Κυριακή 26 Σεπτέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η ισχύς των εφοπλιστών...

Γρηγοριάδης Κώστας

Με αφορμή το γιορτασμό της «Παγκόσμιας Ναυτικής Ημέρας 2010» ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρ. Παπουτσής εκ μέρους του πρωθυπουργού, έστειλε μήνυμα προς τους Ελληνες ναυτεργάτες για να «χαιρετίσει» την «επιχειρηματική ισχύ των Ελλήνων Εφοπλιστών» και τη «ναυτοσύνη των Ελλήνων ναυτικών». Μάλιστα, ανάμεσα στα άλλα προκλητικά, αναφέρει απευθυνόμενος προς τους ναυτεργάτες: «Η πολιτεία είναι αποφασισμένη να σας στηρίξει και να προσφέρει στη ναυτιλία μας στελέχη, των οποίων οι δεξιότητες, η γνώση και η εμπειρία εξελίσσεται και αναβαθμίζεται».

Πρόκειται για σκέτη κοροϊδία. Η «στήριξη» που έχουν δει οι ναυτεργάτες από την «πολιτεία», δηλαδή την πολιτική διαχρονικά των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είναι ...πασίγνωστη. Ειδικά τη σημερινή περίοδο η «στήριξη» αυτή (ελέω μνημονίου) εκφράζεται με μία πρωτοφανή επίθεση στο σύνολο των δικαιωμάτων τους. Ανεργία, χρεοκοπία του ΝΑΤ, πετσόκομμα σε συντάξεις και επιδόματα, επέκταση της «μαύρης» ανασφάλιστης εργασίας στα καράβια.

Η απόφαση δε, της «πολιτείας», «να προσφέρει στελέχη» στη ναυτιλία, αυτή πια «φαίνεται ολοκάθαρα» στο Κέντρο Επανακατάρτισης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού (ΚΕΣΕΝ) Μηχανικών. Παραμένει ακόμα κλειστό λόγω έλλειψης εκπαιδευτικού προσωπικού, όταν τα μαθήματα θα έπρεπε να έχουν ξεκινήσει από τις 3 Σεπτέμβρη!

... και ποιος την πληρώνει

Οσον αφορά την «επιχειρηματική ισχύ» των Ελλήνων εφοπλιστών, η πολιτική των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, την οποία στηρίζει ο ΛΑ.Ο.Σ., χωρίς να την αντιστρατεύονται και άλλοι ΣΥΝευρωπαίοι, φροντίζει ώστε ναυτεργάτες και συνολικά οι εργαζόμενοι της χώρας να την πληρώνουν συνεχώς πολύ ακριβά. Ανεργία, φτώχεια, ακρίβεια, φορομπηξία και άγρια εκμετάλλευση για εργαζόμενους στεριάς και θάλασσας, τρελά προνόμια, κέρδη και χλιδή για τους εφοπλιστές. Ετσι σήμερα, που οι εργατικές οικογένειες στενάζουν από τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα στο όνομα της κρίσης, σύμφωνα με προχτεσινά στοιχεία του ναυτιλιακού Τύπου, οι Ελληνες εφοπλιστές έχουν επενδύσει πάνω από 55 δισ. δολάρια για την κατασκευή 875 πλοίων! Ας μη σχολιάσουμε ότι από αυτά στα ναυπηγεία της χώρας, τα οποία σταδιακά διαλύονται, δεν κατασκευάζουν ούτε «κουπί».

Και μετά από αυτά, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και οι άλλοι ευρωυποταγμένοι έχουν το θράσος να ζητάνε και από πάνω από τους εργαζόμενους να ψηφίσουν τους συνδυασμούς που στηρίζουν «επίσημα» ή «ανεπίσημα» στις τοπικές εκλογές! Δε θα τους περάσει.

Αντιμονοπωλιακός αγώνας

Η πολιτική που στηρίζει τα μονοπώλια και τα κέρδη τους έχει οδυνηρές επιπτώσεις για τη μικρομεσαία αγροτιά. Το αγροτικό εισόδημα την τελευταία 10ετία μειώθηκε δραματικά. Οι χαμηλές τιμές παραγωγού, η απούλητη παραγωγή, τα χρέη δημιουργούν και νέα φτώχεια. Πολλές αγροτικές εκμεταλλεύσεις απειλούνται με κατασχέσεις. Περίπου το 75% των αγροτών ουσιαστικά δεν μπορεί να ζήσει, αφού το ετήσιο ακαθάριστο αγροτικό εισόδημα κυμαίνεται από 1.200 μέχρι 9.600 ευρώ. Η ανάγκη επιβίωσης έχει εξαναγκάσει την πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών να αναζητεί κύριο εισόδημα από άλλη πηγή και αν μπορεί να το βρει, στις σημερινές συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Ο πιο βέβαιος δρόμος είναι αυτός της ανεργίας. Σε αυτόν συναντώνται οι κατεστραμμένοι αγρότες με τους άνεργους της οικοδομής, της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, τους ναυτεργάτες, τους απολυμένους από εργοστάσια, δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς και επιχειρήσεις, τους μικροεπαγγελματίες που κλείνουν τα μαγαζιά τους. Από την άλλη, ακόμη και σε περίοδο κρίσης, εμποροβιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες, όπως και μεγαλοαγρότες γίνονται πλουσιότεροι. Μάλιστα, οι τελευταίοι υπερτριπλασίασαν την τελευταία 20ετία την κατοχή της γης και τα κέρδη τους, αυξάνοντας θεαματικά την εκμετάλλευση εργατών γης. Επιδίωξαν το μητρώο αγροτών, ώστε επίσημα να μη θεωρούνται αγρότες οι μικροπαραγωγοί, που κάνουν πρόσθετα εξωγεωργικά μεροκάματα και έτσι να στερηθούν τις όποιες επιδοτήσεις και ενισχύσεις έπαιρναν και ευκολότερα να εγκαταλείψουν την αγροτική παραγωγή. Ετσι οι μεγάλες καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις πιο γρήγορα θα συγκεντρώσουν επιδοτήσεις, γη και παραγωγή. Μπρος σ' αυτή την κατάσταση οι φτωχοί αγρότες να παλέψουν σε κοινό μέτωπο με όσους θίγονται από την ίδια αντιλαϊκή - αντιαγροτική πολιτική. Να παλέψουν για αγροτική ανάπτυξη που θα συμφέρει το λαό και όχι τα μονοπώλια και να συμβάλουν με όλες τις δυνάμεις τους στην οικοδόμηση του αντιμονοπωλιακού μετώπου.

Φοβού την «κατάργηση της γραφειοκρατίας»

«Κατάργηση της γραφειοκρατίας» είναι ένα από τα προσφιλή σλόγκαν της προπαγανδιστικής εκστρατείας που διεξάγεται από τα αστικά ΜΜΕ, στο όνομα της ανάπτυξης και της προσέλκυσης των επενδύσεων. Το σύνθημα αυτό ακούγεται ευχάριστα, αλλά πίσω από αυτό όμως κρύβονται πλήθος από αντιδραστικές «διαρθρωτικές αλλαγές» και σκληρά αντιλαϊκά μέτρα. Κάτω από τη σημαία της «κατάργησης της γραφειοκρατίας» επιχειρείται να νομιμοποιηθεί η πλήρης ασυδοσία του κεφαλαίου, η κατάργηση οιωνδήποτε «εμποδίων» στη δράση του και ταυτόχρονα η προσφορά κινήτρων και διευκολύνσεων. Κατάργηση της γραφειοκρατίας για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους σημαίνει να απαλλαγούν πλήρως από φορολογικά βάρη, από τις εργοδοτικές εισφορές και πάσης φύσεως εισφορές «υπέρ τρίτων» (δημοτικά τέλη, κ.ο.κ.), σημαίνει εργασιακή ζούγκλα (ατομικές συμβάσεις - όχι από τήρηση των συλλογικών και κλαδικών συμβάσεων...), σημαίνει μη τήρηση των νόμων για την προστασία του περιβάλλοντος (καταπάτηση ακτών, δασών, αρχαιολογικών χώρων...) κ.ο.κ. Μάλιστα, όλα αυτά οι «επενδυτές» τα θέλουν γραπτά και κατοχυρωμένα με νόμο προκειμένου να είναι εγγυημένη η αειφόρος κερδοφορία τους. Αυτό ακριβώς κάνει ο νόμος Παμπούκη για τις «μεγάλες επενδύσεις» και ο νέος αναπτυξιακός νόμος που ετοιμάζεται... Οταν, λοιπόν, οι εργαζόμενοι ακούνε για κατάργηση της γραφειοκρατίας πρέπει να κουμπώνονται...

Η 3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ

Πρακτικά

Η έκδοση αυτή εντάσσεται στη σειρά έκδοσης ντοκουμέντων από το Αρχείο του ΚΚΕ με απόφαση της ΚΕ. Η δημοσίευση των πρακτικών της 3ης Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ είναι συμβολή στη μελέτη της Ιστορίας του Κόμματος.

Η 3η Συνδιάσκεψη πραγματοποιήθηκε στη Ρουμανία, τον Οκτώβρη του 1950. Μετά την ήττα του ΔΣΕ (Αύγουστος 1949) το ΚΚΕ υποχώρησε στις σοσιαλιστικές χώρες, όπου συγκεντρώθηκε ο κύριος όγκος των κομματικών δυνάμεων που συγκρούστηκαν με την εγχώρια αστική τάξη και τον αγγλοαμερικανικό ιμπεριαλισμό. Εντός της Ελλάδας, κομματικά μέλη παρέμεναν στις ανταρτοομάδες, στις φυλακές και τις εξορίες, ενώ λιγοστά ήταν τα μέλη στις μισοδιαλυμένες παράνομες κομματικές οργανώσεις, χωρίς ενιαία καθοδήγηση, ενώ επιχειρήθηκε μια πρώτη προσπάθεια αποκατάστασής της με την παράνομη αποστολή στην Ελλάδα του Ν. Μπελογιάννη (Ιούνης 1950).

Η 3η Συνδιάσκεψη αποτελεί το σημαντικότερο σώμα του Κόμματος μετά το 7ο Συνέδριό του (1945). Η σημασία της έγκειται στο γεγονός ότι είναι το κομματικό σώμα που επιχειρεί την πολιτική προσαρμογή του Κόμματος στη νέα φάση του συσχετισμού δυνάμεων, μετά την οργανωμένη υποχώρηση του ΔΣΕ (τέλος Αυγούστου 1949) και την έξοδο των δυνάμεών του από την Ελλάδα. Είναι η φάση ανασύνταξης των κομματικών δυνάμεων στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, φροντίδας χιλιάδων αναπήρων και παιδιών, ανασύνταξης των παράνομων δυνάμεων του ΚΚΕ στην Ελλάδα, προσδιορισμού των καθηκόντων του στις νέες συνθήκες συσχετισμού δυνάμεων, ενσωματώνοντας συμπεράσματα από την ηρωική δράση αλλά και από τις αδυναμίες και τα λάθη του.

Ετσι, στην 3η Συνδιάσκεψη επιχειρήθηκε μια συνολική εκτίμηση της δράσης του στη δεκαετία του 1940, κατά την οποία το Κόμμα ηγήθηκε δύο ένοπλων αγώνων, του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ (1941-1944) και του ΔΣΕ (1946-1949). Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

ΠΡΟΣΩΠΟ
Ασίφ Αλί Ζαρντάρι

Σε τραγική κατάσταση παραμένουν οι πληγέντες των καταστροφικών πλημμυρών του Πακιστάν, τρεις μήνες μετά, τη στιγμή που η κυβέρνησή του προσπαθεί να καλύψει τα σκάνδαλα στα οποία εμπλέκεται και να δώσει όση περισσότερη «βοήθεια» μπορεί στις δολοφονικές «αντιτρομοκρατικές» επιχειρήσεις των αμερικανικών δυνάμεων εναντίον του λαού της. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Προέδρου της χώρας, Ασίφ Αλί Ζαρντάρι, ο οποίος εμπλέκεται σε οικονομικά σκάνδαλα, χρηματισμούς και υποθέσεις που αφορούν ξέπλυμα χρήματος, διατηρώντας λογαριασμούς στην Ελβετία.

Ετσι, ενώ ο Πακιστανός Πρόεδρος πλουτίζει σε βάρος του λαού του, το υπουργείο Δικαιοσύνης της χώρας υπογραμμίζει ότι οι υποθέσεις σχετικά με τους λογαριασμούς του Α. Ζαρντάρι στην Ελβετία, που συνδέονται με ξέπλυμα χρήματος, δεν μπορούν να ανοίξουν, για να μην υπονομευθούν «οι θεσμοί του κράτους». Μία τέτοια απόφαση, όπως αναφέρεται, θα υπονόμευε τη σταθερότητα του κράτους και της κυβέρνησης, επικαλούμενο την ασυλία που ισχύει σχεδόν σε όλα τα κράτη, για πρόσωπα - θεσμούς όπως οι Πρόεδροι Δημοκρατίας. Ρεσιτάλ υποκρισίας έδωσε και ο πρωθυπουργός του Πακιστάν Γιουσούφ Ράζα Γκιλάνι, διερωτώμενος γιατί «ασκείται πάντα κριτική στους πολιτικούς» και προσθέτοντας ότι πρέπει να υπάρχει σεβασμός στους θεσμούς σύμφωνα με το Σύνταγμα. Αυτή είναι η καπιταλιστική βαρβαρότητα που οδηγεί ένα λαό στην εξαθλίωση. Και οι τραγικές συνέπειες από τους σεισμούς αποτέλεσμα αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής είναι.


Α.Φ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ