Κυριακή 12 Δεκέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 25
ΔΙΕΘΝΗ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Πιέσεις προς τους λαούς της Πορτογαλίας και της Ισπανίας

Από τη μαζική μαχητική γενική απεργία της 29ης του Σεπτέμβρη στην Ισπανία, που έγινε κάτω από την πίεση των εργαζόμενων στη βάση σπρώχνοντας και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες
Από τη μαζική μαχητική γενική απεργία της 29ης του Σεπτέμβρη στην Ισπανία, που έγινε κάτω από την πίεση των εργαζόμενων στη βάση σπρώχνοντας και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες
Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για το αν τελικά η Πορτογαλία και η Ισπανία θα αναγκαστούν να μπουν στο λεγόμενο «μηχανισμό στήριξης», ακολουθώντας το ...παράδειγμα της Ελλάδας και της Ιρλανδίας. Κορυφώνονται οι πιέσεις από την ΕΕ, προκειμένου και πάλι να πληρώσουν οι λαοί τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, με τοκογλυφικούς όρους από τους λεγόμενους διεθνείς δανειστές, δηλαδή το πολυεθνικό κεφάλαιο, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Τη στιγμή που οι κυβερνήσεις (νεοφιλελεύθερες και σοσιαλδημοκρατικές) εκβιάζουν τους λαούς με τα προσχήματα των δημοσιονομικών ελλειμμάτων (που και αυτά προήλθαν από το διαχρονικό «τάισμα» των κεφαλαιοκρατών) ανακοινώνουν πως θα πράξουν «ό,τι χρειαστεί» είτε για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να απευθυνθούν στους λεγόμενους διεθνείς δανειστές, είτε αν απευθυνθούν αυτό να γίνει για μικρό χρονικό διάστημα. Γι' αυτό το λόγο, προβάλλουν την ανάγκη εφαρμογής σφοδρών μέτρων λιτότητας κατά των λαών και ταυτόχρονα προχωράνε μέτρα που ήθελαν να πάρουν και πριν από την κρίση, ώστε να κάνουν ακόμα πιο φθηνή την εργατική δύναμη και να αυξήσουν το βαθμό εκμετάλλευσης και την κερδοφορία των μονοπωλίων.

Σκληρά αντιλαϊκά μέτρα στην Πορτογαλία

Το Κοινοβούλιο της Πορτογαλίας υιοθέτησε την Παρασκευή 27/11 τον προϋπολογισμό λιτότητας του 2011 με τις ψήφους των βουλευτών της «σοσιαλιστικής» κυβέρνησης και την αποχή του αντιπολιτευόμενου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Οι βουλευτές του Πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος καταψήφισαν τον προϋπολογισμό και σημείωσαν ότι ο λαός δεν τον αποδέχεται, όπως απέδειξε και στην πετυχημένη 24ωρη γενική απεργία της Τετάρτης 25/11.

Από τις απεργιακές φρουρές στην Πορτογαλία στις 25/11
Από τις απεργιακές φρουρές στην Πορτογαλία στις 25/11
Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Ζοζέ Σόκρατες, με το πρόσχημα της μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος από το 7,3% του ΑΕΠ φέτος στο 4,6% το 2011 και στο 3% το 2012 παίρνει ακόμα πιο σκληρά μέτρα ενάντια στο λαό, εξυπηρετώντας φυσικά, τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Τα μέτρα αφορούν τη μείωση κατά 5-10% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, το «πάγωμα» των συντάξεων για το 2011, περικοπές κατά 25% σε ορισμένες παροχές, μείωση επιδομάτων τέκνων, ανεργίας, καθώς και αύξηση του ΦΠΑ από το 21% στο 23%, επιβολή νέων διοδίων, περικοπές δαπανών για την Υγεία, την Παιδεία, αλλά και τη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων κ.ά.

Ο Ευρωπαίος Επίτροπος αρμόδιος για τις οικονομικές υποθέσεις, Ολι Ρεν επαίνεσε φυσικά την υιοθέτηση των μέτρων, σημειώνοντας πως θα ακολουθήσουν και άλλα και υποστήριξε πως «αυτή η προσπάθεια σταθεροποίησης, που είναι αναπόφευκτη για να κτιστεί μια υγιής βάση για τη μακροπρόθεσμη αύξηση και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, θα πρέπει να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια».

Θα ακολουθήσουν και νέα μέτρα στην Ισπανία

Η υιοθέτηση των αντιλαϊκών μέτρων μείωσε τις «ορέξεις» των τοκογλύφων, με αποτέλεσμα να ...στραφούν στην Ισπανία. Ο Ισπανός πρωθυπουργός Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο, όπως προηγούμενα και οι πρωθυπουργοί της Ιρλανδίας και της Ελλάδας, έσπευσε να απορρίψει το ενδεχόμενο η χώρα του να στραφεί στο «μηχανισμό στήριξης». Ωστόσο, οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», με άρθρο τους, προειδοποίησαν πως μια «διάσωση» τύπου Ιρλανδίας - Ελλάδας για την Ισπανία θα στοιχίσει 420 δισεκατομμύρια ευρώ, καθώς η οικονομία της Ισπανίας είναι τρεις φορές μεγαλύτερη απ' αυτήν της Ιρλανδίας και της Ελλάδας, μαζί.

Είχε προηγηθεί παρόμοια δήλωση από την πορτογαλική κυβέρνηση, όπου τονιζόταν πως οι φήμες ότι η χώρα αναζητά «διάσωση» ήταν εντελώς λανθασμένες. Η δήλωση αυτή ήρθε να απαντήσει σε άρθρο της εφημερίδας «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς Ντόιτσλαντ», όπου αξιωματούχος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών φέρεται να δηλώνει πως μια «διάσωση» της Πορτογαλίας θα ωφελούσε την Ισπανία.

Πάντως, ο Ισπανός πρωθυπουργός από τον προηγούμενο Μάη υποσχέθηκε να εφαρμόσει μέτρα για την «εξοικονόμηση» 15 δισεκατομμυρίων ευρώ. Σύμφωνα με αυτά, μειώνονται κατά 5-15% οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, «παγώνουν» οι συντάξεις, ακυρώνει το επίδομα 2.500 ευρώ για τις γεννήσεις, εξαλείφει το πρόγραμμα φροντίδας για την τρίτη ηλικία, περικόπτει κατά 6 δισ. τις δημόσιες δαπάνες, καθώς και κατά 1,2 δισ. τις δαπάνες για τις περιφερειακές κυβερνήσεις, αυξάνει το όριο συνταξιοδότησης από τα 65 χρόνια στα 67. Σύμφωνα με πρόσφατη συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό «Cadena Ser», τα μέτρα αυτά «έδωσαν ανάσα στις αγορές». Πρόσφατα, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την ιδιωτικοποίηση έως και 49% των δύο μεγαλύτερων αεροδρομίων της χώρας (Μαδρίτη και Βαρκελώνη) και των υπηρεσιών τους, αλλά και το 30% της υπό δημόσιο έλεγχο εταιρείας.

Την ίδια ημέρα (3/12), λίγο μετά την έγκριση νόμου από την κυβέρνηση για νέα ωράρια εργασίας, την στρατιωτικοποίηση των αεροδρομίων σε περίπτωση απεργίας των ελεγκτών, οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας προχώρησαν σε «λευκή» απεργία, με αποτέλεσμα ο Ισπανός πρωθυπουργός να κηρύξει «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», λειτουργώντας ουσιαστικά ως απεργοσπαστικός μηχανισμός. Η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση έδωσε εντολή στο στρατό να λάβει τον έλεγχο 10 αεροδρομίων, κήρυξε πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων και επέκτεινε την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» - που δεν έχει τεθεί ξανά σε ισχύ από τη λήξη της δικτατορίας.

Υπέρ των μέτρων λιτότητας τάσσεται και το αντιπολιτευόμενο «Λαϊκό Κόμμα». Πρόσφατα η εκπρόσωπος του κόμματος Μαρία Ντολόρες ντε Κοσπεδάδ υποστήριξε ότι ο Θαπατέρο «θα πρέπει όχι απλά να δηλώσει πως η Ισπανία δεν είναι Ιρλανδία αλλά θα πρέπει να το αποδείξει» επιβάλλοντας ακόμα περισσότερα και σκληρότερα μέτρα. Στα ίδια πλαίσια κυμαίνονται και οι δηλώσεις του επικεφαλής της Ισπανικής Κεντρικής Τράπεζας, Μιγκέλ Ανχελ Φερνάντες Ορντόνεθ που υποστήριξε πως είναι «πολιτικό λάθος» να μην «περικοπούν οι συντάξεις τη στιγμή που έχουν μειωθεί όλα τα υπόλοιπα».

Και όλα αυτά σε μια χώρα όπου πάνω από το 20% είναι το ποσοστό των Ισπανών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ισπανικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Η ίδια έρευνα έδειξε πως ένα στα τρία νοικοκυριά (30,4%) αγωνίζεται να τα καταφέρει οικονομικά στο τέλος κάθε μήνα, ενώ η ανεργία βρίσκεται στο 20%. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ανεργία αυξήθηκε μέσα στο διάστημα της κρίσης (2009 - 2010) από 8% σε 20%, δηλαδή κατά 150%! Νέο ρεκόρ σημείωσε ο αριθμός των κατασχέσεων ακινήτων που σύμφωνα με τον οίκο «Moody's» το 2008 έγιναν 126% περισσότερες κατασχέσεις ακινήτων σε σχέση με το 2007, ενώ πέρυσι 59% περισσότερες κατασχέσεις ακινήτων σε σχέση με το 2008.

Σημειώνουμε ότι στις 29 Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων χρόνων, όπου οι εργαζόμενοι από τα κάτω πίεσαν και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Από τότε δεν υπήρξε συνέχεια με ενιαίο τρόπο, ωστόσο σημαντικές ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις πραγματοποιούν κινητοποιήσεις με διάφορες αφορμές. Στην κατεύθυνση του συντονισμού της πάλης για την ενότητα της εργατικής τάξης κόντρα στο συμβιβασμό καλεί και το Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας.

Οποιους ισχυρισμούς και αν προβάλλουν οι διάφορες κυβερνήσεις για τα αίτια της κρίσης στόχος τους είναι να αποκρύψουν το βαθιά ταξικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης και να εξαναγκάσουν τους λαούς να πληρώσουν το τίμημα, οι οποίοι θα δουν δραστικά να μειώνονται τα εισοδήματά τους και το επίπεδο διαβίωσης, προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Τα μέτρα λιτότητας αποτελούν συνέχεια προηγούμενων και επόμενων που θα ακολουθήσουν, οδηγώντας τους εργαζόμενους και το λαό σε μεγαλύτερη φτώχεια και ανέχεια.


Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ