Ο πρώτος που δίδαξε τα ...εμπνευσμένα αυτά «σλόγκαν» του ΠΑΣΟΚ, ήταν ως γνωστόν, ο «χαρισματικός» Ανδρέας. «Πρώτα η Ελλάδα!», διακήρυττε με κάθε ευκαιρία, τη στιγμή που σε πρώτη προτεραιότητα είχε πάντα την ικανοποίηση της επιθυμίας και την εφαρμογή των εντολών του μεγάλου αφεντικού, του υπερατλαντικού επικυρίαρχου. Δεύτερος, και εξίσου «χαρισματικός», ο κύριος Σημίτης, εξειδίκευσε το σλόγκαν, για να το κάνει πιο ελκυστικό. «Πρώτα ο πολίτης», τσαμπουνάει κάθε φορά με στόμφο, τη στιγμή που ο ίδιος, με εντολή του, εμποδίζει την κατάσχεση γερμανικής περιουσίας στην Ελλάδα, με βάση την απόφαση του Αρείου Πάγου, για την αποζημίωση των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στο Δίστομο και σε όλη την Ελλάδα. Και αναρωτιέται εύλογα κανείς: Με ποιον είναι, στην προκειμένη περίπτωση, ο κύριος Σημίτης, με την Ελλάδα και τον Ελληνα πολίτη ή με τη Γερμανία και τον κύριο Σρέντερ; Οταν οι Ελληνες πολίτες, εργάτες, αγρότες, άνεργοι, συνταξιούχοι, ναυτικοί, τραυματίες και ανάπηροι του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, και τόσα άλλα στρώματα «μη προνομιούχων» αναγκάζονται να βγουν στους δρόμους, να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στη ζωή, η «σοσιαλιστική» μας κυβέρνηση τούς αντιμετωπίζει με τα ρόπαλα και με τα δακρυγόνα των ΜΑΤ. Μήπως έτσι εκδηλώνουν την ...αγάπη τους και τη μέριμνα για τον Ελληνα πολίτη;