Ο κύριος χαρακτήρας της σειράς ο Largo Winch - το πραγματικό όνομά του είναι Largo Winczlav, με κατάληξη δηλωτική καταγωγής - είναι ένας νεαρός play boy, ένας ορφανός δισεκατομμυριούχος με μεγάλη καρδιά, που μετά το θάνατο του θετού του πατέρα, Βόσνιου μεγιστάνα Nerio Winch, αποφασίζει να μεταμορφωθεί σε καλό Σαμαρείτη. Ο Largo ανακοινώνει την απόφασή του να πουλήσει τον πολυεθνικό του Ομιλο W που μόλις του κληροδοτήθηκε και την αδιαμφισβήτητη επιθυμία του να ιδρύσει μια φιλόδοξη ανθρωπιστική, φιλανθρωπική, οργάνωση. Βέβαια, τον έχουν προειδοποιήσει για τις δυσκολίες που θα συναντήσει το «παράλογο» αυτό εγχείρημα. Πράγματι, τη μέρα της υπογραφής των συμβολαίων για την πώληση του ομίλου σε έναν άξεστο Ρώσο νεοκαπιταλιστή, η εισαγγελέας του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου απευθύνει στον Λάργκο τη βαριά κατηγορία - μετά από μυστηριώδη καταγγελία - του υπεύθυνου για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε ένα χαμένο χωριό στη ζούγκλα της Βιρμανίας. Το χωριό αυτό ήταν χτισμένο πάνω από υπέδαφος που έκρυβε πολύτιμα κοιτάσματα, τα οποία ο Ομιλος W ήθελε να οικειοποιηθεί. Ο Λάργκο για να αποδείξει την αθωότητά του επιστρέφει στον τόπο που άρχισαν όλα, στα παρθένα δάση της Βιρμανίας που έζησε για κάποια χρόνια και επανεξετάζει την πορεία και τα ίχνη των παλιών του διαδρομών.

Ταινία χοντροκομμένη, τετράγωνη, διακοσμητική, παγωμένη, χωρίς ψυχή και γοητεία, με αδυναμίες που γίνονται αντιληπτές ήδη από την αρχή της, όταν ψάχνει να βρει την ισορροπία ανάμεσα στο πλήθος των βασικών πληροφοριών με τις οποίες οφείλει να εφοδιάσει τον θεατή ώστε να μπορέσει να προσανατολιστεί στη διαδικασία κατανόησης και εξαγωγής νοήματος και την ταυτόχρονη καταιγιστική δράση στην καταδίωξη με τα αυτοκίνητα. Η ταινία που κάνει χρήση όλων των κλισέ των ταινιών του είδους δε διαθέτει ίχνος όχι μόνο αυθεντικότητας, αλλά και αξιοπιστίας. Επίσης, η ίντριγκα της εκδίκησης είναι ισχνή και χωλαίνει και από τα δύο πόδια. Ενα προβλέψιμο θρίλερ, ένας θρίαμβος της μεταμοντέρνας θεώρησης του κόσμου, ένα κατακερματισμένο από τα χρονικά πηγαινέλα υπό μορφή flash back φιλμ: «Τρία χρόνια νωρίτερα» από δω, «τρία χρόνια αργότερα» από κει και δώστου πάλι «τρία χρόνια νωρίτερα» και «τρία αργότερα»...

Η σκηνοθεσία βαδίζει στη γραμμή «διαφήμισης» που έχει χαράξει, χωρίς νεκρούς χρόνους και με την κάμερα σε αέναη κίνηση προς πάσα κατεύθυνση και με ταχύτητα φωτός. Τόσο που να μην μπορείς να ξεχωρίσεις και να ελέγξεις τη λεπτομέρεια, τόσο που να βγαίνεις από την αίθουσα με πονοκέφαλο. Καταρράκτες, νερά, εξωτικά τοπία, θεαματικά ξενοδοχεία και, το κλου, μονομαχία σε ελεύθερη πτώση από αεροπλάνο μεταξύ του καλού Βόσνιου Λάργκο και του δαιμονοποιημένου για μια εικοσαετία, κακού Σέρβου πληρωμένου δολοφόνου.

Ειδική μνεία χρήζει η μπαγιάτικη Σάρον Στόουν σε ρόλο γλάστρας «αδιάφθορης» Αμερικάνας εισαγγελέα του διεθνούς - και όχι του ειδικού - ποινικού δικαστηρίου. Σε ρόλο Κάρλα Ντελ Πόντε μεν, αλλά με καθοριστικό της χαρακτηριστικό, την κίνηση - το σταυροπόδι στο «Βασικό Ενστικτο» που την επέβαλε διεθνώς ως σταρ. Μια κίνηση που η ίδια επαναλαμβάνει μυριάδες φορές στο φιλμ, προβοκάροντας τον θεατή και κλείνοντάς του γαργαλιστικά το μάτι. Καρικατούρα του εαυτού της.

Για να μην αναφερθούμε στον - άλλοτε - σπουδαίο Λοράν Τερζιέφ. Τι την ήθελε αυτήν την τελευταία εμφάνιση σ' αυτό το πράμα λίγες μέρες πριν πεθάνει; Ιδιος νεκροκεφαλή, με το κοκαλιάρικο σώμα του στο ρόλο ενός γέρου διαβητικού, ενός Ελβετού πρώην προέδρου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού που παίρνει την τελευταία του εκδίκηση, παλεύοντας να μαχαιρώσει μάλιστα την Σάρον Στόουν ...

Παίζουν: Τομέ Σισλέ, Σάρον Στόουν, Λοράν Τερζιέφ, Ούλριχ Τουκούρ, κ.ά.

Παραγωγή: Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία (2011).