Απάντηση προς όσους προπαγανδίζουν ότι η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - τρόικας αποτελεί μονόδρομο για τους εργαζόμενους και τη χώρα, έδωσε ο Νίκος Καραθανασόπουλος, τονίζοντας ότι στις μέρες μας υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια ριζικά διαφορετική πορεία. Ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε:

«Σήμερα γίνεται ακόμη πιο καθαρό ότι δύο δρόμοι ανοίγονται στην ελληνική κοινωνία. Ο ένας είναι αυτός που ακολουθείται σήμερα και θυσιάζει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ο άλλος δρόμος είναι αυτός που βάζει στο επίκεντρο την ολόπλευρη ικανοποίηση των σύγχρονων και διευρυμένων λαϊκών αναγκών.

Υπάρχουν σήμερα οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για μια άλλη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, η οποία έχει ως βασικό χαρακτηριστικό της τη μετατροπή της ιδιοκτησίας των μονοπωλίων σε κοινωνική - λαϊκή. Δίπλα στα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής, δημιουργείται ο παραγωγικός συνεταιρισμός για τη μικρή εμπορευματική παραγωγή στην πόλη και ο παραγωγικός συνεταιρισμός των μικρών και μεσαίων αγροτών. Με εργατικό και λαϊκό έλεγχο, με κεντρικό σχεδιασμό για την αξιοποίηση και κατανομή όλου του ανθρώπινου δυναμικού, για την απάλειψη της ανεργίας. Ο κεντρικός σχεδιασμός μπορεί να αντιμετωπίσει τις ανισομετρίες σε κλάδους της οικονομίας και σε περιφερειακό επίπεδο. Για παράδειγμα μπορεί:

• Να αξιοποιήσει το σύνολο των εγχώριων ενεργειακών πηγών (λιγνίτης, ανεξερεύνητα κοιτάσματα πετρελαίου, αιολική και ηλιακή ενέργεια, γεωθερμία) προς όφελος της κοινωνικής ευημερίας.
• Να αναπτύξει τη ναυπηγική βιομηχανία, με βάση τις μεγάλες ανάγκες των θαλάσσιων μεταφορών και την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων (πολεμικό ναυτικό).
• Να δώσει ώθηση στη συνδυασμένη ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής με βασικούς κλάδους της εγχώριας μεταποίησης (π.χ. τρόφιμα, ποτά, κλωστοϋφαντουργία, ένδυση).
• Η κατάργηση κάθε είδους ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας στους τομείς της Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας, Πολιτισμού και Αθλητισμού συνδέεται με την παροχή δωρεάν και αναβαθμισμένων παροχών.

Αυτή η μορφή οργάνωσης της οικονομίας έρχεται σε αντίθεση με τη συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, την ΕΕ, το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ, προϋποθέτει την αποδέσμευση από αυτούς.

Σ' αυτά τα πλαίσια, η λαϊκή εξουσία δεν μπορεί να αναγνωρίσει το δημόσιο χρέος που δημιουργήθηκε από την εξυπηρέτηση των αναγκών των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων.

Προϋπόθεση για τη λαϊκή οικονομία αποτελεί η ριζική ανατροπή του συσχετισμού δυνάμεων, με στόχο όχι την εναλλαγή στην κυβερνητική διαχείριση αλλά το να αλλάξει χέρια η εξουσία, να περάσει από την αστική τάξη στην εργατική τάξη και στους κοινωνικούς συμμάχους της.

Αποτελεί μονόδρομο η συγκρότηση του κοινωνικού μετώπου των λαϊκών δυνάμεων, η οργάνωση της λαϊκής πάλης από τα κάτω, προβάλλοντας ένα συνεκτικό πλαίσιο στόχων πάλης που διευκολύνει την κοινή δράση και εντάσσεται στην προοπτική ανοίγματος του δρόμου προς αυτήν».