Ο διεθνούς δήμου, ιδιοφυής πειραματιστής της θεατρικής πράξης, Ρόμπερτ Ουίλσον, βρίσκεται στη χώρα μας και προετοιμάζει στο Μέγαρο Μουσικής την παγκόσμια πρώτης της όπερας «Προμηθέας», παράσταση «πρόδρομο» της «Πολιτιστικής Ολυμπιάδας» του 2004. Ο Τεξανός εικαστικός (σπούδασε αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου και ζωγραφική) και σκηνοθέτης, βασισμένος στον προμηθεϊκό μύθο και στη μουσική του δικού μας διάσημου συνθέτη Ιάνη Ξενάκη, συνέλαβε και σχεδίασε μια όπερα σε τρία μέρη, η οποία θα παρουσιαστεί από τις 27-31 Γενάρη.

Πάνω σε μια κυκλική σκηνή, με δύο ομόκεντρα επίπεδα που θα λειτουργούν παράλληλα αλλά και ανεξάρτητα, εξελίσσονται οι τρεις πράξεις. Η πρώτη πράξη απεικονίζει την Τιτανομαχία, κατά την οποία ο νικητής Δίας γίνεται βασιλιάς των θεών. Μετά την πτώση των Τιτάνων, ένας «σεισμός» σκίζει τη γη, ελευθερώνοντας τη φωτιά, την οποία «κλέβει» ο Προμηθέας και την προσφέρει στα «χάρτινα» πλάσματα που έπλασε ο Δίας, ώστε να γίνουν άνθρωποι. Στη δεύτερη πράξη (εμπνευσμένη από τον «Προμηθέα δεσμώτη») ο Δίας τιμωρεί τον Προμηθέα, που σιδεροδένεται πάνω σε τεράστιους βράχους, από τον Ηφαιστο, το Κράτος και τη Βία. Το κείμενο εδώ θα ακούγεται στο αρχαίο πρωτότυπο. Ο Ωκεανός, ιππεύοντας σ' ένα γύπα έρχεται με τις κόρες του, τις Ωκεανίδες, να μιλήσουν στο δεσμώτη, όπως και η μεταμορφωμένη σε αγελάδα Ιώ, που ξεσπά σε οιστρηλατημένο, ξέφρενο χορό.

Η τρίτη πράξη σχεδιάστηκε από το «μυημένο» και στο χορό Ουίλσον, σαν μπαλέτο, σαν γιορτή σε έναν αγρό, για την απελευθέρωση του Προμηθέα από τον Ηρακλή. Ο Προμηθέας συναντά τον αδελφό του Επιμηθέα με τη γυναίκα του την Πανδώρα και... Εδώ έχουμε την αναγωγή του μύθου στη σύγχρονη εποχή, καθώς ο Ουίλσον βάζει τον Προμηθέα να συναντάται και με τον ποιητή Καβάφη, ως εκπρόσωπο της σύγχρονης ανθρωπότητας.

Τις τρεις πράξεις θα περιβάλουν πέντε χορικά - ιντερμέδια, δομημένα με στιλιζαρισμένους χορούς και ένα κείμενο που έγραψε η Μάιτα ντε Νεσίμι. Τα ιντερμέδια θα παιχτούν σε ένα στενόμακρο διάδρομο στο προσκήνιο, ο οποίος θα διαχωρίζεται από τη σκηνή με μια «κουρτίνα» φωτός. Οι ρόλοι θα παιχτούν σιωπηλά, από ηθοποιούς που μόνο θα κινούνται, δε θα μιλούν και δε θα τραγουδούν. Η μουσική θα εκτελείται ζωντανά από μουσικούς και τραγουδιστές, οι οποίοι και όταν θα εμφανίζονται επί σκηνής θα αποτελούν μέρος του σκηνικού χώρου και όχι πρόσωπα. Το κείμενο στα αρχαία, στα νέα ελληνικά ή αγγλικά, ηχογραφημένο θα προβάλλεται στη σκηνή, αφού οι «ηθοποιοί» δε θα μιλούν. Ο Ουίλσον χρησιμοποίησε ως «ηθοποιούς» ανθρώπους διαφορετικής γεωγραφικής, εκπαιδευτικής και επαγγελματικής προέλευσης ο καθένας.

Βασικοί συντελεστές της παράστασης, την οποία οι Ελληνες θεατράνθρωποι αναμένουν με μεγάλο ενδιαφέρον, είναι οι: Φράνκα Σκουαρτσιαπίνο (κοστούμια), Μάιτα ντε Νεσίμι (δραματουργία), Αϊ Γουέισμπαρντ (φωτισμοί), Σερζ φον Αρξ (σκηνικά), Πέτερ Σερόνε (ήχος), Φάμπιο Ιακουόνε (βίντεο) κ.ά.