Με την εθελοντική εργασία των γιατρών αναισθησιολόγων, χωρίς την αναγκαία υποδομή και το προσωπικό που χρειάζονται και χωρίς κρεβάτια νοσηλείας εξακολουθούν να λειτουργούν τα ιατρεία πόνου των δημόσιων νοσοκομείων, που καλούνται να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες χιλιάδων ασθενών που πάσχουν από σοβαρές νόσους (καρκίνος κ.λπ.) και υποφέρουν από χρόνιο πόνο. Υπολογίζεται ότι το 4% - 5% του πληθυσμού πάσχει από χρόνιο πόνο. Ενδεικτικό είναι ότι το 30% - 40% των καρκινοπαθών υποφέρουν από πόνο στο αρχικό στάδιο της νόσου, ενώ το 80% - 90% στο τελικό στάδιο. Οι άνθρωποι αυτοί στην πλειοψηφία τους υποφέρουν αβοήθητοι ή γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης, αφού τα 52 Ιατρεία Πόνου που λειτουργούν στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, είναι λίγα και λειτουργούν με μεγάλες ελλείψεις.

«Αμεσα τα ιατρεία πόνου πρέπει να γίνουν 70 και ταυτόχρονα να στελεχωθούν από ειδικούς επιστήμονες (φυσιοθεραπευτές, ψυχολόγους, νευρολόγους κ.λπ.), προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες των χιλιάδων πασχόντων», τονίστηκε σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου ενόψει του 8ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Αλγολογίας.