Κυριακή 23 Οχτώβρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 18
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΠΑΜΕ
Ταξική συσπείρωση και ανασύνταξη του κινήματος

Τα ψηφίσματα που εγκρίθηκαν από τους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές σε όλη τη χώρα στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ δίνουν τον προσανατολισμό και τη βάση για την οργάνωση του αγώνα

Η εργατική τάξη της χώρας μας βγαίνει από μια μεγάλη ταξική αναμέτρηση. Η 48ωρη απεργία - παρά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου από την κυβερνητική πλειοψηφία με τις πλάτες της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ. - η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, οι μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα ανέδειξαν τη δύναμη του αγώνα, τη δύναμη της εργατικής τάξης. Και στην απεργία αυτή, η σφραγίδα του ΠΑΜΕ, του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι ανεξίτηλη. Βάζει, ταυτόχρονα, το εργατικό κίνημα μπροστά σε νέα καθήκοντα και ευθύνες, καθώς η αντιλαϊκή λαίλαπα θα φουντώσει ακόμα περισσότερο, τα μονοπώλια και οι πολιτικοί τους υπηρέτες θα γίνουν ακόμα πιο επιθετικοί.

Γι' αυτό, τα ψηφίσματα που έθεσε το ΠΑΜΕ σε όλες τις απεργιακές συγκεντρώσεις της χώρας και εγκρίθηκαν από τους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές, δεν είναι εθιμοτυπικά. Είναι πυξίδα δράσης και οργάνωσης των αγώνων. Συμπυκνώνουν, την απάντηση που πρέπει να δώσουν οι εργαζόμενοι, μπροστά στις κρίσιμες στιγμές που βιώνουν αυτοί και οι οικογένειές τους, την απάντηση των συνδικάτων και συνολικά του λαού μας απέναντι σε μια πολιτική που απειλεί την ίδια την επιβίωσή του. Και αυτή η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από την «Ταξική Συσπείρωση, Κλιμάκωση και Αντεπίθεση».

Από τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια την πρώτη μέρα της απεργίας
Από τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια την πρώτη μέρα της απεργίας
Μια συσπείρωση με συγκεκριμένο περιεχόμενο και προσανατολισμό. Οπως χαρακτηριστικά τονίζεται και στο ψήφισμα: «Είναι ώρα να ενωθούμε κάτω από το αίτημα "Κάτω η κυβέρνηση της πλουτοκρατίας, κάτω τα κόμματα της πλουτοκρατίας και του ευρωμονόδρομου". Παλεύουμε για αλλαγές και διακυβέρνηση που θα υπηρετούν το λαό και όχι τα μονοπώλια.

Κάθε λεπτό που περνάει χωρίς να υπάρχει μαζική λαϊκή αντίδραση στη βαρβαρότητα δίνει πίστωση χρόνου στην ιερή συμμαχία κεφαλαίου, κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ για να προετοιμάσει νέα, πιο αιματηρή επιδρομή εναντίον των δικαιωμάτων μας».

Γι' αυτό, απαιτείται πλατιά συμμετοχή, λαϊκή αυτενέργεια και πρωτοβουλία, καθημερινή δράση για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η λαϊκή εργατική οικογένεια. «Ούτε ένας εργάτης κι εργάτρια έξω από τα Σωματεία, καθολική συμμετοχή των εργαζομένων στις Γενικές Συνελεύσεις των Συνδικάτων, μαζικές εγγραφές νέων στα Σωματεία, εργατική - λαϊκή συμμετοχή σε κάθε μορφή κινητοποίησης, από την απεργία, την παράσταση διαμαρτυρίας, μέχρι την πικετοφορία στις γειτονιές, μέχρι τις πιο ανεβασμένες μορφές μαζικής, λαϊκής πάλης».

Συσπείρωση, συμμετοχή και δράση που κάθε μέρα, βήμα - βήμα, θα οικοδομείται ένα αρραγές εργατολαϊκό μέτωπο, για να εμποδιστούν τα μέτρα όλεθρος. Ενα παλλαϊκό μέτωπο που - όπως υπογραμμίζεται στο ψήφισμα - να θέτει εδώ και τώρα:

  • Τέλος στις θυσίες για την κρίση και την κερδοφορία της πλουτοκρατίας.
  • Καθολική ασφάλιση, ξεκούραση, ελεύθερος χρόνος, μόνιμη, σταθερή δουλειά.
  • Ταξική αλληλεγγύη και φροντίδα για κάθε άνεργο.
  • Ειδικά μέτρα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, της μητρότητας, της λαϊκής οικογένειας που να ανακουφίζουν από τις συνέπειες της ανισοτιμίας που καλλιεργεί το καπιταλιστικό σύστημα.
  • Εξασφάλιση για τους νέους των εργατικών - λαϊκών οικογενειών σύγχρονων δικαιωμάτων στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή.
  • Σύγχρονα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Να ανήκει στην εργατική τάξη και στο λαό ο πλούτος που παράγουν, με λαϊκή εξουσία, αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους.
Προϋπόθεση η ανασύνταξη του κινήματος

Ορος απαράβατος, βασική προϋπόθεση για να οργανωθεί αυτός ο αγώνας, για να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική είναι η ανασύνταξη του εργατικού, συνδικαλιστικού κινήματος σε ταξική αγωνιστική κατεύθυνση. Ακριβώς αυτό είναι και το περιεχόμενο του δεύτερου ψηφίσματος που εγκρίθηκε στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ για: «Ενα κίνημα με σωματεία μαζικά, δεμένα με τους τόπους δουλειάς που θα κινητοποιούν και θα στηρίζονται στα μέλη τους. Θα αποφασίζουν με μαζικές συλλογικές διαδικασίες και θα ενδιαφέρονται για όλα τα προβλήματα που βασανίζουν τις εργατικές λαϊκές οικογένειες. Με συσπειρωμένους τους εργαζόμενους κατά κλάδο, χωρίς τον κατακερματισμό και τη σημερινή πολυδιάσπαση, με συντονισμό και ενότητα απέναντι στους εργοδότες και τις πολυεθνικές στον κάθε κλάδο παραγωγής και των υπηρεσιών... Παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς, υπηρεσία, εργοστάσιο, γιαπί, σχολειό, χωράφι, θα πρωτοστατήσουμε για την ανασύνταξη του κινήματος και την απαλλαγή του από τις ηγεσίες που στέκονται εμπόδιο σε όλα τα επίπεδα. Μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες, συνελεύσεις, αρχαιρεσίες, να ξεκινήσουμε τον αγώνα για ένα συνδικαλιστικό κίνημα απαλλαγμένο από την επιρροή της εργοδοσίας, του κράτους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου, για τη μαζικοποίηση και τη δημοκρατική λειτουργία των σωματείων, για την αλλαγή των συσχετισμών και την ανάδειξη ηγεσιών που θα δεσμεύονται μπροστά στην εργατική τάξη, θα δέχονται τον έλεγχό της και θα παλεύουν με συνέπεια για τα συμφέροντά της».

Σήμερα, γίνεται σε ευρύτερες μάζες εργαζομένων καθαρό ότι πρέπει να ξεμπερδεύουμε με τους εκπροσώπους της ταξικής συνεργασίας και της εργοδοσίας στις γραμμές του κινήματος. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, που κυριαρχούν στην ηγεσία του, είναι σοβαρό εμπόδιο στην ισχυροποίηση των αγώνων, του ίδιου του κινήματος.

Να αποδυναμώσουμε τους εργατοπατέρες

Υπάρχει πλέον μεγάλη εμπειρία από το ρόλο τους. Οπως σημειώνεται στο ψήφισμα: «Οι θέσεις και η τακτική αυτών των ηγεσιών αφόπλισε το συνδικαλιστικό κίνημα, έδωσε χρόνο στο κεφάλαιο, στις κυβερνήσεις του και την ΕΕ, διευκόλυνε την επίθεσή τους. Με αποτέλεσμα η εργατική τάξη να βρεθεί ανέτοιμη να αντιμετωπίσει τη νέα λαίλαπα που ξέσπασε με αφορμή την κρίση.

Εχουν βαριές ευθύνες για τα φαινόμενα του εργατοπατερισμού, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, της απεργοσπασίας, του συντεχνιασμού, της εξαγοράς και των εκφυλιστικών φαινομένων που στιγματίζουν το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, για το χαμηλό βαθμό οργάνωσης, για την απομάκρυνση χιλιάδων εργαζόμενων από τα σωματεία».

Ομως δεν είναι μόνο το παρελθόν τους που πρέπει να καταδικαστεί. Ακόμα και τώρα μπροστά στις δραματικές αυτές εξελίξεις οι ηγεσίες αυτές δεν αλλάζουν ντορό. Μένουν γαντζωμένες στην ίδια στρατηγική, επιχειρούν με όλα τα μέσα να ποδηγετήσουν τους εργαζόμενους, να τους αποπροσανατολίσουν. Η στρατηγική τους για μια άλλη «καπιταλιστική ανάπτυξη», που θα ικανοποιεί δήθεν και τους εργάτες, μια «ανάπτυξη» πέρα από τις κρίσεις - που και γι' αυτές αποκρύπτουν τις πραγματικές τους αιτίες - με εγγυημένα τα εργατικά δικαιώματα, είναι το νέο φαρμάκι, με το οποίο ποτίζουν τις συνειδήσεις του εργατόκοσμου. Είναι ο λάκκος που ανοίγουν για να ξαναθάψουν το κίνημα, να το καταστρέψουν για πολλά χρόνια μπροστά.

Να γιατί η επισήμανση του ψηφίσματος πως «Η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις διευρυνόμενες ανάγκες της εργατικής οικογένειας και η ικανοποίησή τους θέτει μπροστά στο εργατικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα το καθήκον της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων. Εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο. Εμείς μπορούμε να πάρουμε στα χέρια μας όλη την παραγωγή κι εξουσία», δεν εχει μόνο θεωρητική αξία. Εχει και αμεση πρακτική σημασία για το εργατικό κίνημα. Πρέπει και μπορεί να γίνει οδηγός της παρέμβασης των ταξικών δυνάμεων μέσα στους χώρους δουλειάς, στην καθημερινή δράση και συζήτηση με τους εργαζόμενους για όλα τα προβλήματά τους.


Γ. Ζαχ.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
ΑΤΙΤΛΟ(2012-11-20 00:00:00.0)
Οπλο στα χέρια των εργατών(2012-11-20 00:00:00.0)
Στην πύλη της «Χαλυβουργίας» η απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας(2012-04-20 00:00:00.0)
Για να 'ναι νικητής ο λαός(2011-10-21 00:00:00.0)
Οι οργανωμένοι εργάτες στο δρόμο μπορούν να νικήσουν!(2001-05-02 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ