Το πρώτο νομοσχέδιο της κυβέρνησης στα πλαίσια της διαβόητης «μεταρρύθμισης του ΕΣΥ», που φέρνει τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Βελτίωση και εκσυγχρονισμός του ΕΣΥ» θα εισαχθεί αύριο στην Ολομέλεια της Βουλής.

Αυτό το νομοσχέδιο αποτελεί την υποδοχή -κατά την έκφραση του υπουργού Υγείας Αλ. Παπαδόπουλου- του επόμενου νομοσχεδίου που θα αναφέρεται στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και θα έχει ως κεντρικό μοχλό τον Οργανισμό Διαχείρισης Πόρων Υγείας (ΟΔΙΠΥ).

Ο Χρήστος Ρουπακιώτης, πρώην υποδιοικητής του ΙΚΑ, με βάση το σχέδιο της μεταρρύθμισης που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 28.7.2000 αναλύει τον τρόπο με τον οποίο θα πελατοποιηθεί ο ασθενής και πώς θα αναγκαστεί να πληρώσει την ώρα της ανάγκης, πουλώντας ακόμα και το χωράφι του. Επίσης αναφέρεται στα αίτια της σημερινής κατάστασης στο δημόσιο σύστημα υγείας, καθώς και στην ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα υγείας για τον οποίο επιφυλάσσεται το φιλέτο.

*********

Η κακή κατάσταση στο δημόσιο σύστημα υγείας οφείλεται, αναμφισβήτητα, στην ακολουθούμενη εδώ και πολλά χρόνια πολιτική λιτότητας για το λαό και υπερκερδών για το κεφάλαιο. Η κυβέρνηση, παρότι έχει, όπως άλλωστε και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, τεράστιες ευθύνες για την κακή κατάσταση, με τις μειωμένες πιστώσεις για την υγεία, αλλά και τη σπατάλη από την κακοδιοίκηση των δημόσιων μονάδων υγείας και την κομματική ρουσφετολογία, ενοχοποιεί τώρα το δημόσιο σύστημα υγείας ως δαπανηρό και αναποτελεσματικό και προχωρεί στη λεγόμενη «μεταρρύθμιση στην υγεία».

Η «μεταρρύθμιση» αυτή κινείται στις νεοσυντηρητικές κατευθύνσεις της συρρίκνωσης των δαπανών του κράτους για την υγεία που χτυπούν το δημόσιο χαρακτήρα της, με τη μεταφορά των σχετικών βαρών στους χρήστες των υπηρεσιών υγείας και την ιδιωτικοποίηση τμημάτων του δημόσιου συστήματος υγείας. Οι κατευθύνσεις αυτές είναι και επιλογές της ΕΕ. Κατά τον υφυπουργό Γ. Δρυ, η πολιτική για την υγεία θα ορίζεται πλέον από τις μεταενταξιακές υποχρεώσεις της χώρας μας στην ΟΝΕ και το Σύμφωνο Σταθερότητας («Ριζοσπάστης» 16-6-2000), που, όπως είναι γνωστό, επιτάσσει περιορισμούς στις κοινωνικές δαπάνες.

Κατά τον υφυπουργό Δ. Ρέππα, βασική αρχή θα είναι ο διαχωρισμός ανάμεσα σε αυτόν που παράγει τις υπηρεσίες υγείας και σε αυτόν, που τις έχει ανάγκη και τις αγοράζει («Ριζοσπάστης» 29-7-2000). Με άλλα λόγια η υγεία θα είναι εμπόρευμα, που θα πουλιέται και αγοράζεται στη βάση της λογικής του ανταγωνισμού της ελεύθερης αγοράς. Με τον ανταγωνισμό, κατά την κυβέρνηση, οι δημόσιες μονάδες υγείας θα έχουν καλύτερη διαχείριση και, συνεπώς, θα εξοικονομούν πόρους και θα βελτιωθούν. Ωστόσο, πώς μπορούν να είναι ανταγωνιστικές, με τις τεράστιες ελλείψεις σε υποδομή και εξοπλισμό, έναντι του ισχυρού σε υποδομή και εξοπλισμό ιδιωτικού τομέα; Και όταν δεν προβλέπεται να ενισχυθούν οικονομικά, ενώ οι ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας διαθέτουν τεράστια κεφάλαια και βρίσκουν και άλλα μέσω του Χρηματιστηρίου; Η κυβέρνηση αποκαλύπτει την πραγματική πολιτική της στον τομέα της υγείας με τη θέση της για «συνεργασία» με τον ιδιωτικό τομέα. Κατά τον πρωθυπουργό, ένα σύγχρονο ΕΣΥ επιζητεί συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα στη βάση του αμοιβαίου συμφέροντος και της ικανοποίησης των αναγκών υγείας του πολίτη («Νέα» 6-4-2000). Κατά το πρόγραμμα της «μεταρρύθμισης» θα καταρτιστεί το πλαίσιο για τον βιοϊατρικό εξοπλισμό (μαγνητικοί, αξονικοί τομογράφοι κλπ.) με βάση τις πραγματικές ανάγκες και θα καθοριστεί κλειστός αριθμός μηχανημάτων κατά περιφέρεια (θέση 6.21). Αν κατά τις εκτιμήσεις, που έχουν προβληθεί, τα ήδη διατιθέμενα μηχανήματα από το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα καλύπτουν τις σχετικές ανάγκες, με τη «συνεργασία» η κυβέρνηση θα συνυπολογίζει και τον εξοπλισμό του ιδιωτικού τομέα. Γι' αυτή τη «συνεργασία» κάτι πρέπει να γνωρίζουν οι οικονομικοί όμιλοι, που δραστηριοποιούνται στο χώρο της υγείας, καθώς οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις τους έχουν κάνει μεγάλες αυξήσεις κεφαλαίου και νέες εισέρχονται στο Χρηματιστήριο και καθώς εξαγοράζουν μικρότερες επιχειρήσεις υγείας επεκτείνονται συνεχώς.