Απευθυνόμενος χτες στους συμβασιούχους του Δήμου Αθήνας, ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας τούς είπε μεταξύ άλλων: «Θα ξέρετε ότι η δική μας η παράταξη δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολείται με τους συμβασιούχους. Εχουμε φτάσει τη χώρα μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να εφαρμοστεί η ευρωπαϊκή Οδηγία (...) Εμείς θα πάρουμε την πρωτοβουλία να καταθέσουμε (...) πρόταση νόμου, τροπολογία στο νόμο του Ραγκούση, που να δίνει τη δυνατότητα τακτοποίησης των χιλιάδων συμβασιούχων οι οποίοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες (...) θα φανεί και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο ποιοι είναι εκείνοι που αγωνιούν για το μέλλον τούτου του τόπου και της κοινωνίας και ποιοι είναι αυτοί που αποδέχονται άκριτα τις επιταγές των τεχνοκρατών, που δεν τους ψήφισε κανείς για να ελέγχουν και να κυβερνάνε σήμερα τη χώρα».

Ο Α. Τσίπρας εμπαίζει τους συμβασιούχους και συνολικά το λαό ότι η ευρωένωση των μονοπωλίων μεριμνά δήθεν γι' αυτούς, αλλά δεν εισακούεται από τους ντόπιους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου. Η «θετική διάταξη» στην οποία αναφέρεται, δεν είναι άλλη απ' την οδηγία 1999/70/ΕΚ, γύρω απ' την οποία ο οπορτουνισμός έστησε επί μακρόν ένα γαϊτανάκι αποπροσανατολισμού των συμβασιούχων, όταν την ίδια στιγμή, σε δήμους που διοικούσαν ή συνδιοικούσαν δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ γίνονταν προσλήψεις και απολύσεις εκατοντάδων συμβασιούχων εργαζόμενων. Ηρθε όμως η ίδια η Κομισιόν και τον «άδειασε», καθώς σε απάντησή της σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Γ. Τούσσα στα τέλη του 2008 ανέφερε πως η οδηγία αυτή «δεν προβλέπει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου»! Απαντώντας στην Ερώτηση εκ μέρους της Κομισιόν, ο αρμόδιος επίτροπος V. Spilda σημείωνε τότε: «Η οδηγία 1999/70/ΕΚ δεν περιέχει περιορισμούς, όσον αφορά τους σκοπούς για τους οποίους μπορούν να συνάπτονται συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ούτε προβλέπει ειδικά κριτήρια για τη διάρκεια μιας επιμέρους σύμβασης ορισμένου χρόνου ή για τους λόγους για τους οποίους έχει αυτή συναφθεί. Επιπλέον, η οδηγία δεν προβλέπει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου».

Η Κομισιόν επιβεβαίωσε πέρα για πέρα αυτό που το ΚΚΕ επεσήμανε εξαρχής, ότι δηλαδή η οδηγία αυτή κάθε άλλο παρά αποσκοπούσε στο να απαλλαγούν οι εργαζόμενοι απ' την ομηρία και την εργασιακή ανασφάλεια. Αντίθετα, στόχευε στη νομιμοποίηση μιας άθλιας μορφής απασχόλησης, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου εν προκειμένω. Και δε θα μπορούσε να στοχεύει πουθενά αλλού μια οδηγία της ευρωενωσιακής λυκοσυμμαχίας, που το μόνο για το οποίο καίγεται είναι το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, ώστε να φτηνύνει η εργατική δύναμη για τα μονοπώλια. Ο οπορτουνισμός όμως δεν δίστασε να την κάνει παντιέρα την οδηγία αυτή, για να φιλοτεχνήσει ένα δήθεν φιλεργατικό προσωπείο στην ΕΕ και να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους απ' την ανάγκη να παλέψουν για μόνιμη και σταθερή δουλειά χωρίς όρους και προϋποθέσεις, αντί να βολοδέρνουν σε δικαστικές αίθουσες, γραφεία καλοπληρωμένων δικηγόρων και ευρωενωσιακές οδηγίες. Οι συμβασιούχοι, συνολικά οι εργαζόμενοι, πρέπει να τιμωρήσουν πολιτικά τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τα κόμματα του κεφαλαίου που τους καταδικάζουν στην εργασιακή ομηρία και στη μισή δουλειά - μισή ζωή.