Συναντήσαμε τους μαθητές την Τρίτη 19 Δεκέμβρη το μεσημέρι έξω από το υπουργείο Παιδείας, την ώρα που για ακόμη μια φορά βροντοφώναζαν και απαιτούσαν αυτή η αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση, αυτοί οι νόμοι - λαιμητόμοι να καταργηθούν. Απευθυνθήκαμε σ' αυτούς, που ζουν στο «πετσί» τους το εξαντλητικό ωράριο και τους στερεί τον πολύτιμο γι' αυτούς ελεύθερο χρόνο.

«Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Ολα είναι πολύ εξαντλητικά», μας λέει η Πηνελόπη Κακαρώνη, μαθήτρια της Γ` τάξης στο 1ο ΕΛ Γκράβας. «Ολη μας η ζωή είναι γύρω από το φροντιστήριο και το σχολείο. Φέτος πηγαίνουμε φροντιστήριο, ακόμα και το Σάββατο και την Κυριακή. Οσο για τις γιορτές των Χριστουγέννων θα "καθίσουμε" μόνο μια βδομάδα και αυτή σπαστά. Μετά πάλι φροντιστήρια».

Ομως και το διάστημα αυτό της μιας εβδομάδας, όπως μας είπε η Πηνελόπη, δε θα μπορέσει να ξεκουραστεί: «Δε νομίζω να έχω καθόλου χρόνο ακόμα και για τις φίλες μου, αφού αμέσως μετά τις γιορτές έχουμε τα διαγωνίσματα. Μας έχουν εξαντλήσει. Είναι δηλαδή αυτό που λέμε ότι το σχολείο είναι ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο. Κάθε μέρα τεστ, κάθε μέρα διαγωνίσματα, κάθε μέρα εξετάσεις. Πάμε μετά στο φροντιστήριο και εκεί γίνονται τα ίδια».

Τι πρέπει όμως να γίνει; «Πρέπει να αλλάξει αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα. Είναι πολύ εξαντλητικό για όλους τους μαθητές και κανείς δεν το θέλει. Ολοι τώρα είναι πάνω από ένα βιβλίο, προσπαθώντας να "περάσουν" κάπου. Επίσης, αυτό το σύστημα είναι και πολύ ανταγωνιστικό. Τώρα ο ένας δε βοηθάει τον άλλο. Δεν υπάρχει αυτή η αλληλοβοήθεια που υπήρχε στους μαθητές. Τώρα αν βοηθήσεις κάποιον χάνεις μόρια», τόνισε η Πηνελόπη.

Οσο για το τι θα ήθελε να κάνει αυτές τις μέρες αν είχε «ελεύθερο χρόνο»; Το πολύ απλό: Υπνο. «Θα ήθελα πολύ να κοιμηθώ, μου έχει λείψει πάρα πολύ. Θα ήθελα να βγω λίγο, να δω τις φίλες μου, δεν τις έχω χορτάσει καθόλου από το Σεπτέμβρη που ξεκίνησαν τα σχολεία».

Τι θα μπορούσαν να κάνουν οι μαθητές αυτές τις μέρες των γιορτών και τι κάνουν; Για τον Γιώργο Γιαννακόπουλο, μαθητή της Β` τάξης του 22ου ΕΛ Γκράβας, οι μέρες θα περάσουν με ένα βιβλίο στο χέρι: «Ολοι οι μαθητές θα είμαστε ριγμένοι πάνω από ένα βιβλίο και αυτό γιατί πρέπει να κάνουμε κάποιες επαναλήψεις για να αναπληρώσουμε μαθήματα που έχουμε χάσει. Εχουμε και τα φροντιστήρια, που τη μία από τις εβδομάδες θα κάνουμε μάθημα».

Το εξαντλητικό ωράριο είναι γι' αυτόν κάτι που δε σταματά μόνο στις μέρες του σχολείου: «Εμείς οι μαθητές της Β` Λυκείου έχουμε εξαντλητικό ωράριο κάθε μέρα, ακόμα και τα Χριστούγεννα, αλλά ακόμα και το καλοκαίρι, βρισκόμαστε πάνω από ένα βιβλίο ή στο φροντιστήριο».

Ο,τι αφορά τον ελεύθερο χρόνο «για μένα προσωπικά δεν υπάρχει και πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει και σε όλους τους συμμαθητές μου. Κινούμαστε σ' ένα φαύλο κύκλο σπίτι - σχολείο - φροντιστήριο - σπίτι και όσος χρόνος μας μένει χρειάζεται να κάνουμε μια καλή επανάληψη, επειδή έχουμε και το άγχος των πανελληνίων». Αυτό όμως που θα ήθελε να κάνει είναι «να περάσω δύο ξεκούραστες εβδομάδες χωρίς άγχος. Δυστυχώς όμως έχω το φροντιστήριο, στο οποίο αναγκαζόμαστε να πάμε».

Ρωτήσαμε την Ιφιγένεια Σεφέρη, μαθήτρια της Γ` τάξης του 3ου ΕΛ Παλαιού Φαλήρου, αν τα Χριστούγεννα θα διαβάζει. Η απάντηση αφοπλιστική: «Εννοείτε ότι και τα Χριστούγεννα θα διαβάζω. Δεν πρόκειται να περάσω ούτε τις γιορτές ξεκούραστα, να κοιμηθώ λίγο και να βγω καμιά βόλτα. Θα διαβάζω γιατί ο χρόνος είναι λίγος και πολύτιμος. Οπως και όλοι οι συμμαθητές μου δε θα έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία και έτσι αναγκαστικά θα πρέπει να διαβάζουμε και τα Χριστούγεννα». Σημείωσε δε ότι τα φροντιστήρια μπορεί να κλείσουν για λίγες μέρες, αλλά «τα παιδιά από μόνα τους θα καθίσουν να διαβάσουν. Αναγκαστικά, δε γίνεται αλλιώς».

Και γι' αυτή ο ελεύθερος χρόνος είναι... πολυτέλεια. «Δεν υπάρχει καθόλου. Σπίτι, σχολείο, φροντιστήριο. Και το Σάββατο και μετά από τόση κούραση δεν το έχουμε στη διάθεσή μας. Θα ήθελα να έχω ελεύθερο χρόνο και να τον αξιοποιήσω όπως εγώ θέλω, να βγω έξω, να κάνω κάποιο χόμπι, να κοιμηθώ. Αυτά όμως δε γίνονται. Αντίθετα το μόνο που κάνω είναι να διαβάζω συνέχεια και όλη μέρα και χωρίς να ξέρω αν το αποτέλεσμα θα είναι θετικό», λέει η Ιφιγένεια.

Και για όλα αυτά, όπως τόνισε «φταίει το σύστημα, ο νόμος και όλοι αυτοί που "εμπνεύστηκαν" αυτή τη μεταρρύθμιση. Εμείς όμως παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι να αλλάξουμε τα πράγματα».

«Ετσι όπως έχει καταντήσει το εκπαιδευτικό σύστημα είναι λίγο δύσκολο να υπάρχει ελεύθερος χρόνος. Ολο το 24ωρο την ημέρα να κάθεσαι να διαβάζεις και δε σου φτάνει», μας λέει στη συνέχεια η μαθήτρια της Α` τάξης του 2ου ΕΛ Γκράβας Δήμητρα Μοντσενίγου.

«Και τώρα υποτίθεται ότι αρχίζουν οι γιορτές, τα Χριστούγεννα, και εμείς θα πρέπει κάπως να ξεκουραστούμε από αυτόν τον μαραθώνιο που περνάμε καθημερινά. Αντίθετα μέχρι και αυτές τις μέρες έχουμε φροντιστήριο και αυτό για να προλάβει το φροντιστήριο να πάει πιο μπροστά από τα μαθήματα του σχολείου και έτσι όταν εμείς θα πάμε στο σχολείο να τα ξέρουμε από πριν. Εχει παραποιηθεί τελείως η υπόθεση του σχολείου. Δεν είναι όμως έτσι», τόνισε η Δήμητρα.

Σημείωσε δε ότι υποτίθεται πως το σχολείο λειτουργεί για να πηγαίνεις και να τα μαθαίνεις εκεί. Αντίθετα όμως, όπως είπε, «τώρα πας φροντιστήριο για να πας μετά στο σχολείο και να τα αποδώσεις καλύτερα».

Ελεύθερος χρόνος. Σ' αυτό κλήθηκε να μας απαντήσει και η Δήμητρα: «Είσαι κάτω από ένα φωτάκι και διαβάζεις 24 ώρες και πολλές φορές δε σου φτάνουν και θέλεις και άλλες 4 ή άλλες 24 ώρες για να μπορείς να βγάλεις τα μαθήματα μόνο της ημέρας και έχουμε και το φροντιστήριο. Από κει και πέρα σου αφαιρεί το δικαίωμα του αθλητισμού, της ψυχαγωγίας, το δικαίωμα στο κάτω κάτω να ερωτευτείς ακόμα, να αναπτύξεις τις φιλίες σου, να βγεις μια φορά έξω να πας ένα σινεμά. Δεν είναι αυτή που ζούμε η ζωή ενός νέου. Δεν είναι αυτή ζωή να είσαι συνέχεια σχολείο, φροντιστήριο και σπίτι. Είναι να πας και έξω, να παίξεις μπάσκετ, να δεις έναν φίλο, να πας ένα σινεμά, να αναπτύξεις τις σχέσεις σου και την κοινωνική επαφή».

«Αντί για γιορτές θα κάνω κυρίως φροντιστήριο αυτές τις μέρες», μας λέει η Βιβή Τσούκα, μαθήτρια Β` τάξης στο 1ο ΕΛ Καματερού, για να συνεχίσει λέγοντας ότι αυτό το χρόνο όλοι οι μαθητές έχουν πιεστεί. «Με το που φεύγω από το σχολείο πηγαίνω κατευθείαν φροντιστήριο. Με το που γυρνάω από το φροντιστήριο 7 με 8 το βράδυ, πρέπει να διαβάσω για την επόμενη μέρα και για το σχολείο και για το φροντιστήριο. Φυσικά δε βγαίνω καθόλου έξω, δεν έχω καθόλου ελεύθερο χρόνο, όπως να ασχοληθώ με τον αθλητισμό ή με οτιδήποτε άλλο, που θα έπρεπε να ασχοληθώ στην ηλικία μου και δυστυχώς δεν έχω χρόνο να το κάνω».

Ρωτώντας την τι θα ήθελε να κάνει τις μέρες των γιορτών μας είπε: «Θα ήθελα να διασκεδάσω. Λογικό δεν είναι είναι; Να ασχοληθώ με άλλα πράγματα, να διαβάσω ένα βιβλίο, να δω τηλεόραση, να βγω έξω, να ξεφύγω από τα πράγματα που κάνω καθημερινά. Τα ανέμελα χρόνια πάνε εντελώς. Δεν έχουμε πλέον αυτό που είχαμε, ούτε μπορούμε να ασχολούμαστε με τίποτε. Ο ελεύθερος χρόνος μας δεν υπάρχει».