσω ΚΟΒ Μελισσίων, 150 ευρώ.

Τα αδέλφια τους: Βογιατζή Θάλεια, Τσιμπρικίδης Κ. Σπύρος, Παρχαρίδου Φωτεινή, Τσιμπρικίδου Κυριάκου Σοφία και Μπολοβίνου Αικατερίνη

***

ΦΩΤ.

Στις 12/2/2012 έφυγε από τη ζωή η λατρευτή σύζυγός μου ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (Κική) ΛΙΛΙΑΚΙΔΟΥ. Γεννήθηκε στον Αγιο Παντελεήμονα Φλώρινας το 1925 από γονείς Κων/πολίτες. Ζήσαμε μαζί αρμονικότατα 70 χρόνια συμπεριλαμβανομένου και του 8χρονου αρραβώνα μας (εξαιτίας των κατατρεγμών μου και των ξερονησιών που έζησα, σε Αϊ-Στράτη και Μακρόνησο) περιμένοντάς με με καρτερικότητα. Το χαμόγελο δεν έλειπε ποτέ από τα χείλη της και δεν θυμάμαι ποτέ να μάλωσε με άνθρωπο, ακόμη κι όταν περιστοιχιζόμασταν από ανθρώπινα τέρατα. Θυμάμαι τις τελευταίες δεκαετίες όταν πηγαίναμε οικογενειακώς σε όλες τις συγκεντρώσεις της ΠΕΑΕΑ και του ΚΚΕ. Πριν «φύγεις» χάρηκες που έβλεπες από την τηλεόραση να πλαισιώνουν τις συγκεντρώσεις μας δεκάδες κι εκατοντάδες χιλιάδες αγωνιστές. Στην Κατοχή, όταν κατέβηκα από το βουνό, μου είχες πει πως σ' ένα τεράστιο συλλαλητήριο μπροστά στο Διοικητήριο σας έβαλαν οι Γερμανοί με πολυβόλα (υπήρχαν και νεκροί) κι είπες στον αδερφό σου Δημητρό - πάμε να φύγουμε θα μας σκοτώσουν.

Και στη μνήμη του αδερφού της ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ που γεννήθηκε στη Κων/πολη το 1919 και πέθανε στις 13/2/1974 από γονείς μικροαστούς, αλλά ήταν ένα διαμάντι της Αντίστασης. Αριστούχος από το Δημοτικό μέχρι το Πολυτεχνείο, είχε ευφράδεια λόγου, ήταν πράος, ήρεμος, με στωικότητα αντιμετώπιζε όλες τις αντιξοότητες, αγαπούσε και πονούσε τη φτωχολογιά και την εργατική τάξη. Αυτός οργάνωσε και καθοδήγησε την ΕΠΟΝ Σιδηροδρομικών Θεσ/νίκης όλων των κλάδων (κίνηση, έλξη, εργοστάσιο οχημάτων, μηχανοστάσιο, σταθμάρχες και τα γραφεία, όπου εργαζόταν ο ίδιος). Ηταν και διαφωτιστής της Αχτίδας Μεταφορών. Είχε την ικανότητα να στρατολογεί. Εμένα με οργάνωσε το 1942 και μ' έστειλε στο βουνό στις 14/4/1944. Με τη δημιουργία της ΕΠΟΝ, το σπίτι μου που ήταν απέναντι από το σταθμό Κων/πόλεως (Αμπελόκηποι), όπου εργαζόμουν κι εγώ, το έκανε γιάφκα. Εφερε πολύγραφο και πολλά διωκόμενα στελέχη απ' εκεί τα έστελνε στο βουνό, αφού οι οργανωμένοι μηχανοδηγοί κρεμούσαν συνθηματικά μια άσπρη πετσέτα στο κάγκελο της ατμομηχανής, κι ο παράνομος, σ' ένα λεπτό από την πόρτα του σπιτιού μου βρισκόταν επάνω στην ατμομηχανή, όπου με μια φόρμα ο μηχανοδηγός τον μετέτρεπε σε θερμαστή του τρένου. Αναφέρομαι μόνον σε ένα περιστατικό της πλούσιας δράσης του.

Για τις 40 μέρες της συζύγου μου και τα 37 χρόνια του κουνιάδου μου προσφέρω 100 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Αμπελοκήπων Θεσ/νίκης.

Ο σύζυγος Θεόδωρος Λιλιακίδης

η κόρη Ευανθία

***

ΦΩΤ.

Πολύ νωρίς, στα 49 του χρόνια, μας άφησε για την αιωνιότητα ο φίλος και σύντροφος ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΚΟΓΙΑΣ, οικονομολόγος και διευθυντής της Μέριμνας Παιδιού Κατερίνης. Συναγωνιστής και σύντροφος στους σκληρούς αγώνες της ζωής, μα συνάμα και στους σκληρούς ταξικούς αγώνες για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση. Με επιμονή και υπομονή αγωνιζόταν με το δικό του μοναδικό τρόπο και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη.

Εμείς οι φίλοι και σύντροφοί του θα τον θυμόμαστε πάντα στους αγώνες για μια άλλη κοινωνία, τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική. Ως ελάχιστο φόρο τιμής, στη μνήμη του προσφέρουμε 100 ευρώ στη ΝΕ Πιερίας του ΚΚΕ.

***

ΦΩΤ.

Στη μνήμη της αγαπημένης μας συζύγου, αδελφής, μάνας και γιαγιάς

ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΦΕΙΔΑΚΗ

προσφέρουμε στο ΚΚΕ 180 ευρώ.

Ο άντρας της, Χρήστος Φειδάκης, η αδελφή της Κική Τσακρίλη, τα παιδιά της: Καίτη, Αποστόλης, Ελένη και τα εγγόνια της: Μαρία και Χριστίνα Ρόκου

***

ΦΩΤ.

Απεβίωσε ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΛΙΟΣ, την Κυριακή 11/03/2012.

Στη μνήμη του, η οικογένειά του προσφέρει στο ΚΚΕ 200 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Γουδιού.

***

ΦΩΤ.

Συμπληρώνονται φέτος, 7 χρόνια που «έφυγε» από κοντά μας ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, στέλεχος του ΚΚΕ, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης.

Στη μνήμη του, η οικογένειά του προσφέρει 150 ευρώ στην ΚΟ Λιβαδειάς.

***

ΦΩΤ.

Στη μνήμη του πατέρα μου, ΘΕΟΦΑΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, με τη συμπλήρωση 6 χρόνων από το θάνατό του, προσφέρω στο Κόμμα μας, μέσω ΚΟΒ Γαλατσίου, το ποσό των 150 ευρώ.

Η κόρη του, Τασούλα

***

ΦΩΤ.

Στη μνήμη του ΒΑΓΓΕΛΗ ΖΑΜΠΟΥΝΗ, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, προσφέρω 50 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω της ΝΟ Βιομηχανίας της ΚΟΑ και 50 ευρώ στη «Δημοκρατική Μέριμνα».

***

ΦΩΤ.

Προσφέρω 20 ευρώ, μέσω ΝΕ Μεσσηνίας του ΚΚΕ, στη μνήμη του ΖΑΧΑΡΙΑ ΚΟΥΡΕΤΑ από Πήδασο, που εκτελέστηκε το Μάρτη του 1944 στην Παλιόχουνι.

Ο ανιψιός του Πέτρος Ματσούκης, από Πύλο