Στις κάλπες προσέρχονται σήμερα οι Ισραηλινοί, για να εκλέξουν τον νέο πρωθυπουργό τους, μετά από την πρόωρη παραίτηση του Εχούντ Μπαράκ. Με την Ιντιφάντα να είναι σε εξέλιξη και το παλαιστινιακό να κυριαρχεί ως μοναδικό θέμα σε όλη την προεκλογική εκστρατεία, οι Ισραηλινοί ψηφοφόροι καλούνται να διαδραματίσουν και πάλι το ρόλο του άλλοθι σε μια εκλογική διαδικασία και σε ένα σύστημα που φαίνεται να σείεται συθέμελα.

Η πλειοψηφία των Ισραηλινών -την οποία οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν να μην επιλέγει κανέναν από τους δύο υποψήφιους- θα χαθεί απλώς στην αφάνεια, αφού, από το 1996, δεν καταμετριούνται καν τα λευκά ψηφοδέλτια. Ετσι, η αναγκαία πλειοψηφία του 50% + 1 υπολογίζεται μόνο από όσους επιλέξουν ένα από τα δύο κυρίαρχα κόμματα. Τέλος, σε πρακτικό επίπεδο και μόνο, όποιος και αν είναι ο νικητής, δε θα διαθέτει -αφού δε γίνονται παράλληλα και βουλευτικές εκλογές- την πλειοψηφία των εδρών. Ετσι, μια, εξίσου... ρηξικέλευθη εκλογή, άνευ σαφούς προσανατολισμού και προγράμματος με αυτήν του καταρρέοντα Μπαράκ, θα αναλάβει το καθήκον να «ταιριάξει τα ασυνταίριαστα».