Την επιδίωξη του κεφαλαίου και των πολιτικών εκπροσώπων του να φτηνύνει στα κατώτερα δυνατά όρια την εργατική δύναμη, με τις «Κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών - μελών», κατήγγειλε με παρέμβασή του στη σχετική συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Γιώργος Τούσσας.

Οι κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής για την απασχόληση και η σχετική Εκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποτελούν μέρος της αντιλαϊκής στρατηγικής της ΕΕ «Ευρώπη 2020» και των «Ολοκληρωμένων κατευθυντήριων γραμμών» της. Αποτελούν το ενιαίο πλαίσιο της αντεργατικής πολιτικής της ΕΕ που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη και πρέπει να προωθηθεί με ακόμη πιο αποφασιστικό και συντονισμένο τρόπο σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Οι 10 «Ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές για την Ευρώπη 2020» δόθηκαν στη δημοσιότητα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 27/4/2010. Οι έξι πρώτες αφορούν τις οικονομικές πολιτικές των κρατών - μελών και οι τέσσερις τελευταίες την πολιτική τους για την απασχόληση.

Με βάση τις κατευθυντήριες γραμμές, οι κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη καλούνται να εκπονήσουν τα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων, στα οποία θα περιγράφονται με ακρίβεια οι νομοθετικές παρεμβάσεις για την εκπλήρωση των στόχων που θέτει η «ΕΕ 2020».

Σ' αυτό το πλαίσιο, η ΕΕ, οι αστικές κυβερνήσεις και οι πολιτικές δυνάμεις του κεφαλαίου στα κράτη - μέλη και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιδιώκουν και προωθούν με τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση την αύξηση του χρόνου παραμονής στη δουλειά, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με πρόσχημα τη δημογραφική γήρανση και τη «βιωσιμότητα» των δημόσιων ασφαλιστικών συστημάτων, την κυριαρχία της «ευελφάλειας», των ελαστικών, προσωρινών, μερικών μορφών και σχέσεων εργασίας, το σάρωμα κάθε εργατικής κατάκτησης.

Ακόμη, την προσαρμογή των εκπαιδευτικών συστημάτων στην κατάρτιση απασχολήσιμων εργατών για τις ανάγκες του κεφαλαίου, την εξασφάλιση φτηνού εργατικού επιστημονικού δυναμικού - μισθωτής διανόησης για τις επιχειρήσεις, τη διαμόρφωση ενός διχτυού στα όρια της εξαθλίωσης για τις ακραίες περιπτώσεις φτώχειας, ώστε να αποτρέπονται οι κοινωνικές εκρήξεις που γεννάει η αγριότητα της εκμετάλλευσης.

«Στον αντεργατικό αυτό πόλεμο του κεφαλαίου η εργατική τάξη πρέπει να απαντήσει με πόλεμο. Ανασύνταξη και αντεπίθεση του ταξικού εργατικού κινήματος. Διαμόρφωση της κοινωνικοπολιτικής της συμμαχίας με τους αυτοαπασχολούμενους της υπαίθρου και της πόλης για να ανατραπεί η κυριαρχία των μονοπωλίων και τα πολιτικά τους στηρίγματα και οι ενώσεις τους, να διεκδικήσει την εξουσία, να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία», σημείωσε μεταξύ άλλων ο Γ. Τούσσας στην παρέμβασή του στην Ολομέλεια.