Κυριακή 11 Σεπτέμβρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 15
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΑΛΑΚΤΟΣ - ΤΡΟΦΙΜΩΝ - ΠΟΤΩΝ
Αγωνιστική δράση για την επιτυχία της απεργίας

Η σημασία της ταξικής ενότητας του κλάδου στον αγώνα για τη Συλλογική Σύμβαση, αναδεικνύεται από τη συζήτηση με τον Παναγιώτη Ηλιόπουλο, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ

Σε αγωνιστική δράση βρίσκονται οι εργαζόμενοι στο γάλα, τα τρόφιμα και τα ποτά, που προετοιμάζουν την απεργία, που κήρυξε η Ομοσπονδία τους, στις 13 και 14 Σεπτέμβρη, για την υπογραφή ικανοποιητικών κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Οι εργαζόμενοι συσπειρωμένοι στην ταξική τους Ομοσπονδία, δεν πρέπει να αφήσουν να καρατομηθεί η ζωή τους, να συντριβούν τα δικαιώματά τους. Τις μέρες της απεργίας, δεν πρέπει να δουλέψει ούτε μια μηχανή. Ολοι οι εργαζόμενοι, ενωμένοι, στην ταξική τους Ομοσπονδία, καλούνται να περιφρουρήσουν την απεργία τους και το δικαίωμά τους στη ζωή και την αξιοπρέπεια. Η απεργιακή συγκέντρωση του κλάδου θα γίνει την Τετάρτη 14 Σεπτέμβρη, στις 12 το μεσημέρι, στην Ομόνοια.

* * *

Στο μεταξύ, η εργοδοσία συνεχίζει την επιθετικότητά της ενάντια στους εργαζόμενους. Είναι χαρακτηριστική η τελευταία συνάντηση με εκπρόσωπο της εργοδοσίας για τον κλάδο των αναψυκτικών - ποτών (για τη διαπραγμάτευση της 1 απ' τις 4 συνολικά συμβάσεις που υπογράφει ο κλάδος). Εκεί, αναδείχθηκε για άλλη μια φορά, πως στόχος της εργοδοσίας είναι να χτυπηθούν οι συλλογικές συμβάσεις, η συλλογική διαπραγμάτευση. Ο εκπρόσωπος δεν έφερε καμιά πρόταση για την υπογραφή σύμβασης - όπως είχε δηλώσει σε προηγούμενη συνάντηση - αλλά αντιθέτως, προκλητικά, απαίτησε αναστολή της απεργίας. Το ίδιο έκανε και ο ΣΕΒ, ο οποίος αν και είχε υποσχεθεί ότι μέχρι τη Δευτέρα θα οριστούν συναντήσεις για την υπογραφή των άλλων τριών συμβάσεων, αυτός προκλητικά απαίτησε αναστολή των κινητοποιήσεων. Το γεγονός, λοιπόν, ότι ΣΕΒ και εργοδοσία απαιτούν αναστολή της απεργίας, δείχνει ακριβώς ότι εκείνο που τους φοβίζει, εκείνο που δε θέλουν, είναι τον αγώνα των εργαζόμενων, την ενωμένη και συντονισμένη δράση τους σε ταξική, διεκδικητική, κατεύθυνση. Κάτι που τους έχει βάλει ήδη πολλά εμπόδια. Διότι είναι ακριβώς αυτή η δράση που μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Είναι αυτή η δράση που αποτελεί το εχέγγυο για την επιτυχία του αγώνα που διεξάγουν οι εργαζόμενοι του κλάδου.

Ολες αυτές τις μέρες οι ταξικές δυνάμεις έχουν κυριολεκτικά «οργώσει» τους τόπους δουλειάς, σε όλη την Ελλάδα, στην Αττική, σε Ηπειρο, Θεσσαλία, οι ταξικές δυνάμεις πρωτοστατούν στην οργάνωση της απεργίας. ΜΕΒΓΑΛ, ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟ, ΠΕΠΣΙ (Κορωπί και Οινόφυτα), ΑΓΝΟ, ΜΠΙΓΚΟ, ΝΗΡΕΑΣ, ΚΟΚΑ - ΚΟΛΑ, ΝΕΣΤΛΕ, ΔΕΛΤΑ (Ταύρος και Αγ. Στέφανος), ΝΟΥΝΟΥ, ΕΒΓΑ, ΦΑΓΕ, ΜΙΝΕΡΒΑ, ΔΩΔΩΝΗ, ΒΙΚΟΣ, ΖΑΓΟΡΙ, ΝΟΥΣΙΑΣ κλπ., είναι ορισμένα μόνο απ' τα εργοστάσια που έχουν βρεθεί οι ταξικές δυνάμεις τις τελευταίες μέρες.

Η σημασία της μάχης για την υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο αγώνας των εργαζομένων του κλάδου σε γάλα - τρόφιμα - ποτά, αποκτά ξεχωριστή σημασία. Αλλωστε κι άλλοι κλάδοι ρίχνονται επίσης στη μάχη για την υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ, όπως είναι η ταξική Ομοσπονδία Τύπου - Χάρτου η οποία και έχει προκηρύξει 3ωρες στάσεις εργασίας (στην αρχή της πρωινής και της απογευματινής βάρδιας) στις 22 Σεπτέμβρη και 24ωρη απεργία στις 11 Οκτώβρη. Την ώρα που η εκφρασμένη πρόθεση κυβέρνησης, τρόικας και εργοδοσίας είναι να προχωρήσουν στην κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και στη σταδιακή μετατροπή τους σε ατομικές, ο αγώνας των εργαζομένων στα τρόφιμα - ποτά, γίνεται μια μάχη που αφορά το σύνολο των εργαζομένων.

Ο Παναγιώτης Ηλιόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, μιλώντας στο «Ρ», σημείωσε εξαρχής πως «οι κλαδικές συμβάσεις, πάντα είχαν μεγάλη σημασία για τους εργαζόμενους. Ηταν μια σημαντική κατάκτηση, γιατί μ' αυτές κατοχύρωναν μια σειρά δικαιώματα, όπως το κατώτερο μεροκάματο και μισθό, αλλά και άλλα εργασιακά δικαιώματα, όπως συνθήκες εργασίας, άδειες κλπ. Δηλαδή με αυτές ο εργάτης, η εργάτρια, εξασφάλιζαν κάποιους όρους πώλησης της εργατικής τους δύναμης. Σήμερα, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία ο αγώνας που δίνεται απ' την Ομοσπονδία Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, αλλά και άλλες Ομοσπονδίες όπως είναι η Ομοσπονδία Τύπου - Χάρτου, λόγω της επίθεσης που δέχεται ο θεσμός των κλαδικών ΣΣΕ και συνολικά τα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Είναι γνωστές και πρόσφατα μάλιστα οι επιταγές της τρόικας να καταργηθούν οι κλαδικές συμβάσεις κάτι που είναι και αξίωση των βιομηχάνων εδώ και πολλά χρόνια - και άλλο που δε θέλει η κυβέρνηση να "περπατήσει" αυτά τα μέτρα».

Αγώνας που αφορά όλη την εργατική τάξη

Συνεπώς, ο αγώνας για την υπογραφή ικανοποιητικών κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων, είναι «αγώνας που αφορά, θα έλεγα, όλη την εργατική τάξη», τονίζει ο Π. Ηλιόπουλος. «Είναι γνωστό ότι συλλογικές συμβάσεις δεν έχουν υπογραφεί παρά ελάχιστες και σε μικρούς κλάδους, σε πολύ μικρούς που αφορούν 500 - 600 εργαζόμενους, δεν έχουν υπογραφεί κλαδικές συμβάσεις εκτός από εκείνες που υπέγραψαν οργανώσεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού με μηδενικές αυξήσεις - δε μιλάμε για τέτοιες συμβάσεις, δεν είναι καν συμβάσεις αυτές. Υπάρχουν μεγάλα εμπόδια από την κυβέρνηση, τους νόμους και τις αδυναμίες του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος σε κάθε κλάδο και συνολικά. Κατά συνέπεια η υπογραφή μιας σύμβασης που θα δίνει αυξήσεις - κάποιες αυξήσεις - αυτήν την περίοδο, είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός. Γιατί πάει κόντρα σε αυτό που λέει κατάργηση των συμβάσεων και πιστεύουμε ότι θα δώσει και άλλον αέρα και στις άλλες ομοσπονδίες, στα άλλα συνδικάτα».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ταξικές δυνάμεις απ' όλους τους κλάδους, στέλνουν καθημερινά μηνύματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στον αγώνα που διεξάγουν οι συνάδελφοί τους. Η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας, με ανακοίνωσή της σημειώνει: «Ο αγώνας των εργαζομένων στα τρόφιμα - ποτά για υπογραφή σύμβασης ανοίγει δρόμους και σε άλλους κλάδους. Αυτός ο αγώνας είναι όλων των εργατών και πρέπει να στηριχτεί με έμπρακτη αλληλεγγύη από την εργατιά σε όλη τη χώρα». Συμπαράσταση εκφράζουν επίσης, η Ομοσπονδία Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ), η Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Φάρμακο, ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής νομού Αττικής, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων στο Εμπόριο και την παροχή υπηρεσιών Νομού Αχαΐας και το Συνδικάτο Οικοδόμων Λάρισας. Επίσης, το Σωματείο Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις CARREFOUR-ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ-DIA, το Σωματείο Εργαζομένων στην Επιχείρηση LIDL HELLAS νομού Αττικής και οι Επιτροπές Αγώνα στα ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ. Επίσης, η ΕΛΜΕ Πειραιά, η Ε' ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής.

Ο αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ξεδιπλώνεται ο αγώνας των εργαζομένων σε γάλα - τρόφιμα - ποτά και προετοιμάζεται η 48ωρη απεργία. «Ο αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα», ξεκαθαρίζει ο Π. Ηλιόπουλος και προσθέτει: «Τα μηνύματα που έχουμε απ' τα εργοστάσια, σε όλο τον κλάδο, από όλη την Ελλάδα, δείχνουν ξεκάθαρα ότι υπάρχουν δυνατότητες να νικήσει ο κλάδος, να πετύχει την υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης».

Ιδιαίτερη σημασία, ωστόσο, έχει ο τρόπος που προετοιμάζεται καθημερινά η απεργία του κλάδου, ακριβώς διότι, μέσα από αυτή την προετοιμασία σφυρηλατείται η ταξική ενότητα του κλάδου - ενότητα που αποτελεί και το εχέγγυο της όποιας επιτυχίας του αγώνα. Οπως εξηγεί ο Π. Ηλιόπουλος, δεν είναι μόνο οι δύο απεργίες που έγιναν με μεγάλη επιτυχία στον κλάδο στις 2 Ιούνη και στις 20 Ιούλη.

«Αυτή η υπόθεση κρατάει απ' την αρχή του χρόνου, απ' το Γενάρη, όπου η ομοσπονδία έφτιαξε σχέδιο συλλογικής σύμβασης και το έβαλε για συζήτηση μέσα στα εργοστάσια», σημειώνει ο Π. Ηλιόπουλος. Και υπογραμμίζει: «Εγιναν κουβέντες μέσα στους εργάτες, έγιναν συνελεύσεις, έγιναν συγκεντρώσεις, συσκέψεις, δημιουργήθηκαν επιτροπές σε εργοστάσια. Η Ομοσπονδία απευθύνθηκε και σε συνδικάτα του χώρου που ανήκουν όμως σε άλλες ομοσπονδίες ή που δεν καλύπτονται απ' την κλαδική ΣΣΕ - π.χ. αλλαντοποιία ή στα ποτά σε άλλες ομοσπονδίες (γιατί υπάρχει και το πρόβλημα της πολυδιάσπασης του κλάδου). Εγινε δηλαδή μια τέτοια προετοιμασία. Δεν έκανε, δηλαδή, βήμα η Ομοσπονδία χωρίς να έχει προηγηθεί μια συζήτηση με τους εργάτες. Προετοίμαζε το κλίμα, έκανε βήματα στην οργάνωση των εργατών και το αποτέλεσμα το βλέπουμε τώρα με το κλίμα που υπάρχει ενόψει της απεργίας στις 13 και 14 του Σεπτέμβρη.

Αρα, οικοδομήθηκε αυτό που εμείς λέμε μια ταξική ενότητα του κλάδου. Αναδεικνύεται ότι η οργάνωση των εργατών στον τόπο δουλειάς είναι μεγάλη υπόθεση αλλά και μια σοβαρή αδυναμία του ταξικού εργατικού κινήματος. Στα περισσότερα εργοστάσια δεν υπάρχουν εργοστασιακές ή σωματειακές επιτροπές που θα πρωτοστατούν στην οργάνωση των εργαζόμενων και στη σύνδεσή τους με τα κλαδικά συνδικάτα. Βήματα έγιναν, αλλά το ζήτημα αυτό παραμένει ανοιχτό για λύση τόσο σ' αυτόν τον κλάδο, όσο και σε άλλους κλάδους της βιομηχανίας και γενικότερα».

Η υπόθεση δεν τελείωσε

Μετά και τις τελευταίες εξελίξεις όπου η εργοδοσία έδειξε για μια ακόμη φορά την αδιαλλαξία της, αναδεικνύεται πως ο αγώνας, «η υπόθεση δεν τελείωσε», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο Π. Ηλιόπουλος. «Ακόμη κι αν υπογραφεί η καλύτερη δυνατή συλλογική σύμβαση, αυτό θα είναι ένα βήμα, αλλά δε θα είναι το τέλος», επισημαίνει.

Για να τονίσει: «Η υπόθεση αυτή πρέπει να συνεχιστεί. Είναι γνωστό ότι η εργατική τάξη σήμερα δέχεται μια τρομακτική επίθεση στα δικαιώματά της, στο εισόδημά της και στα άλλα δικαιώματα που έχει. Αν υπογραφεί σύμβαση, ένα πολύ μικρό, ελάχιστο μέρος των απωλειών θα καλυφθεί, επομένως, αυτή η υπόθεση της οργάνωσης της πάλης, της ενίσχυσης της ταξικής ενότητας θα πρέπει να συνεχιστεί με μεγαλύτερη δύναμη απ' ό,τι τώρα».


Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ