Παρασκευή 22 Δεκέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Κοινωνικοασφαλιστικές ανατροπές

Δεν έχασε την ευκαιρία ο υπουργός Εργασίας, κατά τη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού στη Βουλή, να θίξει και το ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης. Διάφορα σενάρια βεβαίως έχουν ως τώρα δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με τις κυοφορούμενες ανατροπές ενός θεμελιακού δικαιώματος της εργατικής τάξης, το οποίο κατέκτησε με όπλο την ταξική πάλη και είναι ουσιαστικά συνώνυμο με την ίδια της τη ζωή, τη δυνατότητα να εργάζεται, να αναπαράγει την εργατική της δύναμη, αλλά και να μπορεί να ζήσει, όταν πια η δύναμή της δε θα είναι πλέον εκμεταλλεύσιμη και κερδοφόρα για το κεφάλαιο. Οταν οι εργάτες γίνουν απόμαχοι της δουλιάς. Ετσι ο Α. Γιαννίτσης τόνισε ότι η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο ζήτημα με «κοινωνική ευαισθησία για όσους δεν έχουν μεν συμπληρώσει προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, αλλά έχουν ώριμα δικαιώματα, έχουν φτάσει σε χρονικά σημεία στα οποία δεν κρίνουμε ότι είναι σωστό να δουν μια ανατροπή των προσδοκιών τους».

Βεβαίως, ο υπουργός δε διευκρίνισε τι ο ίδιος και η κυβέρνηση θεωρούν ώριμα και τι ανώριμα δικαιώματα, ούτε βεβαίως ποιες προσδοκίες των εργαζομένων κρίνουν ότι δεν είναι σωστό να ανατραπούν. Αυτό όμως που με σιγουριά συνάγεται απ' αυτή την τοποθέτηση είναι ότι θα υπάρξουν «ανατροπές». Και οι «ανατροπές» σημαίνουν αφαίρεση ουσιαστικών δικαιωμάτων της εργατικής τάξης.

Αλλωστε το συγκεκριμένο ζήτημα έχει πάρει το δρόμο της ανατροπής του προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών, συνδυασμένο με τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και τον τομέα υγείας.

Και η είδηση για την έναρξη της επίθεσης έρχεται από τη Γερμανία, όπου κυβέρνηση και ηγεσία της Ομοσπονδίας Γερμανικών Συνδικάτων (DGB) υπέγραψαν συμφωνία που προβλέπει:

α) Τη μείωση των συντάξιμων αποδοχών από το 70% του βασικού μισθού στο 67%.

β) Την ενίσχυση της προτροπής για ιδιωτική ασφάλιση με αύξηση του αφορολόγητου ορίου κατά 4%, με την προϋπόθεση ότι αυτό το ποσό θα καταβάλλεται σε ιδιωτικά ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες.

γ) Την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων από το 19,3% των αποδοχών του ασφαλισμένου, μέχρι και στο 22%.

Αυτή η συμφωνία μπορεί κάλλιστα να αποτελεί πιλότο και για τα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ, έρχεται δε αμέσως μετά τη Σύνοδο Κορυφής στη Νίκαια.

Στη Νίκαια, οι 15 ηγέτες των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ιεραρχώντας τα μέτωπα επίθεσης ενάντια στην εργατική τάξης, αποφάσισαν να δώσουν προτεραιότητα στο θέμα της κοινωνικής ασφάλισης. Και κατέληξαν να προσδιορίσουν συγκεκριμένους δείκτες, για να παρακολουθούν τα αποτελέσματα της πολιτικής που θα εφαρμόσουν σ' αυτό τον τομέα, πολιτική η οποία θα κινείται σε συγκεκριμένο πλαίσιο. Και δεν είναι κρυφό πως από τη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας τον περασμένο Απρίλη έδειξαν τις αντιλαϊκές διαθέσεις τους, αφού συμφώνησαν πως βλέπουν με καλό μάτι το λεγόμενο τριζωνικό συνταξιοδοτικό σύστημα.

Βεβαίως, και η συμφωνία στη Γερμανία προϊδεάζει για το τι μέλλει γενέσθαι. Γιατί μειώνει τις συντάξεις, ανοίγει το δρόμο στην ιδιωτική ασφάλιση, ενώ αυξάνει τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων.

Υπάρχει βεβαίως και η εκδοχή της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών, που έχει κάνει την εμφάνισή της ως κίνητρο για την αντιμετώπιση της ανεργίας.

Ηδη με τη συμφωνία στη Γερμανία γίνεται φανερό πως η εργατική τάξη υφίσταται ένταση της εκμετάλλευσης, ως το μοναδικό μέσο που μπορεί να αυξάνει τα κέρδη του κεφαλαίου, που είναι και αντικειμενικός και μοναδικός σκοπός των ανατροπών στην κοινωνική ασφάλιση.


Στέφανος ΚΡΗΤΙΚΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ