Στην πραγματικότητα, όμως, η άρνηση της κυβέρνησης να προχωρήσει στις απαιτούμενες προσλήψεις, η ένταση των εργολαβιών, η απώλεια της απαιτούμενης τεχνογνωσίας κλπ. είναι μέρος ενός συνολικότερου σχεδιασμού, που αφορά στην αλλαγή προσανατολισμού της ΕΑΒ. Η μείωση των εργασιών συντήρησης της πολεμικής αεροπορίας συνδέεται άμεσα με μια σαφή στροφή των εργασιών της ΕΑΒ στην ανάληψη υποκατασκευαστικού φόρτου από μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες του κλάδου (π.χ. LOCKHEED).

«Πρόκειται για μια σαφή στροφή στον προσανατολισμό της εταιρείας», σημειώνει ο Η. Κατσούλας. «Αυτό που συμβαίνει στην πράξη είναι να δουλεύουμε ως βιομηχανία με κομμάτια φασόν, για λογαριασμό της LOCΚHEED ή άλλων μεγάλων εταιρειών του εξωτερικού, χωρίς να έχουμε καθόλου αναπτυξιακό προσανατολισμό. Το αποτέλεσμα, φυσικά, είναι να μειώνονται και οι κατασκευαστικές δυνατότητες», επισημαίνει ο Χρ. Ζυγογιάννης. Και συνεχίζει: «Το δε "καθαρό" κομμάτι των επισκευών, αυτό δηλαδή που αφορά τα πτητικά μέσα της χώρας μας, ετοιμάζεται να παραδοθεί σε αντίστοιχες ευρωπαϊκές και άλλες πολυεθνικές εταιρείες». Ο Η. Κατσούλας συμπληρώνει: «Συμμετέχουμε σε ένα είδος κονσόρτσιουμ (σ.σ.: όμιλος εταιρειών) των μεγάλων αεροναυπηγικών βιομηχανιών της Γαλλίας και της Γερμανίας». Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του προγράμματος αναβάθμισης των αμερικανικών «F16», που ανέλαβε για λογαριασμό του ΝΑΤΟ η ΕΑΒ.

Αυτό το οποίο περιγράφουν οι εργαζόμενοι της ΕΑΒ δεν είναι άλλο από τα σχέδια για τη δημιουργία της ενιαίας ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας, με έδρα τις ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ. Καθόλου τυχαία, στο ίδιο κλίμα, η διοίκηση της εταιρείας, περιγράφοντας το στρατηγικό της σχεδιασμό, αναφέρει ανάμεσα στα άλλα ως κύριο άξονα τη «συγκρότηση συμμαχιών και συνεργασιών με τις κορυφαίες βιομηχανίες του κλάδου διεθνώς».

Απαραίτητο στοιχείο για την υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών είναι η προώθηση της ιδιωτικοποίησης της ΕΑΒ και ο περιβόητος «εξορθολογισμός». Χαρακτηριστικά τα όσα πρόσφατα δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αμυνας, Π. Μπεγλίτης, για το θέμα των αμυντικών βιομηχανιών: «Ηδη σε συνεργασία με το υπουργείο Οικονομικών έχουμε ορίσει το σύμβουλο ο οποίος θα μελετήσει την προοπτική, το μέλλον, τις δυνατότητες ανάπτυξης και γενικότερα τις παραγωγικές δυνατότητες των αμυντικών βιομηχανιών, έτσι ώστε να προχωρήσουμε σε ένα βαθύ εξορθολογισμό της λειτουργίας τους, σε μείωση του λειτουργικού κόστους, σε στρατηγικές εταιρικές σχέσεις, ακόμα και στην κατεύθυνση - το εξετάζουμε αυτό - της μερικής ιδιωτικοποίησης των αμυντικών βιομηχανιών».

Παρά τις διαβεβαιώσεις του υπουργείου ότι η ΕΑΒ θα μείνει σε δημόσιο έλεγχο, όλα τα παραπάνω σε απλά ελληνικά σημαίνουν το παραπέρα κόψιμο των όποιων κατακτήσεων έχουν απομείνει (ωράριο, μισθοί, συλλογικές συμβάσεις, διαλείμματα κλπ.), για να γίνουν οι εργαζόμενοι πιο φθηνοί και να πουληθούν οι αμυντικές βιομηχανίες πιο ακριβά.