Τετάρτη 21 Μάρτη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 17
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ «ΣΩΤΗΡΙΑ» - «ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΑΘΗΝΑΣ»
Συμβολική κατάληψη ενάντια στη συγχώνευση

Την ανάγκη κοινού αγώνα ασθενών - εργαζομένων ανέδειξαν οι ταξικές δυνάμεις στο «Σωτηρία», παρεμβαίνοντας σε συγκέντρωση γιατρών που έκλεισαν την εφημερία του νοσοκομείου

Συμβολική κατάληψη στη διοίκηση του νοσοκομείου «Κρατικό Αθηνών Γ. Γεννηματάς» έκαναν χθες εργαζόμενοι του «Σωτηρία» και του «Κρατικού Αθηνών» ενάντια στη συγχώνευση των δυο νοσοκομείων. Την ίδια ώρα η «Ταξική Αγωνιστική Συσπείρωση» στο «Σωτηρία» ανέδειξε την ανάγκη ασθενείς και εργαζόμενοι να παλέψουν μαζί, ενωμένοι για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, για αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας κλπ., παρεμβαίνοντας στη συγκέντρωση των γιατρών του «Σωτηρία» στην είσοδο του νοσοκομείου.

Με δική τους πρωτοβουλία και ξέχωρα από τους υπόλοιπους εργαζόμενους των δυο νοσοκομείων, οι γιατροί του «Σωτηρία» έκλεισαν τη χθεσινή εφημερία διεκδικώντας τις απλήρωτες εφημερίες τους. Με αυτό τον τρόπο, όμως, οι μόνοι που «την πληρώνουν» είναι οι ίδιοι οι ασθενείς. Αντίθετα, αυτό που «πονάει» κυβέρνηση και Διοίκηση - σαν μορφή πάλης - είναι τα νοσοκομεία να είναι ανοιχτά για όλους χωρίς να πληρώνουν. Αυτή η μορφή συσπειρώνει εργαζόμενους και ασθενείς σε κοινό αγώνα, με την προϋπόθεση, βέβαια να μην διεκδικούν αποκλειστικά και μόνο τα δεδουλευμένα τους ή αυξήσεις στους μισθούς τους οι εργαζόμενοι των νοσοκομείων.

Το πρόβλημα με τις εφημερίες είναι υπαρκτό και οξυμένο. Επιβαρύνει την υγεία γιατρών και νοσηλευτών - που δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια - και θέτει σε κίνδυνο και τη ζωή των ασθενών που δέχονται υποβαθμισμένες υπηρεσίες, από εξουθενωμένο προσωπικό. Επίσης οι γιατροί έχουν κάθε δίκιο να διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους και καθημερινά γίνονται στα νοσοκομεία παραστάσεις διαμαρτυρίας στους διοικητές και άλλες κινητοποιήσεις. Τέτοιες μορφές «διεκδίκησης», όμως, με κλειστές εφημερίες, αφήνουν ορθάνοιχτες τις «πόρτες» σε προβοκάτσιες και συκοφαντίες. Δεν εξασφαλίζουν το δικαίωμα των εργαζομένων στον αγώνα - π.χ. στις απεργίες ορίζεται προσωπικό ασφαλείας - αντίθετα το υπονομεύουν και αφήνουν εκτεθειμένους τους εργαζόμενους. Οι γιατροί έχουν συμφέρον να συμπαραταχθούν με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, με τους ασθενείς, τους άνεργους, τους ανασφάλιστους. Και τα αιτήματά τους, όσο και οι μορφές πάλης που επιλέγουν θα πρέπει να ευνοούν αυτή τη συμμαχία για το φλέγον θέμα της Υγείας, ακριβώς επειδή οι ανάγκες εργαζομένων και ασθενών είναι άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ