Ο θάνατος της μητέρας φέρνει, θέλοντας και μη, κοντά τις δυο αδελφές και οδηγεί σε νέες ισορροπίες που διαμορφώνονται βασανιστικά και μέσα σε κατάσταση πένθους. Η Κλάρα υποχρεωμένη από τα γεγονότα αναλαμβάνει προσωρινά την ευθύνη της «διαφορετικής» Λιλί, επωμίζεται και το ρόλο της μητέρας και βρίσκεται αντιμέτωπη με δύο ασίγαστα μέτωπα που δεν αναγνωρίζουν τον αγώνα της για μια μορφή συμβιβαστικής συνύπαρξης των δυο. Το κανονιστικό σύστημα του αυστηρά αστικού της περιβάλλοντος και την άρνηση της «τρελής» Λιλί να υποταχθεί σε αυτό.

Οι χαρακτήρες που εξελίσσονταν σαν προδιαγεγραμμένα σχήματα στη χωρίς αιχμές και ιδιαιτερότητες αφήγηση μέχρι τη στιγμιαία φαντασίωση της Κλάρα, ότι πνίγει την αδελφή της στην μπανιέρα, ως το σημείο κορύφωσης της ιστορίας, ανατρέπονται και αντικαθίστανται από άλλα αντίστοιχα. Η φαντασίωση ταρακουνά την Κλάρα, που, παίρνοντας πια τη διαφορετικότητα ως δεδομένη, ξεκινά με αφετηρία το σεβασμό, τη διαδικασία αποδοχής αυτής της διαφορετικότητας. Ενώ μέχρι τώρα πάσχιζε να αλλάξει την Λιλί, τώρα στρέφεται στην αποδόμηση της δικής της θεώρησης των πραγμάτων. Ο σουρεαλιστικός προσηλυτισμός της στο σύστημα ανέμελων αξιών που εκφράζεται μέσα από τη μικρή της αδελφή, η πλήρωση υπαρξιακών κενών την ωθούν στην (ξανά)-ανακάλυψη της ευτυχίας μέσα από το αισιόδοξο φως του αυθόρμητου, του «αυθεντικού», του φυσικού ...

Παίζουν: Λουντιβίν Σανιέ, Ντιάν Κρούγκερ, Ντενί Μενοσέ, Ζακ Σπισέρ, Μπριζίτ Κατιγιόν, κ.ά.

Παραγωγή: Γαλλία (2010).