Γρηγοριάδης Κώστας

Με βάση συγκεκριμένες πεποιθήσεις δρα και η πλειοψηφία στη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, που δηλώνει από τη μία αντίθετη στη μείωση της δημόσιας συμμετοχής κάτω από το 51%, αλλά από την άλλη θεωρεί «γεγονός» και αδιαπραγμάτευτη, την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία οδηγεί τη ΔΕΗ όλο και περισσότερο στο να λειτουργεί όπως ο κάθε ιδιώτης.

Μ' αυτές τις θέσεις πήγε και στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, για να ζητήσει τη γνώμη του, ενώ θα κάνει και άλλες συναντήσεις, θέτοντας - υπό ρητορική; - αίρεση την άρνησή της στην περαιτέρω μετοχοποίηση της ΔΕΗ, εάν οι μαζικοί φορείς που εκπροσωπούν την κοινωνία έχουν άλλη γνώμη...

Αλλά και το ΤΕΕ, που θεωρεί ότι «η ΔΕΗ δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως μια οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση και να συζητείται η περαιτέρω ιδιωτικοποίησή της, είτε με διάθεση πακέτου μετοχών μέσω Χρηματιστηρίου είτε με εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή», κατέληξε στο να συστήσει... ψυχραιμία και εξήγγειλε τη συγκρότηση ειδικής επιτροπής που σύντομα «θα αποτιμήσει την εθνική, οικονομική και κοινωνική αξία της επιχείρησης» και θα εκπονήσει μελέτη για την πιο ενδεδειγμένη λύση!

Ετσι, όλοι μαζί συνηγορούν για τη ΔΕΗ υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, είτε με πολύ είτε με λιγότερο Δημόσιο. Για το λαό μια λύση υπάρχει: ΔΕΗ ενταγμένη σε έναν κοινωνικοποιημένο τομέα ενέργειας, δηλαδή λαϊκή ιδιοκτησία, στα πλαίσια της λαϊκής οικονομίας. Τα υπόλοιπα είναι «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε»...

«Σε κάθε ποσοστιαία αύξηση της εθνικής ανεργίας αναλογεί αύξηση κατά 0,8% των αυτοκτονιών από άτομα ηλικίας κάτω των 65 ετών, ενώ η αύξηση της ανεργίας σε ποσοστό μεγαλύτερο του 3% συνδυάζεται με αύξηση των αυτοκτονιών κατά 4,5%, όπως προκύπτει από σχετική έρευνα του 2009», επισήμανε στην απάντησή του ο Lazlo Andor, επίτροπος για θέματα Απασχόλησης, σε Ερώτηση του ευρωβουλευτή της ΝΔ Κ. Πουπάκη αναφορικά με τις επιπτώσεις της ανεργίας στην ψυχική υγεία του ανέργου και των ατόμων του άμεσου περιβάλλοντός του.

Βέβαια, ούτε ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, ούτε ο Ευρωπαίος επίτροπος έκαναν λόγο για μέτρα στήριξης των ανέργων, παρά το ότι πολλές οικογένειες ανέργων και απολυμένων δεν έχουν να πληρώσουν για ρεύμα, για νερό, για φαγητό, για τη μόρφωση των παιδιών, για το δάνειο ή το ενοίκιο. Δεν έκαναν επίσης λόγο για την ανεργία ως σύμφυτο με τον καπιταλισμό φαινόμενο, και παρ' όλα αυτά παρουσιάζεται σαν ατομική ευθύνη η μη εύρεση εργασίας, αποδίδεται σε ανικανότητα, έλλειψη εκπαίδευσης και σε λάθος προσανατολισμό... Ολα αυτά τα ασπάζονται η ΕΕ και τα κόμματα της πλουτοκρατίας και γι' αυτό ζητούν να ενισχύονται οι εργοδότες και όχι οι άνεργοι και οι οικογένειές τους. Ετσι, τόσο η Ερώτηση του ευρωβουλευτή της ΝΔ, όσο και η απάντηση της ΕΕ στάθηκε στις «δομές ψυχικής υποστήριξης για την αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας που οφείλονται ειδικά στην ανεργία». Αυτό έχει να προσφέρει στους ανέργους ο καπιταλισμός και οι πολιτικοί του: Ψυχανάλυση και ψυχοφάρμακα!

Αλήθεια, πώς μπορεί να «βοηθήσει» η ψυχολογική υποστήριξη στο γεγονός «ότι οι σχολικές επιδόσεις των παιδιών που προέρχονται από οικογένειες, στις οποίες ο ένας από τους δύο γονείς έχει χαμηλή ειδίκευση ή είναι μακροχρόνια άνεργος, καθώς και των παιδιών από φτωχές οικογένειες που ζουν σε ακατάλληλες συνθήκες και σε μειονεκτικές γειτονιές είναι χαμηλότερες από εκείνες των άλλων παιδιών», όπως επισήμανε ο Επίτροπος σύμφωνα με σχετικές έρευνες;

Η τελευταία σύσκεψη σωματείων και συνδικαλιστών στη ΛΑΡΚΟ, όπου θα αποφασιζόταν το «πρόγραμμα δράσης» τις επόμενες κρίσιμες ημέρες, ήταν εξόχως αποκαλυπτική για το ρόλο και τη δράση των συνδικαλιστικών ηγεσιών της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Σταχυολογούμε: Εκπρόσωπος της ΠΑΣΚΕ ζήτησε οι εργαζόμενοι να απευθυνθούν στην τρόικα, και όχι στην κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών, «γιατί αυτή αποφασίζει». Τι σημαίνει αυτό; Οτι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είναι ένας απλός εντολοδόχος των όσων αποφασίζουν ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ. Μεγαλύτερο ψέμα δεν υπάρχει. Στελέχη της ίδιας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έχουν επανειλημμένα ομολογήσει πως τα όσα τώρα αποφασίζονται, βρίσκονται στο προεκλογικό πρόγραμμά του. Δεν είναι αποτέλεσμα καμιάς επιβολής.

ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, συμφωνούν στην ανάγκη «δημοσίου ελέγχου» της ΛΑΡΚΟ. Μόνο που αυτό λέει δημόσιο έλεγχο σε όφελος του κεφαλαίου. Υπό δημόσιο έλεγχο, για παράδειγμα, είναι και η ΔΕΗ, κι όμως το 49% των μετοχών είναι σε ιδιώτες, ενώ επίκειται η απελευθέρωση της Ενέργειας. Ο δημόσιος έλεγχος με την ανοχή τόσο της ΠΑΣΚΕ όσο και της ΔΑΚΕ, βάζει τους εργολάβους που έχουν «κατακλύσει» τη ΛΑΡΚΟ, δημιουργώντας ένα τετελεσμένο βήμα προς την επικείμενη ιδιωτικοποίηση. Οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ, έχουν εμπειρία. Τώρα, όμως, πρέπει να την αξιοποιήσουν. Οι πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ οδήγησαν τη ΛΑΡΚΟ στο ξεπούλημα. Οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έχουν τεράστια ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση. Οι εργάτες μπορούν και πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη, πριν είναι αργά. Μπορούν και πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Μπορούν και πρέπει να δυναμώσουν τον ταξικό πόλο του συνδικαλιστικού κινήματος...

Γρηγοριάδης Κώστας

Κατ' αρχήν ο άνθρωπος είναι του κλασικού αθλητισμού και το έχει αποδείξει. Δεν του αρέσει το ποδόσφαιρο... Του αρέσουν τα ...«κατά μόνας», και στα αθλήματα, και στην κοινωνική συμπεριφορά.

Ξέρετε, ατομικός αθλητισμός, ατομικές συμβάσεις, ατομική φορολόγηση, ατομική ευθύνη...

Βέβαια, αν δεν το αποφασίσει ο Γ. Παπανδρέου, μένει να το αποφασίσει ο Π. Γερουλάνος, που δε δείχνει κι αυτός ιδιαίτερα εξοικειωμένος με τις εξέδρες των γηπέδων. Γενικώς, μπέρδεμα η υπόθεση...

ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΜΕ στο δίδυμο Παπανδρέου - Γερουλάνου, να σας πούμε ότι δεσμεύτηκαν προς τις τουριστικές επιχειρήσεις πως θα πάρουν συγκεκριμένα μέτρα για τον τουρισμό.

Με το δίκιο τους και οι μεγαλοξενοδόχοι ...ζητάνε: Οι τραπεζίτες πήραν - σκέφτονται - και με το παραπάνω. Οι εφοπλιστές «μασάνε» από φοροαπαλλαγές μέχρι επιδοτήσεις. Οι βιομήχανοι έχουν δωρεάν ασφαλιστικές εισφορές και επιδοτήσεις απασχόλησης.

Ε, οι ξενοδόχοι - η λεγόμενη «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας - να μην πάρουν κι αυτοί το ...μερτικό τους από την «εθνική οικονομία» που στηρίζουν οι θυσίες των εργαζομένων;

Βέβαια, μπορεί να απασχολούν κατά κόρον ανασφάλιστους, να μην πληρώνουν, να χρησιμοποιούν «ευέλικτες εργασιακές σχέσεις», να δίνουν μισθούς πείνας, όμως τίποτε από αυτά δεν είναι αρκετό.

Κρίση έχουμε, βλέπετε, και αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ...τα θέλουν όλα και τα θέλουν τώρα. Εννοείται, φυσικά, ότι οι κυβερνώντες θα κάνουν το παν για να τους ικανοποιήσουν.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τη συναίνεση που έχει επιτευχθεί στην Πορτογαλία μεταξύ των «σοσιαλιστών» και των κεντροδεξιών για το μνημόνιο με την τρόικα προβάλλει ως παράδειγμα προς μίμηση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. «Θα πρέπει να τονίσω τη σημασία μίας τέτοιας συμφωνίας που επετεύχθη από μία ενδιάμεση κυβέρνηση με ευρεία στήριξη από τα πολιτικά κόμματα», τονίζει χαρακτηριστικά σε δήλωσή του στο «Ρόιτερς» ο Γ. Πεταλωτής, με αφορμή την οριστικοποίηση του πορτογαλικού μνημονίου με την τρόικα. Ομως, το μόνο για το οποίο δεν μπορεί να παραπονιέται η κυβέρνηση είναι ότι δεν είχε τη στήριξη των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου - και όχι μόνο - στην υλοποίηση του μνημονίου. Μπορεί η ΝΔ να είπε ένα προσχηματικό και υποκριτικό «όχι» στην ψήφιση του μνημονίου, ακριβώς για να παγιδεύσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να μην την αφήσει στο έλεος του «πεζοδρομίου», όπως έχει εξηγήσει ο Αντ. Σαμαράς, αλλά στην πράξη έχει βάλει πλάτη και έχει στηρίξει το σύνολο των βάρβαρων μέτρων. Εχει ψηφίσει τα μισά και πλέον νομοσχέδια που απορρέουν από το μνημόνιο, έχει σταθεί απέναντι στους λαϊκούς - ταξικούς αγώνες που αντιπαλεύουν την αντιλαϊκή πολιτική και έχει δεσμευτεί για την πλήρη εφαρμογή του. Η συναίνεση, λοιπόν, κυβέρνησης και ΝΔ είναι αρραγής και σε όλο το μήκος του αντιλαϊκού μετώπου. Αυτό που τους πονάει είναι ότι δεν υπάρχει η λαϊκή συναίνεση. Πολύ περισσότερο φοβούνται μήπως η μετατροπή της λαϊκής δυσαρέσκειας σε συνειδητή ταξική πάλη αποκτήσει παλλαϊκά χαρακτηριστικά. Χρειάζεται, λοιπόν, ο λαός να πιστέψει ότι η μοναδική ρεαλιστική φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση σημαίνει να πάρει ο ίδιος τις τύχες του στα χέρια του ανατρέποντας την εξουσία των μονοπωλίων.

Χειροπιαστή απόδειξη της απήχησης που έχουν η πολιτική και οι ιδέες του ΚΚΕ στις λαϊκές μάζες και συνάμα της βαθιάς ενόχλησης που προκαλεί η δράση του στην πλουτοκρατία αποτελεί η επίθεση κατά του ΚΚΕ, στην οποία επιδίδεται με ένταση τις τελευταίες μέρες η Ντ. Μπακογιάννη. Μετά το προκλητικό τσουβάλιασμα που έκανε προχτές στη συνέντευξη Τύπου μιλώντας για «παράξενο συνδυασμό ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας», η πρώην υπουργός επανήλθε χτες μιλώντας για το «ψαχνό»: «Σέβομαι απόλυτα το ΚΚΕ, αλλά εγώ έχω τεράστιες διαφορές, ιδεολογικές, ουσίας και άσκησης πολιτικής. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι βγαίνει ένα κοινοβουλευτικό κόμμα στην Ελλάδα και κηρύσσει την ανομία. Δεν μπορώ. Το λέει ευθέως: "Ανυπακοή". Δεν το κρύβουν οι άνθρωποι. Λένε "ανυπακοή". Σε τι; Στο νόμο της δημοκρατίας;», είπε χαρακτηριστικά (στο «vima fm»), επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά ότι αυτό που δεν «αντέχει» είναι η ίδια η πολιτική του ΚΚΕ, που κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να οργανώσει ο λαός την αντεπίθεσή του με στόχο τη λαϊκή εξουσία. Το ΚΚΕ είναι περήφανο γιατί πρώτο εδώ και χρόνια κάλεσε το λαό σε οργανωμένη ανυπακοή και απειθαρχία, παρακινώντας να προσανατολίσει την πάλη του κατευθείαν στη ρήξη και ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Η αντίδραση της Ντ. Μπακογιάννη, που το κόμμα της εκφράζει τις πιο προωθημένες και αντιδραστικές θέσεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, καταδεικνύει ότι το ΚΚΕ τους χαλάει τη σούπα και θα κάνουν ό,τι μπορούν για να το χτυπήσουν. Το μόνο που θα καταφέρουν είναι να το κάνουν πιο δυνατό.