Η πολιτική εμπορευματοποίησης της Υγείας από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού, σε συνδυασμό με την υπονόμευση του δημόσιου συστήματος Υγείας και την πολιτική που ακολουθούν τα ασφαλιστικά ταμεία, εξασφάλισε τόσα σημαντικά οφέλη στους επιχειρηματίες του κλάδου, που ακόμη και τώρα συνεχίζουν να έχουν σημαντικές οικονομικές επιδόσεις, παρά την επιβράδυνση που χρεώνεται στην οικονομική κρίση και στην αύξηση της προτίμησης των ασθενών προς τα δημόσια νοσοκομεία.

Μελέτη της εταιρείας «Hellastat» στις οικονομικές καταστάσεις 120 εταιρειών για την περίοδο 2007 - 2009 αποδεικνύει τα παραπάνω, καθώς ο συνολικός κύκλος εργασιών αυξήθηκε και διαμορφώθηκε την επίμαχη περίοδο στα 1,73 δισ. ευρώ. Η ένταση της κρίσης οδήγησε σε επιβράδυνση του ρυθμού ανόδου σε 3,8%. Παρ' όλα αυτά, 8 στις 10 εταιρείες βελτίωσαν τις πωλήσεις τους το 2009, με μέση θετική μεταβολή το 5,3% για τις επιχειρήσεις του δείγματος.

Τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων αυξήθηκαν κατά 4% φτάνοντας στα 214 εκατ. ευρώ και τα κέρδη προ φόρων αυξήθηκαν κατά 25,7% φτάνοντας στα 63 εκατ. ευρώ. Το μεικτό περιθώριο κέρδους αυξήθηκε κατά μισή μονάδα και διαμορφώθηκε στο 21,8%. Το 2009 η κεφαλαιακή μόχλευση βελτιώθηκε σε 1,6 προς 2 από 1,9 προς 1 που ήταν το 2008. Η αποδοτικότητα των ιδίων κεφαλαίων βελτιώθηκε επίσης, στο 14,2% από 13,8%.

Το 2010 η πολιτική της κυβέρνησης εναντίον εργαζομένων, συνταξιούχων και των λαϊκών νοικοκυριών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, με αποτέλεσμα η κίνηση στα δημόσια νοσοκομεία να εμφανίζεται αυξημένη κατά 20 - 30% από την αρχή του χρόνου. Οι συνακόλουθες συνέπειες για τις ιδιωτικές εταιρείες της Υγείας είναι η πτώση του τζίρου. Το πρώτο εξάμηνο του έτους, 4 εισηγμένες είχαν υποχώρηση κατά 8,5%. Στην περίπτωση των μαιευτηρίων, λόγω και του ανταγωνισμού από το «Γαία» και την επερχόμενη είσοδο του «Ρέα», τα στοιχεία δείχνουν μείωση τιμών, που σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι ήδη αρκετά υψηλές και δε συγκρίνονται με τα δημόσια μαιευτήρια.

Από τη μελέτη προκύπτει, πάντως, ότι προβλήματα ρευστότητας έχουν κυρίως οι μεσαίες και μικρές μονάδες, οι οποίες είναι και περισσότερο εξαρτημένες από τις πληρωμές του δημοσίου και των Ταμείων, που καθυστερούν. Αυτό οδηγεί ένα τμήμα αυτής της αγοράς σε πιθανές εξαγορές, αποδεικνύοντας ότι η κρίση μπορεί να είναι και ευκαιρία για τις μεγάλες μονάδες, είτε για να χτυπήσουν τον ανταγωνισμό, είτε και για να μεγεθυνθούν ακόμη περισσότερο.