Η προ δεκαημέρου κλήρωση των αγώνων της Α1 σήμανε και την αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη του νέου πρωταθλήματος που αναμένεται να ξεκινήσει στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Οκτώβρη. Και μπορεί τα όσα συνέβησαν στην κλήρωση (που μόνο γιορτή δεν ήταν), με επίκεντρο τους δυο αιωνίους, Ολυμπιακό (που δε συμμετείχε εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά του για την τιμωρία 9 αγωνιστικών) και Παναθηναϊκό, να δίνουν το στίγμα για το κλίμα πόλωσης μεταξύ των δυο που θα επικρατήσει και φέτος, ωστόσο αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα στο χώρο του μπάσκετ για φέτος. 'Η μάλλον είναι όσον αφορά τους δυο πρωταγωνιστές, που με λυμένα τα διοικητικά και οικονομικά προβλήματά τους ετοιμάζονται να μπουν στην ...αρένα για ένα παιχνίδι μόνο για δύο, με σκοπό την επιτυχία που θα ικανοποιήσει (υλικά και ηθικά) τους επιχειρηματίες ιδιοκτήτες των δυο συλλόγων.

Από κει και πέρα όμως επικρατεί το χάος. Αρκετές ομάδες της κατηγορίας αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα που να τίθεται και σε αμφιβολία η συμμετοχή τους σε όλη τη σεζόν, άλλες γίνονται έρμαιο στα χέρια επιχειρηματιών που για να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα τις σέρνουν από δω και από κει σαν ...παιχνιδάκια, κάποιες αδυνατούν να πάρουν ακόμα και το (αμφιλεγόμενο για το αλάθητο ρόλο του) πιστοποιητικό συμμετοχής στην Α1. Παράλληλα, την ίδια ώρα τα περισσότερα προβλήματα των παικτών, έτσι όπως τα ορίζει ο σύνδεσμός τους (ΠΣΑΚ) παραμένουν άλυτα, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να έχουν βιοποριστικά προβλήματα ή να γίνονται έρμαιο στις διαθέσεις και τα παιχνίδια συμφερόντων των επιχειρηματιών.

Για μια ακόμη χρονιά, λοιπόν, η κατάσταση στο άθλημα, που στη χώρα μας πρώτο απ' όλα τα υπόλοιπα άνοιξε το δρόμο της άκρατης εμπορευματοποίησης, θεωρείται τραγική. Πίσω από τη βιτρίνα επικρατεί το χάος, με τους αρμοδίους (ΕΣΑΚΕ - πολιτεία σε πρώτο βαθμό, αλλά και ΕΟΚ σε δεύτερο λόγο) να παραμένουν αδιάφοροι.

Ούτε μία ούτε δύο, αλλά μισή ντουζίνα ομάδες, έξι δηλαδή τον αριθμό (ΑΕΚ, Πανελλήνιος, Μαρούσι, Ηλυσιακός, Περιστέρι και Ηρακλής), ήταν αυτές που αντιμετώπισαν φέτος πρόβλημα με το πιστοποιητικό συμμετοχής στο πρωτάθλημα της Α1 που δίνει η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού (ΕΑΑ). Ωστόσο, όπως γίνεται παραδοσιακά, για άλλη μια χρονιά οι ημερομηνίες καταστρατηγήθηκαν, η ΕΑΑ αποδείχθηκε ...γαλαντόμα σε αυτό και έτσι εν μέσω παρατάσεων, δεύτερων ευκαιριών κλπ. από τις έξι οι τρεις κατάφεραν να πάρουν το πιστοποιητικό. Μέχρι την ώρα που γραφόταν το κείμενο, στο αέρα βρίσκονταν τρεις ομάδες (ΑΕΚ, Μαρούσι, Ηρακλής), παρά το γεγονός ότι ήδη συμπληρώνονται 15 ημέρες μετά τις καταλυτικές ημερομηνίες που προβλέπονται από το καταστατικό. Βέβαια, άγνωστο είναι και το τι θα γίνει μετά και τη νέα παράταση, αλλά ακόμα και το θέμα να λυθεί, δε σημαίνει ότι λύνονται και τα προβλήματα. Αλλωστε στο παρελθόν αρκετές φορές η εν λόγω αρμόδια αρχή έχει βρεθεί στο στόχαστρο του ΠΣΑΚ, με το σκεπτικό ότι χορήγησε πιστοποιητικό σε ομάδες που δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις (π.χ. οφειλόμενα σε παίκτες από την περσινή σεζόν). Ετσι τα προβλήματα συνέχιζαν να υπάρχουν και διογκώνονταν στην πορεία. Ποιος, αλήθεια, μπορεί να εγγυηθεί ότι και φέτος δε θα υπάρξει μια από τα ίδια, έστω και εάν στην έναρξη των αγώνων της Α1 όλες οι ομάδες είναι εντάξει στα χαρτιά; Αλλωστε πέρα από σφραγίδες και χαρτιά υπάρχει και η στυγνή πραγματικότητα και αυτή είναι τελείως διαφορετική. Οσο για τα πιστοποιητικά, το γεγονός ότι χρειάζονται για μια ομάδα ώστε να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα, αλλά όχι στο Κύπελλο (λες και τα προβλήματα αφορούν μόνο τη συμμετοχή στην Α1) φανερώνει πολλά για την αξία τους.

Στην πιο κρίσιμη φάση, που θα καθορίσει ακόμα και την ύπαρξή του σαν σύλλογος, βρίσκεται εδώ και τρεις μήνες το Μαρούσι. Η ομάδα-έκπληξη της περσινής περιόδου και από τις πιο σταθερές αγωνιστικές αξίες τα τελευταία χρόνια στην κατηγορία κινδυνεύει με διάλυση, με αιτία τα επιχειρηματικά τερτίπια. Μπορεί να επιβίωσε των απειλών του πρώην ιδιοκτήτη του Αρη, Βωβού, πριν από ένα χρόνο, για διάλυση της ομάδας εξαιτίας των ...αναδουλειών που προέκυπταν για τον επιχειρηματία (και την οικογένειά του) στα έργα κατασκευής του νέου γηπέδου του ΠΑΟ στο Βοτανικό (απαγόρευση της ανέγερσης εμπορικού κέντρου), αυτό όμως δε σημαίνει ότι και η ομάδα ξεμπέρδεψε. Στις αρχές του καλοκαιριού η ομάδα με προσυμφωνητικό άλλαξε χέρια και πέρασε από τον Βωβό στους επιχειρηματίες Μαρή - Γκάμαρη που ουσιαστικά κανείς δεν είδε ποτέ (!). Τα οφειλόμενα στους παίκτες από την προηγούμενη χρονιά που δε δόθηκαν ποτέ, η έλλειψη σχεδιασμού και προετοιμασίας για τη νέα χρονιά και οι άφαντοι νέοι ιδιοκτήτες ήταν το σκηνικό που επικράτησε το καλοκαίρι. Αποτέλεσμα ήταν η φυγή του προπονητή Γιώργου Μπαρτζώκα, οι παίκτες να ετοιμάζονται για προσφυγή και η ομάδα να αποκλειστεί από την Ευρωλίγκα, αλλά να αιωρείται και η συμμετοχή της στην Α1.

Μάζεψε τα παιχνιδάκια του και πήγε να παίξει σε άλλη ...παραλία ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ επιχειρηματίας και μεγαλοκαναλάρχης Μίνωας Κυριακού, που με απόφασή του για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας η έδρα μεταφέρθηκε στη Λαμία (!). Πριν βέβαια από όλα αυτά έχει φροντίσει την πρώτη ...παραλία να τη μετατρέψει σε ...κρανίου τόπο καθώς ο σύλλογος πλήρωσε τα τερτίπια του και την απογοήτευσή του από την ...αποκαθήλωση ως πρόεδρος της ΕΟΕ. Αφήνοντας στη μοίρα του τον ερασιτέχνη, με χρέη (σε ΔΕΚΟ, εργαζόμενους, ταμεία του συλλόγου) που φθάνουν σε υπέρογκα ποσά, παραιτήθηκε απ' όλα κρατώντας την ηγεσία στην ΚΑΕ. Εξαιτίας των διαφωνιών με τον ερασιτέχνη όμως (αφού υπάρχουν χρέη της ΚΑΕ για τη χρήση του γηπέδου) και χωρίς καμία συνέπεια, αποφάσισε τη μετακόμιση του συλλόγου στην πρωτεύουσα της Φθιώτιδας, αφού μετρώντας τα ...κουκιά του τον συνέφερε περισσότερο καθώς με απόφαση του δημάρχου το γήπεδο παραχωρήθηκε δωρεάν στην ΚΑΕ Πανελλήνιος.