Η εταιρεία «αναζήτησε και βρήκε τον "αδύναμο κρίκο" της υπόθεσης, το πρόσωπο φάντασμα που αγόρασε από κατάστημα κινητής τηλεφωνίας τρία κινητά - σκιές αλλά και ένα καρτοκινητό, το οποίο έκανε και δεχόταν κλήσεις από κινητά και σταθερά της αμερικανικής πρεσβείας. Δίνοντας την ταυτότητα της συσκευής του κινητού στον εισαγγελέα, διαπιστώθηκε ότι από τη συγκεκριμένη συσκευή και με άλλη κάρτα sim, έγιναν τηλεφωνήματα και προς το Μέριλαντ των ΗΠΑ», σημειώνεται στη δικογραφία.

Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, μέσω διαρροών, από την αμερικανική πρεσβεία αναφέρεται ότι οι παρακολουθήσεις την περίοδο 2004 - 2005 δεν αφορούσαν εθνικά θέματα της Ελλάδας, αλλά την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Ως επιχείρημα αναφέρεται ότι ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής δεν είχε δείξει ακόμα ενδιαφέρον για προσέγγιση με τη Ρωσία, «επομένως δεν υπήρχε λόγος σύνδεσης των υποκλοπών του 2004 - 2005 με το αμερικάνικο "ενδιαφέρον" μετά το 2007», καθώς την περίοδο πριν τους Ολυμπιακούς, τις ΗΠΑ απασχολούσε κυρίως η θέση της κυβέρνησης για την αγορά του συστήματος C4Ι, από την αμερικανική εταιρεία SAIC.

Ο τότε πρέσβης Τόμας Μίλερ εκτελούσε και καθήκοντα εμπορικού εκπροσώπου της αμερικανικής εταιρείας. Μάλιστα, όπως με νόημα σημειώνεται στη δικογραφία, «ο αρμόδιος για τη συμφωνία υφυπουργός Χρ. Μαρκογιαννάκης είχε καταθέσει ενόρκως στον εισαγγελέα εφετών Π. Αθανασίου, ότι ο Μίλερ ασκούσε ασφυκτικές πιέσεις για την ολοκλήρωση της συμφωνίας και την αγορά από την ελληνική κυβέρνηση ενός συστήματος ασφάλειας που παραμονές των Αγώνων ήταν ακόμα "ιδεόγραμμα"».