«Ας είμαστε ειλικρινείς. Η μεγάλη αύξηση των εισιτηρίων πλήττει πρώτα και κύρια τα λαϊκά στρώματα. Η κυβέρνηση οφείλει να το ξανασκεφτεί. Η απαραίτητη εξυγίανση των αστικών συγκοινωνιών δεν μπορεί να στέλνει τόσο άνισο λογαριασμό στα χαμηλά εισοδήματα». Αν η «Δημοκρατική Αριστερά» - στο στέλεχος της οποίας Δ. Χατζησωκράτη ανήκει η δήλωση αυτή - επιθυμεί να της αναγνωριστεί ειλικρίνεια, τότε πρέπει να πράξει πολύ περισσότερα απ' το να υποδεικνύει τα προφανή. Φυσικά, και η μεγάλη αύξηση στην τιμή των εισιτηρίων για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) πλήττει τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους ανθρώπους δηλαδή που τα χρησιμοποιούν και τα έχουν ανάγκη. Κομίζει γλαύκα ες Αθήνας ο Δ. Χατζησωκράτης...

Αν ήταν πράγματι ειλικρινής, τότε θα ομολογούσε στους ανθρώπους του μόχθου που πλήττονται κι απ' αυτό το μέτρο ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να ξανασκεφτεί κανένα απ' τα πάμπολλα αντιλαϊκά μέτρα που έχει λάβει. Αυτά ήρθαν για να μείνουν έως ότου τα ξαποστείλουν με την πάλη τους οι εργαζόμενοι. Αλλά, τι σημαίνει «να μην είναι τόσο άνισος ο λογαριασμός της εξυγίανσης των αστικών συγκοινωνιών»; Κι αυτό, ενώ γνωρίζει ότι η «εξυγίανση» περνά μέσα απ' την εφαρμογή μέτρων και εναντίον των εργαζομένων που χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ και εναντίον των εργαζομένων στα ΜΜΜ. Αλλωστε, αυτό επιβεβαιώνεται κι απ' το ότι ο Δ. Χατζησωκράτης επικρίνει διακριτικά την κυβέρνηση για το «άνισο» του λογαριασμού που χρεώνει στα χαμηλά εισοδήματα, και όχι για το γεγονός αυτό καθαυτό, ότι τα χρεώνει με ένα λογαριασμό που δεν τους ανήκει και δεν πρέπει να αποδεχτούν να πληρώσουν. Βάλτε αυξήσεις, αλλά όχι και τόσο κραυγαλέες, λέει η «Δημοκρατική Αριστερά». Αυτό θα πει «αριστερή πολιτική» σε συνθήκες δραστικής μείωσης του λαϊκού εισοδήματος. Μην ξεσηκώνετε, λέει στην κυβέρνηση, και λαϊκές κινητοποιήσεις. Τα πάντα για το σύστημα, λοιπόν...