«Δυο πόρτες έχει η ζωή», «Η κοινωνία με κατακρίνει», «Απόκληρος της κοινωνίας», «Γυάλινος κόσμος», «Φεύγω με πίκρα στα ξένα», «Στις φάμπρικες της Γερμανίας», «Το ψωμί της ξενιτιάς», «Βράχο βράχο», «Καημός», «Παράπονο», «Μετανάστης», «Σαββατόβραδο», «Εχω μια αγάπη», «Κυρ - Αντώνης», «Κουρασμένο παλικάρι», «Το πέλαγο είναι βαθύ», «Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια»... Αμέτρητα τα τραγούδια, που σφράγισε με την απέραντη, εκφραστική φωνή του ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο τραγουδιστής - θρύλος του λαϊκού μας τραγουδιού, από το θάνατο του οποίου σε λίγες μέρες συμπληρώνονται δέκα χρόνια (14/9). Φωνή - σύμβολο μιας κοινωνίας που μαστιζόταν από τις μετεμφυλιακές διώξεις και τη φτώχεια κι αιμορραγούσε από...