Με προεδρικό διάταγμα, που υπέγραψε στις 2 Μάρτη ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντιεφ, παρασημοφόρησε με κρατικό παράσημο τον τελευταίο Πρόεδρο της Σοβιετικής Ενωσης, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, που έκλεισε τα 80 του χρόνια. Και μ' αυτόν τον τρόπο η ρωσική αστική τάξη επιβραβεύει το βρώμικο ρόλο, που έπαιξε στην Ιστορία ο Μ. Γκορμπατσόφ, ολοκληρώνοντας την αντεπαναστατική διαδικασία στην ΕΣΣΔ, με την περίοδο της «περεστρόικα» (1985-1991). Ο ίδιος σήμερα ασκεί επιδερμική κριτική στην κυβέρνηση της Ρωσίας και δηλώνει πως «λυπάται για τη διάλυση της ΕΣΣΔ», κι ακόμη πως ο ίδιος δήθεν «πολέμησε μέχρι "την τελευταία σφαίρα" για τη διαφύλαξη της Σοβιετικής Ενωσης».

Ο Ιβάν Μέλνικοφ, αντιπρόεδρος της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ), σε ερώτηση για τον ιστορικό ρόλο του Γκορμπατσόφ, δήλωσε τα εξής: «Είναι δύσκολο να βρεις στην ιστορία του 20ού αιώνα άλλο πρόσωπο, το οποίο να έχει καταφέρει να προκαλέσει περισσότερη ζημιά στη χώρα του, από τον κύριο Γκορμπατσόφ. Είναι αυτός που καταπάτησε πολλά πράγματα, εν ονόματι των οποίων δούλευαν ολόκληρες γενιές, αυτά που συσσωρεύτηκαν για δεκάδες χρόνια, για τα οποία οι άνθρωποι θυσίασαν τη ζωή τους. Με τον καιρό ανάμεσα στη μάζα των επιθέτων και των χαρακτηρισμών, που περιβάλλουν τον πολιτικό, παραμένει κάτι βασικό, μια λέξη που χαρακτηρίζει τον πολιτικό. Ετσι, τον Γκορμπατσόφ πάντα θα τον χαρακτηρίζει η λέξη "προδότης". Από μια ορισμένη περίοδο και μετά, τυφλωμένος από μια μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, στην ουσία δούλευε για το δυτικό σενάριο, πρόδωσε όχι μόνο τη Σοβιετική Ενωση, χωρίζοντας τους λαούς, τις οικογένειες, αλλά και όλους τους συμμάχους μας στον κόσμο. Μάλιστα σ' εκείνες τις στιγμές όταν μπορούσε να πάρει σωστές αποφάσεις, εάν άκουγε την πλειοψηφία των κομμουνιστών, - έδειξε απόλυτη έλλειψη χαρακτήρα, ακατανοησία και αναποφασιστικότητα».

Από τη μεριά του, ο Βίκτωρ Τιούλκιν, Α` Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ-ΕΚΚ) σημείωσε την αντιπαράθεση των κομμουνιστικών δυνάμεων, που δρούσαν μέσα στο ΚΚΣΕ με τον Γκορμπατσόφ και τις ιδέες του και πρόσθεσε: «Πρόκειται για έναν άνθρωπο που είναι ικανός να προδώσει και να πουλήσει τα ίδια ιδανικά κάμποσες φορές. Προσωπικά τον άκουσα (τον Απρίλη του 1990) να δηλώνει πως θα μείνει κομμουνιστής ως το τέλος. Στη συνέχεια διαβάσαμε τη συνέντευξή του, που έλεγε πως είχε πάντα σκοπό της ζωής του τη μάχη με τον κομμουνισμό. Ενώ πρόσφατα, την 1η Μάρτη, σε τηλεοπτική συνέντευξή του για τα 80χρονά του, δήλωσε πως οι κομμουνιστικές ιδέες πάντα θα είναι το άστρο που θα οδηγεί την ανθρωπότητα και πως ο ίδιος είναι οπαδός της σοσιαλιστικής επιλογής». Οπως σημειώνει ο Β. Τιούλκιν, «η ιδέα που τελικά τον καθοδηγεί είναι ο χαμαιλεοντισμός», υπογραμμίζοντας πως στηρίζεται πάνω στην «πρωτόγονη ιδέα της αστικής αγοράς, όπου όλα πουλιούνται».

«Του εύχομαι να ζήσει μέχρι την ώρα που το λαϊκό δικαστήριο θα του εκδώσει τις δίκαιες εκτιμήσεις για τη δράση του, κι είμαι σίγουρος πως τότε ο ίδιος, χτυπώντας το στήθος του, θα λέει με ειλικρίνεια πως πάντα πίστευε στην κομμουνιστική προοπτική, στη δύναμη του εργαζόμενου λαού...» , σημειώνει ο Β. Τιούλκιν.